Alle inzendingen over chauffeur ziet voort

de mensheid bezien in het generaal met de oudere mens meer speciaal leeft met een bewogen verleden hetgeen bij uitstek geldt voor de beroepschauffeur die jarenlang door de week tot vervelens toe altoos goed humeur tussen de plaatsen Hoorn en Sneek naar op de radio al is vastgesteld zonder ook maar enig lussen met toch de afsluitdijk er nog…

Het verkeer raast voort.…

nee, van de sokken weet ze een kapje te knopen en dat bindt ze om het schild waarna ze de schildpad weer in haar armen tilt de chauffeur: nu mag je mee. het duurde even maar nu heb je gevolg aan de orders van de wet gegeven als het meisje instapt kijkt de vrouw met de hond haar aan ze ziet hoe goed de mondkappen van vrouw en hond samengaan…

Alles wat ik zeg is met een kader omrand maakt dat van alles zichtbaar is in het verkeerde verband Niet dat het liegt en niet dat het niets zegt het is alleen zo dat het voor oren de waarheid verlegt Van binnen speelt het harder dan waar ook verbreekt alles wat ik zeg dat wat buiten kaders echt niet mag speelt het breekt het bekt het…

Een Britse sitcom rond een dubbeldekker -Bestuurd door een wat mottige chauffeur Met vuile streken èn een goed humeur- Was elke week een goede lachopwekker In onze lanen van herinneringen Mag díe chauffeur altijd een dienst bedingen…

ik fiets een dijk aan weerszijden de zee waarvan de golven hoorbaar beiden kanten de helling aan slaan zijwaarts duwt mij de wind de handen stevig aan het stuur trap ik de pedalen die niet vloeiend draaien vanwege een knik ik druk zwaarder door mijn voet en schiet dan even in het luchtledige enzovoort en telkens waait mij een harde wind…

Voort! Sta niet stil, Kijk niet om Maar ga door, Door, door! Kijk niet om, Sta niet stil Word niet als Die van Lot Een zoutpilaar In opdracht van Je eigen god.…

Zijn naaktheid nieuw, zo ook zijn plezier, onbewust van spionage genoot hij van zon en water, een moment geen chauffeur of kostwinner zijn.…

Wie jij ziet, die ben ik niet. Wat jij hoort, breng ik slechts voort. En juist als ik ga, is het of ik er stil bij sta. Wat jij leest, ben ik geweest; voor wat hier staat, ben jij te laat.…

In kleine passen, gezicht naar de grond Langzaam in leed voort langs vele graven Een tocht die slechts oproept vele vragen Verzet en verraad sloten geenszins bond Verlinken en juist vechten voor vrijheid Bron van ellende dood, wereld bevrijd…

Chauffeurs en pendelaars : zet u schrap en geniet van het Brabants landschap ! Rijd er wat slomer en bak deze zomer een spiegelei op je motorkap.…

Wit tegen witte achtergrond Slechts per tijdstip leeft zij voort Zij ziet zichzelf door vreemde ogen en vergeet dat zij gehoord heeft welke vreemde voor haar staat…

Het vliegwiel van d'universiteit geeft de chauffeur straks heel wat profijt. 't Zal je verblijden file te rijden : hoe meer je remt, hoe sneller je rijdt !…

Hier mijn beknopt CV (ik stelde opvoeders steeds weer teleur): Gymnasiast, daarna theologiestudent, toen journalist en nu ben ik chauffeur.…

In het schemer van je gedachten leeft de liefde een dubbel leven ze gaat nooit slapen maar leeft voort in het schijnsel van de maan je voelt haar in de trilling van de lucht je ziet haar lopen op de maan…

haar hoofd tegen het raam. het gezicht zacht, zelfs gesloten. zijn mond ademt slaap. zijn oor lichtjes tegen haar aan besloten. beiden onderuit te saam met een kind op schoot. de gezinswarmte vergroten. man en dochtertje zijn heel ver. moeder volgt deugdzaam. hun liefde is in hen geslopen. de kleine spruit lacht stil;…

