algarve
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 
300
300dit eens zo ruige primitieve land met
de geurige sneeuw van amandelbloesem
grijsgroene rust van stugge olijfbomen
de bedwelmende geur van citrusbloesem
de zuidelijke geest van ooit
rustig gerijpt in vele eeuwen
zo sluipend ruw verstoord
langs de blauwe kalme oceaan
met grillige roze kathedralen
staan hemelhoge dure bouwsels
boven de…
Bezig met laden