Alle inzendingen over de dans der manen

als ik doodga of iemand anders of jij maar als ik doodga zing me dan als het even kan sereen de hemel in in een goddelijke nacht ontvouwt zich de stilte in een dans van maan en sterren mijn sprakeloze ziel ademt muziek met de slinger van de tijd laat iemand me dan sereen als het even kan de hemel inzingen met de Missa Sancti Georgii…

ademloos maar immer nabij draagt de maan het zwarte linnen van de nacht ik word geboren in de eerste schreeuw en baar de dood, onvoorbereid het tij blijft leven door het onbekende en vertelt het zichtbare weg uit mij blind gemaakt ben ik niet anders dan wat ik ongeweten heb geweten…

Het zeer gewaardeerde en gerespecteerde nieuw pedagogisch-didactisch concept Heeft ruim tien jaar geleden - ik weet het nog goed en herinner het mij nog als ware het heden - Van buiten de muren van mediatheek en computerlokalen zijn intree gedaan In de hoofden van scholen -bestuur en rectoren - en is, op advies van externe actoren (…

Op een vroege stille morgen In het licht van de maan Dansen op de vloeren Met visioenen van een land In het tranendal Een stevige omhelzing Zweverige stappen Een draaiende zwing Denkend aan het geluk Op de dans der liefde Een aards plekje Onder de maan Intieme gevoelens In een flitsende wals Onoplosbaar heimwee Door deze dans…

Je liet mij achter, in de zon, maar met een wolk – in mijn gedachten.…

Onhandig zoeken we naar woorden: het afscheid – schemert tussen ons.…

Boven de bomen: daken, dan torens, bergen – ijsreuzen, de maan!…

De grote herfstmaan: in het donkerst van de nacht – schijnt nog steeds de zon.…

Het kan niet en toch ben je niet bij mij je voelt niet wat ik voel en als, als we elkaar tegenkomen wie weet waar en hoe de kans lijkt me klein kijk je dan snel om lang genoeg, alsof je mij niet hebt gezien of vraag je hoe het gaat wat ik zoal doe, en alsof we oude kennissen zijn wens je me midden op straat gewoon…

Een van de vele relaties en projecten die niet mislukt zijn maar onaf gebleven opgeschreven om af te leggen: #NL2008000269348 in het Register van Particuliere Onvoltooide Zaken “Jij stond zomaar op ..we hadden niet gepraat ..niet gewoon zoals dat gaat ..je stond zomaar op ..liet mij achter in de zon ..met wolken in mijn gedachten…

Vannacht volle maan, ik ga nog lang niet slapen – en kijk steeds naar jou.…

Zie de volle maan o zo mooi! blijven kijken – is o zo moeilijk.…

De lucht wordt donker, de tegenwind maakt me moe – was er maar een maan.…

Het is uitzichtloos koud en stil, hoe sierlijk de wind ook speelt met de sneeuw Achter het raam aan de overkant kijken kinderen snoepend naar het warrelende ballet de zilvermeeuwen in het wak dat ze open houden, witte dobbermeeuwen in zwart water en op het ijsgrijs rondom stappen zwarte vlekken koet door de witte vlokkenvloed de…

Mijn goede bedoelingen zijn onbestelbaar en gebroken teruggekomen, ze plakken aan mij als een mislukte taart vastgekoekt aan het bakblik in een oven die te heet is ingesteld Bikkelhard blakerdeeg Na weken poetsen blijven de krassen jeuken in mijn ziel, ze schreeuwen om aandacht en erkenning In de stationshal luister ik uren naar…

Soms valt alles hetzelfde uit als gisteren een lege dag die er niet toe doet Soms valt alles mij zo tegen wanneer ik verlang naar een ander ik Soms valt alles in duigen, is het minste mij teveel of blijft niets gehoorzaam onder mijn handen op zijn plaats zoals ik het wil Soms valt alles zomaar stuk, mijn goede bedoelingen en…

In het oosten komt de maan donker op in de schaduw van de aarde, die gaat schijnen en schijnen…

