in een enkel ogenblik
fiets jij voorbij
de lucht trekt open
boven mij
alsof de ketting breekt
in enkel nog wat scherven
ik laat de zomer
niet bederven
zwerven door de tijd heen
wat een hard gelach
wat een lach
wat een dans
cadense…
Zonder lucht liggen de woorden op tafel,
de hand is verdwenen komt terug, is verdwenen
het gedicht herinnert zich niets,
en het hoofd, zo ver daarboven
nog steeds als niets anders herkenbaar
dan als masker van baaierd en oorsprong,
wendt zich af van de regels,
het zegt in zijn adem
de cadens van het denken
en sluit het gedicht
met een…
Ik ben verloren in razende vezels van glas,
mijn stem is het licht dat over kabels naar je oren spoed,
mijn golven niet te meten, geen gigahertz kan mij beperken
vormen hebben onze textuele liefde nooit genekt
jouw wandaden maken mijn deugden hyperbolisch
jouw waanzin is mijn grootste politiek motief en
in elke cadens die ons aan een ander…
Het kind dat een wonder baart
Vond de weg naar ontvoering
Liet het woord dansen op zijn tonen
In een virtuoze klucht
De keizer luistert en verwacht het slot
Of hoe een cadens regelmatig dalen moet
Naar de verlossende grondtoon
Tot een ander toontrap tussenkomt
De melodie opvangt
Het slot opslokt
Zo liep ook zijn leven
Toen ergens in een…
Eentonig was de stilte deze nacht en niemand die 't cadens verbrak
zijn warmte het verkleefde, muziek verdoofde ongehoord.
De zwaarte van de dag, het voelde zomaar lichter en hij daalde sneller af
de klap die hierop volgde, zwaartekrachten die hem snoerden en verdoofde.…
162
Bezig met laden