Alle inzendingen over cyberspace OR virtueel OR second life

============== Elvis kan ik heel goed nadoen vooral hoe hij in zijn bolle tijd - it's now or never - zingt op het toilet nog één middernachtelijke dubbele peanutbutter banana sandwich in het vet gebakken I'm so lonely I could die hij kon het niet meer aan om de koning van de rots te spelen geëxalteerd, gedrogeerd, geëxploiteerd uppers…

Publish or perish Had men mij wel gelezen? Steeds werd ik afgewezen. Van Meulenhoffs redactie kreeg ik zelfs geen reactie en ook de Tweede Ronde had mijn brief nooit gevonden. maar Het Liegend Konijn loog: bij ons moet u zijn! Uitgeverij Perdu vond mijn werk déjà vu. Querido schreef correct: u heeft niets dat ons trekt.…

Als uw poëziecriticus John Bayley schrijft over jonge personen die opkomen en schitteren als meteoren in de academische wereld, is hij zelf aan het imploderen en wordt een gapend zwart gat. Ingezonden brief van mrs. Val Hennessey, Lyme Regis. Wat bedoelt Bayley als hij dichters prijst die weigeren poëzie te laten klinken als zichzelf…

De koekoek is een dwangneurotische vogel als 'ie in een klok woont.…

Er is een cyberaanval afgeslagen Ik was me op een haartje na gehackt De bank heeft mijn account meteen gecheckt Door inlog en mijn pincode te vragen Die gaan zij nu een uurtje bestuderen Daarna mag ik mijn saldo controleren.…

horrorshow in het theater van de backstop van de brexit aan de Thames als Belgische bonbon met Brussels logo haar pleidooi, een voorstel slechts, een schamele fooi werd weggestemd en weer verdween een broze Brusselse praline - papieren tijger in een kooi Hoe nu verder, is de vraag die thans weer op de lippen brandt in Brussel, brexit or…

O die oude mannetjes, dromend van jong vlees in hun cyberspace. Kwijl druipt langs hun wangetjes. Post-scriptum (distichon 41) Hoe lekker het ook bekt, het rijm is niet perfect.…

spreken kan dan het verstand Druktemakers voor de winkelpuien Witte sneakers hoppend in de rij Voor damesmode- en horlogezaken Dernier cri van dure Noorse truien Overal en nergens tegelijk Smachtend naar 'iets' in de loop der dingen Als hun mobiele camera's gaan zingen Dan zetten zij elkaar constant te kijk To be or…

De Turk gaat door En niet de Noor Durf ik dat zo te zeggen? Wordt Murphy's law Na Montenegro Toch weer Memphis' law? Wel als De Pay Er net zo fraai Weer twee weet in te leggen…

Als de uitdagende blik van de maan, het onverstaanbare gefluister van de sterren, het ruisende geluid van de rivier en het ritselen van het riet de stilte van de avond breken, dan weet ik dat er ergens daar in de ruimte of in cyberspace iemand aan me zit te denken en zachtjes mijn gedachten deelt.…

Ach, mijn geheugen van tig Gigabyte is vluchtig en de wet van Cyberspace is snelheid, ook op de gedichtensite. Ziezo, dit snelsonnet is bijna af. Wie draait zich om in zijn Toscaanse graf? Met dank aan J.J.L. Ten Kate, Sonnet op het Sonnet…

sterven gaat vanzelf leven is moeilijker je doet het maar een keer sterven ook en daarvan ga je dood het fortuin is het hebben noch het zijn ongeborenen zijn uitverkorenen de beste waarborg tegen levenspijn is er nooit geweest te zijn…

Nooit heeft zo’n grijpjanus aan mij gezeten Niet op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ík ben vrouw – men is mij vast vergeten Dus tsja, terwijl ik dat volstrekt níét wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

De showcase van het Parliament waar May standvastig als een vent haar brexitplan met verve brengt waarbij plan b nog niemand kent - kakovolière als men stemt tot mister speaker 'order' zendt gezag waar 'n Arib nooit aan went hoe lang nog leeft dit Parliament? De D-day nadert en je ziet her going down in Downing street Down Under in…

