Alle inzendingen over chocolade OR pluimen

De pluimen groen en paars, een bewegen in de berm, kromgebogen door de wind, nederig bijna, en zo stil. Elke spriet, haast barbaars, beknabbeld door een hele zwerm, die opvliegt in de morgenwind; alleen nog leegte nu, zo kil...…

Hoe alles wil vertellen, wuiven naar jou toe hoe fijn, hoe mooi om jou te ontvangen hun waaiende pluimen vol zaad, de grassen en sprieten groeten mee op het station Ze overladen, verwelkomen of zwaaien uitbundig afscheid…

plagend had ze lief hij veroverde en betoverde chocolade bruin op wit satijnen huid hij woelend door donkere krullen zij streelde zacht zijn kale kruin zij zochten de hemel vonden de regenboog in de zucht van pareltjes zweet op naakte huid…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Wat houd ik van beschaafde complimenten Zoals -bij goed gedrag- een dikke pluim, Of een terloopse opgestoken duim Strijkages zelfs ervaar ik nog als krenten. Van mij mag in ‘oké’ voorgoed de bijl, Er is niks mis met vleierij met stijl.…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

Er heerst vreugde in de straten, waar chocolade wordt gedeeld. De stemming is uitgelaten, maar er is ook verdriet wat speelt. Emotie vermengt zich met hoop. Tranen krijgen de vrije loop.…

Er wordt gedroomd van zaadschieten, bloeien met wuivende pluimen. Noppen ranselen je recht, het mes maakt je hard. ------------------------------------ uit: 'Verzamelde gedichten', 2005.…

Ben je te dik, ben je de klos Ben je een roker, ben je ’t haasje Ben je een sporter, verdien je een pluim Ben je gezond, geen nood ze verzinnen wel iets nieuws om de kosten op te voeren! Bron: Z24 rokers en dikke mensen moeten meer ziektekosten gaan betalen.…

Wop kraaide de victorie Met een kruisje op zijn hoofd Als stayer en Elfstedendwinger Strooit met geld aan hem beloofd Dacht als ik nu geen u-bocht neem Als destijds Hilbert van der Duim Word ik gewoon weer kamerlid Verdien ik vast méér dan een pluim...…

Vandaag geef ik mezelf een compliment Want ik heb over mij totaal geen klachten Van u kan ik helaas geen pluim verwachten En dat gaat ieder jaar zo, maar het went Ik denk dat het ontzettend fijn moet wezen Mijn versjes elke dag te mogen lezen. ---- Het is vandaag 1 maart: Complimentendag.…

jouw schenkerij open je gastvrij serveert vruchten bijna vloeiend, vult citroentjes zoet - met ambrozijn je drinkerij is bloeiend je deelt pluimen rond en toast vol pit op trossen blozende groentjes wenkend naar rood of wit…

Schep maakt nieuwe vorm in mijn hart open zeezicht emmert je water door het zand De zon verijst je gezicht met chocolade rand een diepe zucht zoekt grip in een vinger hand Klaas Vaak die knikt dan maan al toe voor een vergoten vorm naar het wolkenstrand…

Zo graag wilde zij reageren De dichter belonen, minstens bevragen Een pluim...in z'n gat wat pauweveren? Maar zou deze die weelde kunnen dragen? Naast zijn schoenen lopen? De dichter moest maar teren Op haar punt een zeventje? een acht? Nou, wacht... ze zou 'm een mailtje sturen…

even weer het kind voelen als een huppeldrafje vrolijk langs het fietspad springt grasgroen woelen rond een gele boterbloem glanzend plukklaar als het mag met ronde steentjes sjoelen ei ei en chocolade voor een pasgeboren lach ik heb je en ik neem je lentedolle stappen in een eindeloze dag…

Ik had eens een chocolademan Hij is was zo heerlijk en zacht Ik smolt haast al van de passie Als ik aan een klein hapje dacht Zoete dromen werden bewaarheid Ik hield het niet meer op den duur Het was zalig om hem te proeven Zijn smaak was zo romig en puur Mijn allerlekkerste chocolademan Verdween hap voor hap in mijn mond Zachtjes is…

