Alle inzendingen over daden OR woorden

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

Praten lukt niet, Zeggen evenmin Grootse daden verloren Mijn gedachten alleen, Hier in deze stugge wereld Pen en woord Voor leven of dood Met hart en hoofd Vloeit inkt in wondermooie woorden Gezegend zijn die regels Zoals de lach en traan…

Door je woorden lijkt het over. Maar je daden zeggen juist van niet. Je woorden doen mij pijn. Maar door je daden kosten je woorden des te meer verdriet. Ik snap het niet, Ik begrijp het niet Komen we ooit nog bij elkaar? De tijd heelt alle wonden. Dus tijd vertel het maar.…

voor mij is poëzie bedrijven woorden verzilveren als het moet in een fraai schuinschrift op een nog maagdelijk vel wit papier... naar regels zoeken die naadloos in elkaar overgaan als bij de daad en dan wellicht nog tot een hoogtepunt komen ook…

kenmerk van elk ‘waar’ geloof is dat het altijd oorlog oplevert ~~~~ een beetje godsdienst leeft van de discrepantie tussen woord en daad ~~~~ je kunt mensen veel leren geloven het er naar leven vaak niet…

Hosanna, er is een regeerakkoord En er blijkt zelfs een motto op te prijken Maar voor- en tevens achteruit gaan kijken Hoe voegen ze die daad nu bij het woord? Om dat te kunnen gaan ze allemaal Straks yoga volgen in de Trêveszaal…

Rauwe randen aan het woord Zo geroepen Noch gehoord Verneder mij tenminste dan met enig passie Laat je woorden snijden In plaats van je daden steken met compassie Gestoken vol eerbied en venijn Vind de comfort in de pijn In wat je nu nog niet bent Maar wel had willen zijn…

Zo vaag het woord en zo miniem de daad, Ook altijd alles keurig in het midden, Ze zijn de enigen die soms nog bidden, Hét kenmerk van de christendemocraat. Een land dat, wat het nodig had, zo kende, Kiest straks opnieuw massaal voor Balkenende.…

vandaag voelt hol blank als het nieuwe jaar dat zich als een onbetreden sneeuwvlakte voor de deur ontrolt uitdaagt tot daden die stilte breken dit witte ijsveld bedwingen in zinnen en woorden wringen…

De daden van Napoleon van het hoge Noorden zijn minder talrijk dan zijn woorden.…

geel en warm licht en helder onmisbaar aanwezig altijd hoog een gouden boog eigenwijs een baan onzichtbaar in de nacht zilveren sporen ochtend gloren geen woorden maar daden gelukkig…

er hangt voorjaar in de lucht alles wijst erop neem de lammetjes die zo dartel in de weide hun sprongetjes maken en zodoende de daad bij het woord voegen 'spring is in the air' beter kan ik het niet verwoorden…

Woorden schieten soms te kort, woorden doen soms veel omdat je het gevoel hebt dat iemand met je deelt. Woorden zetten soms kracht bij en soms daden. Woorden kunnen zwijgend zijn maar soms ook beladen. Woorden schieten soms te kort om het leed te verzachten maar plots gebeurde iets waarop de hele natie wachtte..…

Je ondervangt me Omsluit me met zachtheid als vanzelfsprekend Zet neuzen in de goede richting Maakt blik en schade door schande wijs Het is een van die nachten waarin tijd tekort schiet en woorden te over lopen Zolang woorden niet verwarren met daden is er niets aan de hand... Anders, neus gestoten.…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

tot het wordt omgezet in daden tot het in stelling wordt gebracht het raakt ofwel het mist zijn doel…

Vele mensen hebben praatjes Zeggen dingen maar komen die niet na Zo veel mensen hebben praatjes Ze doen beloftes maar leven er niet naar Sommige zijn echte praatjesmakers Maar voegen geen daad bij het woord Persoonlijk geloof ik in woorden Wat ik zeg dat maak ik waar Wat moet…

klam daalt kalmte mist verspreidend in de grijze cellen kleur verdwijnt neergaande lijnen lippen wijzen naar het grauwe wezen achter dicht gordijn waar woord en daad zijn opgebaard…

Francesca heeft ons zijn geheim verraden: “Het is geen man van woorden, maar van daden”.…

Ik ben zo bang voor de gevolgen, Maar ik wil weg Ik vrees de toekomst, het onbekende, Maar het lijden van dit moment is voor mij ondragelijk Ik spaar mijn moed en mijn krachten Ik zet de daad bij het woord Ik beloof je dat we gaan scheiden Ik heb mijn koffers al ingepakt…

Waar mijn sporen zijn onverdiend Waar mijn daden zijn ongezien Ongehoord laat ik er mijn echo achter Luister goed Misschien dat je hem dan hoort Een restant van mijn gedachten Een restant van mijn weemoed Een resterend laatste woord…

Dat alleen mooie gedachten bij mij binnen moge komen Dat nog enkel Licht en Liefde in en om mijn aura zijn Dat een energie zacht helend door mijn lichaam moge stromen Dat mijn woorden en mijn daden Liefde zijn in groot en klein…

niet letterlijk te nemen maar de daden, mijn, Zijn (m/v) daden!…

Ontsla me maar en schrap me uit uw lijst nu zit u daar en ik ben afgereisd u zei: mijn lichaamstaal stond u niet aan u zei mij 'vrij normaal' dat ik kon gaan de daad bij 't woord gevoegd, ga ik op pad u, en uw soort, blijft zitten op uw gat…

Als we de daad bij ’t woord voegen Met allerlei vermakelijk genoegen Vergeten we al rap de tijd. Maar als we verbaal mispeuteren, Dan heet dat plotseling leuteren…

Toen de woorden niet meer wisten hoe de klank hen had gekleurd, gaf het redeloze ritme tijd en ruimte aan terreur. Hoe de taal nu is verworden tot een daad van stil verzet een onuitsprekelijk verlangen, een bedroevend stil maar groots gebed.…

Het zijn zoals bekend altijd die wetten Wij mogen blij zijn met het vrije woord Soms als ravijndans, op het dunne koord Bewegingsvrijheid die ze ons beletten In denken zijn de dromen minder vrij In dromen komen daden dichterbij…

Ook op deze dag worden kinderen vermoord omdat de heersers bang zijn voor de kleinen, omdat ze niet verdragen kunnen dat er licht zal vallen op hun daden, niet zo fraai dus zullen ze verschijnen, die daden, maar doordrenkt van bloed de witte doeken die de kinderen gaan dragen; ze zullen roepen zonder woorden, zonder klank, maar doordringend…

Liggend in je vormen Jij in die van mij Voorbij zijn de stormen Genezen de wonden Geslagen door het woord Sprakeloos de monden Woord en weerwoord uitgeput Eindelijk van rede vrij ’t Woord gekooid, de zinnen los Vreeën we de hoofden leeg Hijgend, nu van daden Tot we niet meer konden Ondanks alle bomen Zien we weer het bos Laat ’t woord…