Nooit heeft zo'n grijpjanus aan mij gezeten Nooit op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ik ben vrouw - men is mij vast vergeten. Dus tja, terwijl ik dat volstrekt niet wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

Ik brows door de lege straten van Leiden. Van link sitje tot link sitje. Totdat ik bij een sitje kom, met de vraag Enter. ... Ik shift mijzelf naar binnen. De deur valt in het Lock. Via de Back Space ga ik weer naar buiten. Dit is mijn Home.…

vertrouwd, teder, zachtaardig beantwoordt hij mijn vragen zonder verbazing; terughoudend voorzichtig met zijn poëzie kleedt hij mij in zijden georgette wikkelt mijn verlangen in een jas van zacht soepele kasjmier hier is alleen het mooiste goed geen moeite om mij mee te delen dat het goed is wat ik doe ik ben zijn open boek hij prijst…

Je ziet dat bijna niet meer iemand die zich verspreekt en daarna alles ontzegt alleen een luizige sorry tegenwoordig is alles in is schrijven een vensterbank in demi weerklank op het scherm semi inblazing op ‘s anders gedachte luchtig als een blad papier dat doorloopt over tafel door het raam tot in de horizon over de rand dot com Helsinki…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

Koud wordt mijn lichaam in deze enkele seconden wanneer ik vertwijfeld in deze schemerzone duik. Angst vreet aan mijn ribben tot de nacht slechts een skelet wordt en de gieren zich te goed doen in mijn scheurende buik.…

eigenlijk had ik 't je al langer willen vragen het gaat over die kruisjes bij een groet natuurlijk ga je me nu zeggen dat die te maken hebben met het uiten van genegenheid of virtuele vriendschap of kortweg laten blijken dat iemand je iets doet en ik, ik neem het dankbaar aan stel me dan voor hoe oog in oog met jou de "omgangsvormen"wel…

Ach de vrouw haar wereld is maar klein ze is ook wat eenzaam met het klimmen van de jaren komen de grijze haren uitgaan is er niet meer bij ze voelt zich nog wel jong al is ze middelbaar dus wat gedaan het haar geverfd en zich inde digitale wereld omgetoverd tot een jonge mooie Oosterse schone zo leeft ze nu een dubbel leven ze voelt…

zijn adem ligt hoe zal ik 't zeggen in zijn gedichten heel dicht bij maar ja, zijn stem is niet te horen daar waar hij pauzes neemt kom je tot rust maar als hij haar dan teder kust of in zijn armen neemt heb je het virtueel altijd verloren…

zijn adem ligt hoe zal ik 't zeggen in zijn gedichten heel dicht bij maar ja, zijn stem is niet te horen daar waar hij pauzes neemt kom je tot rust maar als hij haar dan teder kust of in zijn armen neemt heb je het virtueel altijd verloren…

een voordeel van het virtuele is leeftijdsloos te zijn mijn avatar is groot of klein een man, een meisje, jongen reizen kost geen zweet of geld wil ik weg, dan zeg ik Hopla zelfs leer ik veel nieuwe woorden vandaag ben ik voor u Moppie…

de seconden op de magnetron tikken weg seconden waarin verliefden hun eerste kus beleven elkaar hun jawoord geven baby’tjes worden omarmd mijn eten is opgewarmd…

mijn virtuele hoedjes varieer ik eindeloos gekleurd door het moment voor vrolijke dagen versier ik ze met kwikjes en strikjes van al mijn rouwtranen haak ik een ragfijn mutsje zo draag ik verdriet mijn eigen dichterspetje bedekt mijn hoofd in dromen waar de muze woorden weeft…

wensen die het jaar zouden verzachten er is eigenlijk niet veel veranderd na die bewuste dag alle goede voornemens gebundeld in dat ene moment op de schouders van die seconde berust een zware taak het is bijna ondoenlijk want je weet wel wie je bent maar het hoort erbij want het nieuwe jaar is in de maak het is die ene seconde die ons leven…

Maar veel Is enkel virtueel.…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…