Het gras, ik weet het nog het gras waarin jij lag te lachen naar mijn lach de tijd verstrijkt, maar toch jouw bloemen bloeien nog ze geuren heel de dag Wanneer kom je weer, kom je weer? .....Je hoeft hier niets, je hebt hier rust .....en ik maak klaar wat jij graag lust .....Kom je gauw een keer? .....Wanneer, wanneer? Zo vredig kan het…

Ik kijk naar de maan voor troost, maar ze schuift verder – zo troosten manen.…

De raapsteeltjes en de noten koop ik bij de kabouters de rest wordt bezorgd onder het groene afdak Niet dat ik veel nodig heb lood en goud zijn maar wensen misschien een geluk in andermans ogen liever woon ik warm in tevredenheid een schoon nest van mezelf bewezen degelijk zo oud is het buiten heerst chaos en de avond verkilt…

Jij was er voor mij, voor mij kwam je als geroepen al liep je ook weer weg van mij, van mij zijn nu de wolken en het scherpe waaizand over het verlaten strand ach, de zee, de zee langs de zee loop ik dood en toch ga ik verder zonder jou, denkend alsmaar denkend aan jou jij was er voor mij echt, ik huil niet dat is de wind…

Mama wat ik tegen jou zeg wat ik tegen niemand zeg wat er gebeurd is wat niet valt uit te leggen wat we maar zo moeten laten ik heb geen idee hoe het anders kan of het anders moet mama we houden het leuk we kunnen praten over iets anders praten onze woorden insmeren ze luchtig laten glijden langs de schurende muren om het ongemak…

De maan gaat ongezien voorbij het sterrenlicht zacht, maar zo ver weg warmte geeft hij niet ik voel me weer een nacht weer een nacht een nacht ik voel me weer een nacht alleen, een zwarte maan een zwarte maan zwarte maan waar niemands licht op schijnt Ik adem ja en nee of morgenvroeg de zon zal schijnen in mijn tuin of er iemand…

Waarom heb ik mijn leed geleden geweven al mijn grote kleden die na een tijd zijn weggedaan of anders hangen te vergaan? De kersenbloesems vallen zie hoe vroeg ze vallen ze sneeuwen in de nacht ik zou wel willen huilen .....Waar is de tijd gebleven .....waarin de kleden zijn geweven .....die hangen te vergaan? Er zwemmen kamedraadjes…

onthouden dat je me Bernard noemt in plaats van Hans het is in mijn dromendans die vitale werkelijkheid van jeugdig falen onbevangen in toekomstig dralen maar ik geef niet op er is nog voldoende drank om op te zuipen er groeien nog stille bloemen in de dakgoot van de tempel ik denk aan jouw trouwe tepels aan jouw heupen en ik dans…

Vonkjes schieten op uit de as, als feniksen stijgen ze op, vliegen naar elkaar, om elkaar heen, dansend in de nacht van donkere maan.…

de vrouw in mij wil voor je dansen totdat de zon opkomt in een nacht zonder einde onder een volle maan die mijn liefde weerspiegelt in een zilveren hart met goud omrand nachtvlinders weerkaatsen het licht van de sterren dansen om mij heen ik dans om jou mijn zon in mijn universum…

corona wás natuurlijk geen complot die lijpe leraar, hopeloze sul van wetenschap en wijsheid geen benul gepast bestreden - voorwerp ook van spot een nieuw probleempje voor die nare nar: hoe word ik weer complotten-rising-star…

te wensen en te fantaseren overblijven" zo wil hij doorleven heel realistisch: "het weten kan tegen vallen" heel natuurlijk heel biologisch niet 'Even blij' altijd blij en tevreden als mensen-zoon: kind,jongen,volwassen man van, vader van, vriend van als een 'dijk' van die Man?…

Ik dans het licht tegemoet en laat het donker verdwijnen dan mogen alle hemellichamen voor mij weer gaan schijnen. De maan en de sterren en de zon overdag zij zullen er samen voor zorgen dat mijn dag begint met een lach.…