Eén op vijf werknemers houdt van zuipen En niet gewoon een biertje of een neut Maar toeter, kachel, lorum, dronken, teut En bij gebrek aan Bob naar huis toe kruipen Ik kies voor warme choc en groene thee Daar word je déze week weer honderd mee…

Ik heb dit jaar met sinterklaas Vijf chocolade letters gekocht Ze vormden samen jouw naam Ik had de lekkerste uitgezocht Het was wel een heel bizar idee Over afscheid nemen en vergeten Dus heb ik heel bewust en rustig Hap na hap jouw naam opgegeten De smaak was overheerlijk en zacht Mijn maagje was snel gevuld en bol Nu is het al bijna…

weet jij het gras waar wij lagen als twee snoepjes in de zon plakkerig waren de dagen als de vergeten bonbon die in rood/geel papier vol chocola en likeur-aardbei geplet zorgde voor plezier tussen jou, tussen mij weet je de kusjes van de dag weet je de streling op je been weet je het lachen om de lach weet je de zon die toen nog scheen…

Nu de doos leeg is zwijgen de vogels. Nu de doos leeg is is de zon verflauwd. Nu de doos leeg is is de zee krachteloos. Nu de doos leeg is is er enkel de trog. De muren schreeuwen: bonbons for ever! Maar de doos is leeg. ------------------------- uit: 'Bodemzin', 1987.…

verleiding te groot, dat ik je een plek in mijn huis aanbood Trots dat ik je nog een dag kon weerstaan ben ik nu toch te zwak en laat me dus gaan Kopje thee erbij, melange geurt zacht, ik ontkleed je met een gevoel van overmacht Het hoogtepunt is bijna daar als ik je voorzichtig breek en ervaar jouw volle smaak en een kreet uitstoot: mmm, pure chocolade…

Puurder dan chocolade, roder dan rood en groener als gras, frisser als de noordenwind en warmer dan de zomerzon. Jij maakt van mij man die beter is dan hij ooit wezen kon. Puur, ben jij. Heerlijk, jou echtheid en oprechte lach, voor mij en anderen, de hele dag.…

België, het land van bier en sjoklat, heeft stilaan zijn beste tijd gehad. Lageloonlanden, wrijf in uw handen ! De ondernemer is 't hier spuugzat.…

voor de boeg varen we met de wind in de zeilen Al is het pas morgen vroeg ik ben het dek al aan het dweilen Gewoon flink de vaart erin ja, echt alle knopen los Zij maakt me nu al blij van zin terwijl ik een blik werp naar haar tros Als we straks voor anker gaan aanmeren bij Verkade Zal mijn meisje er zeker staan ja ik hou enorm van chocolade…

Delfts blauw nostalgie in Hollands polder verpakt stralen weer ogen bij het geven van de reep en koester de tinteling.…

De Matterhorn ken ik van cacaobonen De eerste tandradbaan van Zwitserland Hun langste tijd? Wat is daar aan de hand? Een driehoekje van niks, zo'n Tobler ohne Ik voeg hierbij een stekelig addendum: Straks missen wij opnieuw een Alpenpiek Steun dus Confédération Helvétique Als het ter stembus gaat, per referendum Voor het behoud der…

Je bent als pure chocolade, zoet als marsepein verstopt in een lade, ik wou dat ik dat laatje mocht zijn. Je bent als een veren kussen, zo zacht als dons, je kunt alle vuren blussen, behalve dat vuurtje van ons. Ons vuur dat blijft laaien, nog hoger dan hoog. De vlammen grijpen en graaien, tot ver aan de regenboog.…

het is weekend en het ijs is weg we drinken chocolade in de kantine van de ijsbaan en we praten over vorig weekend op natuurijs met tegenwind en zo zwaar dat we steeds vielen met al die scheuren in het ijs maar wel echt mochten we moeten kiezen dan zeker dat ijs en niet de ijsbaan tot onze verbazing…

En jawel, 3 september is het vandaag, Ik verveel niemand met de vraag Zal piet zwart zijn, groen of rood Maar zal wel zeggen wat de aanblik van de winkel me bood Pepernoten, taaitaai poppen, chocolade letters strooigoed Alles ligt al klaar op de plank, terwijl nog niemand weet, Of zwarte piet welkom is!…

Ach lieve jeugd, doe toch normaal, studeer Dan krijg je vast en zeker pluim of veer…