Kent u het laatste nieuws van onze Fred? Geen wachtgeldtrekker: hij bestuurt een bus Het is daar veilig, warm en lekker knus en alles blijft er onder Fred z’n pet Let op hoe hij bekwaam door rood heen rijdt De bonnetjes is Fred toch héél snel kwijt…

We zijn nog lang niet toe aan de formatie Het blijft voorlopig nog bij informeren Waarbij de heren steeds blijven proberen Te zoeken naar de juiste combinatie Dan zeggen ze, na weken redetwisten Wat wij, voor ze begonnen, al lang wisten…

Een boze chauffeur uit Ter Apel: ‘Of ik me een klein beetje aanstel? Wat krijgen we nu! Het lijkt sodeju de bonk-bonk-bonk-bonk Bonkevaart wel!’…

eraan Maar ze verdwijnt uit het beeld dat Hij voor even kreeg toegespeeld Ondanks het bushokje, dat daartegen Beschermen moet, ontlokt de wind Hem een traan, toch voelt hij zich Schelms als hij instapt De chauffeur groet hem vriendelijk Weet ook hij dat Cupido’s pijlen Nimmer verroesten?…

John Nash ontwierp een slimme theorie Om speltactieken af te kunnen wegen Hij heeft daar een Nobelprijs voor gekregen En werd beschouwd als wiskundegenie Helaas liet zijn chauffeur niet hem bepalen Of hij die Chrysler in zou moeten halen…

Mijn vader droomde ervan ooit een groot voetballer te zijn hij werd chauffeur van een bus ik droom ervan ooit een groot dichter te zijn het is dezelfde cyclus altijd gevangen altijd klein maar een groot verlangen.…

Fijne sneeuw stuift voort: éven is de wereld wit, dan grauw als daarnet. De boer dwaalt en zoekt op zijn weiland, ziet ergens nog een witte zon.…

“We hebben heel goed met elkaar gesproken, Het was inhoudelijk en intensief, Maar nee, nog steeds is niets definitief, Nog steeds is de impasse niet doorbroken.” En morgen zie ik Remkes al weer staan, Als alles weer in rook is opgegaan.…

Huil niet om mij Voor mij geen tranen Geen verwijten, geen verdriet Graag een glimlach op uw lippen Vandaag hoef ik uw droefheid niet Denk aan mij, aan mooie dingen Aan momenten van geluk Die je bijna doen gaan zingen Dan kan deze dag niet stuk Ik leef voort in uw gedachten Ook al ziet u mij straks niet Afscheid valt nooit te verzachten…

Dat was me een verrassing gistermorgen: Ik werd door een chauffeur uit bed gebeld. "Mijnheer", sprak hij, "hier is het nieuwe geld Dat ik bij karrenvrachten kom bezorgen." Daar hij mijn zwembad toen met euro's vulde Kreeg hij van mij als dank een hele gulden.…

Hij ziet het hakblok wederom verschijnen Dus hij beroept zich op staatsveiligheid Als president wint hij zo wéér wat tijd Maar een artikel laat geen moord verdwijnen Ach Desi droom nog maar een tijdje voort Alleen daarin heb jij het laatste woord…

ik zou wel uren lang over jou kunnen schrijven wanneer ik je weer eens zie en of ik dan mag blijven laat mij dan maar lekker dromen want ik weet wat ik schrijf zal nooit dan dit verder komen of ik het geloven wil of niet ik weet dat je mij toch niet ziet en ik schrijf de langste verhalen over wat doet het er toe je blijft zelfs in mijn…

het moest ervan komen want van alles had ze niet eens benul of denk je deze dag zal het verfraaien avonden een ruimte vol van dwazen veroveren land vooringenomen met deze onontkoombare schaduwen er tranen meer ogen wij die verwonderd zijn over elke nacht wij zijn al blind…

Je ziet een afbeelding en denkt oh, een heel gewone vrouw maar alles wat erin mijn droevig hartje speelt blijft altijd een geheim voor jou Je ziet niet mijn littekens ook mijn ziekzijn zie je niet misschien een traan in een ooghoek van intens beleefd verdriet Een foto zie je niet ademhalen geen borstkas onrustig op en neer blauw aangelopen…