Alle inzendingen over buit OR misdrijf OR zinloosheid

buiten troosteloos grijs, nat en kil binnen een mooi beeld in mijn hoofd de zee, stralende dag, zon van vuur een zeepbel zweeft door een diepblauwe lucht op weg naar boven steeds hoger en hoger ze springt ik ontwaak als uit een droom en luister lachend naar het ritme van regendruppels buiten…

Wat is dat, Buiten - is Dat niet binnen De poorten van Het nu? - Of is dat vooral Daar, naast degene Die ik ben als ik Woedend ben…

Ik schrik me wezenloos, het is zo rustig buiten, die was eventjes voorbij,. Hij zegt, ik zat aan een knopje, was eventjes foute boel, waarop ik zeg wees blij dat het niet 't knopje was van de schietstoel? Ach de zon schijnt een grapje moet kunnen, laten we elkaar dat in elk geval maar gunnen!…

toe laat mij niet het wild meer zijn waarop de jagers jagen verberg mij in uw huis en als zij naar mij vragen zeg dan dat u mij niet kent ook nooit zou willen kennen misschien lopen zij dan voorbij op zoek naar een nieuwe buit en ben ik even vrij totdat het net zich sluit…

buiten tikt iedere druppel regen een argument tegen het raam binnen spreekt iedere bubbel co2 de druppels steevast tegen ik laat ze in hun gekibbel begaan zinloos twee polen naar elkaar toe te willen bewegen Spa rood blijft altijd de ander met zijn jas binnenstebuiten blijft altijd omgekeerde regen…

De mug heeft voor dit misdrijf te plegen, de elektrische mepper gekregen!…

Loopt zinloos door dit leven.…

Commentaar geheel en al zinloos en nutteloos en, gezien de reële spanningen en strijd buiten Eurovisieland, volkomen overbodig... ...Un cirque du soleil et de la lune, met jokers en doorgestoken kaart... __________________________________ RARITEITENKABINET Ik heb De diepte in haar blik gezien Ze staarde geen moment naar hare navel Doch…

edlemazrev srettel sthcels rood laveot nemrov ez nedroow verzamelde letters slechts door toeval vormen ze woorden geen zin in woorden schreeuw ik onzin tot mijn hoofd eindelijk leeg is ik stamel en sta op open de gordijnen buiten regent het letterlijk zinloos ik blijf binnen om woordeloos letters te sparen…

Iemand negeren Is een schadelijke vorm Van mishandeling Het veroorzaakt pijn In zowel ziel als lichaam En het lost niets op Men geeft de ander Het gevoel er niet te zijn Onzichtbaar te zijn Het is ontkenning Van iemands geboorterecht Van iemands bestaan Iemand uitwissen Een stille moord zonder spoor Een perfect misdrijf…

Verscheurd ben ik Door jouw bevuilde geweten Een misdrijf gepleegd Op de waarheden Vernederd ben ik Door jouw stug wegrennen Een stem gespannen Door alles te ontkennen Ontwend ben ik Door jouw gespleten geest Een traan teveel Een lach zo bevreesd Angstig ben ik Voor de toekomst Steeds meer falen Leugens die herhalen Geen rustplaats…

Als er opnieuw sprake is van zinloos geweld, (want dat is geweld ALTIJD, zinnig is het nooit geweest), zoals bij Anja Joos b.v. bij die stille tocht was de opkomst best enorm, maar zeg eens eerlijk, wie geeft erom, niemand toch? Zo hard is de maatschappij geworden, dat alles alleen maar erger wordt.…

Waarom, dat vraag ik me af en hoe bedoel je "zinloos"? 't Maakt mij alleen zo boos!…

Het twijgje zweeg in alle talen het moest als eerste tol betalen aan hen die de moederstammen met grof geweld moesten omhalen en terwijl het vogelengezang verstomde lag onder hem het ongeboren kleinood ongewild slachtoffer van zinloos geweld maar de weg kwam erbij besluit aldus vertwijfeld vroeg men waar blijft de mus…

