in het prille lentegroen
en felle gele velden
lagen jij en ik
als naakten voor de schilder
poserend voor elkaar
onder de blauwe hemel
met wolken, als maar wilder
verzopen in het geel en groen
tijdloos ons verlangen
kroop de tijd door ons bestaan
totdat de lucht
nu rood behangen
ons weer naar huis deed gaan…
ik zag je in het duister
daar waar niets te zien is
slechts mijn fantasie
ik zag je daar
waar ik niet meer wilde denken
aan wat en wie
doch mijn dromen werden
wat ik wilde
vol verlangen
met gedachten die verstilden
zonder woorden
maar met beelden
ik dacht aan toen
aan ons leven
en de vreugde die we deelden
doch ophield te bestaan…
mijn lief
wat ben je treurig
ik zie je ogen als de maan
groot en rond
breed schijnend
vol in de hemel staan
maar ik weet dat je gedachten
nog verder van mij zijn
je lippen
die vaak naar me lachten
zijn strak nu
en vol pijn
waar zullen we nog heengaan
op onze laatste reis
ik wil je vergezellen
je bent zo lief, zo wijs
mijn weg gaat…
Conrad van Alphen concerteert in de serie "Klassiek en Wijn" het programma La Passione, waarin lijden de weg ruimt naar bevrijding en vreugde. Het programma werd gepresenteerd door Diewertje Blok, die vroeger het ontbijt-nieuws echt bij je binnenbracht en gisteren mij raakte door haar visie op het lijden....…
Die eerste keer in Café Eijlders
jij sprak me aan in het Javaans
ontmoette een krasse oude heer
schudde mijn hoofd heen en weer
te veel talen geleerd en vergeten
Daar lig jij dan en leest een gedicht
over leven als een feest van licht
zo zal ik je blijven onthouden
een heer van dansen zonder gewicht
een vriendelijk mens om van te houden…
Wij laten de oudste tijden,
waarvan geen andere
nationale gedenktekenen
dan steenblokken
bouwvallen, legenden
of oorkonden in het Latijn
zijn overgebleven, rusten
en nemen als aanvang
en uitgangspunt de 13e eeuw
alwaar wij ons bevinden
in het hart der kruistochten
Wij nemen omstreeks
het jaar des Heren 1200 zelfstandig deel…
487
Bezig met laden