hart naar de zon
tegen de schutting groeien nog de pompoenen
witte vlinders die de rode rozenpracht zoenen
een kleurrijk en levendig feest in de tuin alom
witte klaverkopjes heersen over het gazon
waarover de bijen luidruchtig ronkend zoemen
de zonnebloemen keren hun hart naar de zon
tegen de schutting groeien nog de pompoenen
buxus…
plots omdat hij wat ontwaarde
aan de clematis hangen nog wat pluizen
wat frommelig te trillen in de wind
stram en donker staan de restanten van de Sedum
waar nieuw leven alweer aan onderkant begint
twee heggenmussen gaan in het afgevallen blad te keer
en op mijn zo pas nog schoongemaakte straatje
leggen zij de dorre rommel weer
de buxus…
van korte afstand te aanschouwen
en met een uitnodigend gebaar
word ik door de buurvrouw ontboden
zonder deze keer mij "mogge" toe te snauwen
ja, zegt zij met de sprits reeds in de mond
en de thee op haar schoot
ik vraag me immer af
die man maakt het toch wel erg bont
hij eet haast de kaas van mijn brood
terwijl zijn hond mijn enige buxus…