Alle inzendingen over concessie

De lucht blikt donker terug als ik hem somber aankijk niet van plan op te klaren voordat ik een concessie doe: Voor een lach een zonnige dag…

maar wel twee eksters bij het kleine graf een kraai met een noot zonder concessie…

als een ongeboren baby nog niet gekneed door de wanhoop van hun vaders elke vorm is een concessie een aflóssing van de wacht elke schrijver is bij voorbaat een verrader…

Ik kan proberen te wijken of al doende trachten mijn zinken om te buigen naar niet-drijven, als concessie aan neerwaartse stroming, zodat ik zweef in hangwater, opwaarts verblijf in thermiek en langs warme celwanden zicht heb op buitengaatse zilverstranden en hafkusten.…

Mijn schaal van Richter heeft zijn best gedaan mij door elkaar geschud met herhaling gedreigd Voordat alles instort trek ik de conclusie: Tegenover elke negatieve gedachte moet minstens één positieve staan…

zei de man die nooit concessies doet, hij die bedenkt wat een concessie inhoudt wordt een twijfelaar nooit doen, vermijdt hij twijfel, zaait hij geen hoop en verwachting is één en één twee en niet anders is zwart zwart, is wit wit, stelt hij is kleurloos versus kleurtotaal zevenmijlslaarzen-stappend door een oerwoud aan gevoeligheden…

Het Winterland leek schilderij zelfs het gras deed geen concessie brak frêle af van de impressie de sporen van het ijs in mij Het lentekind kwam aangefloten vrolijk smolt ze bij `t ontdooien m`n gelaat in zachte plooien tot mijn zaadje was ontsproten Sprietje groeide uit tot halm waar ik eind`lijk in kon klimmen om mijn kleur te laten…

Elkaar te lief te hebben in elk verschil verder dan de dood op de favoriete plek, uiting van de kracht klinkt in ieders wil gevoel komt voort uit een vreemde obsessie, leidt tot in de aarde geploegde concessie.…