Zinloos een kind de wereld schreeuwt wie stopt de golf geweld…

Als het niks te betekenen heeft niets om het lijf, het stelt niks voor, ‘t doet helemaal niks, is het nutteloos, heeft het geen zin, en dus is het zinloos.…

Zinloos omdat er niks uit mijn handen komt, nutteloos omdat ik zonder nuttig te zijn de dag doorbreng. Is de dag dan waardeloos? Nee ik denk van niet, want waarde deed bij zin en nut niet mee. Een waardevolle dag die zin- en nutteloos werd doorgebracht.…

Wanneer zinvol, zinloos wordt zijn verdere loze woorden overbodig.…

zoekt de grotvis die blind voor zich uit zichzelf achterna zwemt in de oeverloosheid van tijd de uitweg nog? de merktekens zwemt hij fataal voorbij eindeloze kringen draait hij, eenzame eenzaat tussen lotgenoten die eindeloos kringen draaien. als zij toevallig kruisen -amper een rimpeling- zijn ze reeds voorbij achter blinde…

alles strak gecontroleerd dat de vrijheid maar beperkt is wordt regelmatig geprobeerd toch is alle luxe daar aanwezig mensen zat die er voor gaan alleen de werkelijke vrijheid daar ontbreekt het nou net aan wat neerslachtig denk ik soms ’t is net als aan het hof een gevangenis gelijk ook al lijkt de luxe tof velen zitten voor een misdrijf…

wereld Wordt langzaam donker Het licht van tolerantie Gaat geleidelijk aan uit Steeds vaker neemt geweld De plek van het licht in Deze wereld Wordt langzaam besmet Met een virus dat terreur heet Het sluipt als een roofdier Dat hongerend jagende is Op zoek naar een prooi Deze wereld Wordt langzaam gedood Als wij niets doen Tegen het zinloos…

Voorspellen is zinloos, indien ik gisteren al kon vertellen wat ik vandaag zou voorzien: dat ik morgen niet zal voorspellen, omdat dat dus zinloos zou zijn. Dan kon ik dat evenzogoed eergisteren al laten horen, maar daarvoor ontbrak toen de moed. Weet alles maar eens van tevoren, dan wanhoop je wel op termijn.…

doodse stilte lange rijen uren wachten langs stille grachten lopen, huilen kaarsen branden gebalde vuisten bedroefd om datgene wat is gebeurt de tijd staat niet stil kan niet worden terug gedraaid geweld zinloos geweld geen helpende hand en toch bedroefd waarvoor? De daders? Het slachtoffer?…

Laten we er mee stoppen woord en klank te zoeken om de draden te benoemen die ons verweven het is ons niet gegeven de liefde, de lucht, de bloemen te vatten in zang of in boeken liefste, laten we er mee stoppen.…

Gevoelloos dwaal ik door het donker Probeer te vergeten Wat ik gister nog voelde Waardeloos Het gevoel voor jou nog steeds niet weg Ik kan je nooit meer vergeten Doelloos Geen toekomst meer Zo zonder jou, zo alleen Kom ik er ooit nog overheen…

slapeloze nacht steeds weer zoekend naar de zin van het zinloze…

In stad, land, vrijheidsplein marcheren mensen groot of klein het is zinloos loos geweld waar is die mens Grootwoordenheld laat het groeien hopen, leren, kennen strijden, geen geweld wordt geboren ons Grootwoordenheld…

je woorden aaien langs mijn wangen strelen zich een weg naar beneden en nestelen zich naast mijn lippen die ik stijf dichtgeknepen houd ik wil niet proeven met welke saus je déze keer je gerecht hebt bereid onsmakelijkheid voert de boventoon door het allesoverheersende ingrediënt dat volmondig naar hebzucht smaakt…

ik hoorde het met afschuw aan wist eigenlijk niets te zeggen want ik realiseerde mij maar al te goed dat elk woord hierover ook zinloos zou zijn…

Hoe kan ik dichten als mijn gevoel zover van me verwijderd is dat zelfs tranen niet te vinden zijn. Geen pijn of warmte wanhoop, kou, slechts leegte waarin ik besta maar niet ervaar. Waar ben je vraag ik mij in stilte.…