de gordijnen wegkwijnen
Het is een vraag
actueel vandaag
Langzaam sterven generaties uit
echte persoonlijkheden
die groots in de historie hebben gestreden
die in de kracht van de schoonheid geloofden
zichzelf waren
mensen op wie de maatschappij kon bouwen en varen
Ons bewustzijn
versplinterd
in individualiteit
Het is juist de collectiviteit…
Je leegt
de emmer in collectiviteit.
Duikt onder in de dorspkroeg.
Je stoot met ballen over tafel
drinkt een glas, je proost.
Op de radio klinkt Elvis Presley.
Iemand spreekt van Vietnam.
De kroeg loopt langzaam leger.…
Aan alles komt een eind
Ook aan dit verschrikkelijke virus
Maar toch was het schrikken
Gisterenavond met onze leider Rutte
Geen glimlach op z’n gezicht
De ernst en noodzaak spatte er vanaf
Maar gelukkig toch een happy end
De massagesalons blijven open!…
met oorlog wordt geconfronteerd
Ik hoop het nooit mee te maken
dat besef heb ik geleerd
Ik ontwikkelde mijn capaciteiten
met leermeesters
langs de lijn
begon in het bedrijfsleven
daar leerde in de pijn
van het zelfstandig moeten zijn
het vormde mijn blik over de samenleving
dat je moet presteren
iets leren
met oog voor het individu en collectiviteit…