Alle inzendingen over de ozonlaag laat te

Al dat gevraag, Over de ozonlaag. Of wat dacht je wat, Over het ozongat. Het blijft allemaal wat vaag. Heb ik ook nog een vraag, Hoe laag hangt de ozonlaag ?…

aardse vlaktes voelden wat bevroren veel grijze lucht met schimmig wit slierten zweefden vanonder naar boven de hemel oneffen, leek omgespit de zon was weg, ik had het koud alles draaide er nu omgekeerd mens en dier waren benauwd de lucht werd ijl, geterroriseerd een engel kwam vertellen in paniek dat we straks allemaal gaan sterven de ozonlaag…

blauwe lucht vervuild door rook en uitlaatgassen ozonlaag die huilt maar mensen blijven lachen tot er plots geen haan meer kraait!…

Je had de mallekoeien-maladie Maar stikstofuitstoot in de ozonlaag En grondwater, een ware bodemplaag Leidt tot een Parkinson epidemie Heeft Wageningen Universiteit 'FrieslandCampina' boeren opgeleid?…

Door heel het land weerklonk dezelfde vraag En ook op de tv en in de krant Vroeg men zich af: wat is er aan de hand, Waarom is er geen snelsonnet vandaag? 'Dat lijkt me helder', sprak de analist 'Van Keeren heeft zich in de dag vergist'…

Ze gaan, nu men ze niet mag produceren, die lichtvervuilers uit de schappen weren en langzaam groeit die ozonlaag weer dicht. Een glazen bol of hete ploert? Dat moet nog blijken, maar opgelucht kan men de sterren vast bekijken.…

de wind, ja de wind, die doet ook extra zijn best om alles te verplaatsen of te laten vallen zijn mensen nu onbewust de natuur aan 't vergallen? door vervuiling, opwarming, ozonlaag kapot... en al de rest!…

De deken als de ozonlaag wordt het gordijn van de storm terwijl een koude opperbries door de regenval zwiert en zich bonkt tot brullen, verstrikt in de wolken. Een schurende omarming laat de hemel kruimelen en de merrie haar manen, wit als de maan, roteren om de nacht.…

het dragen van emmertjes water naar zee en oceaan voor warmte aan de vissen geeft heden een ozonkater zont straalt ongebroken aan celsianen hebben uitgewezen het zoute water is gerezen smelt maakt steeds ijs vrij de pool krijgt zelfs eigen tij tijd voor de greep uit ons vriesvak naar ijsblokjes voor in de koelzak als druppels op een…

in mijn tuinhuis goed verscholen voor de kou en voor de vrouw, want ik was de tijd verloren en de achterdeur al lang gesloten. het was midden in de nacht, de heldere maan verlichtte, mijn levenspad maar ook mijn dagboek, waar ik trouw mijn dagen in verhaalde want dat beschouw ik als mijn plicht. zo geheel toevallig of moedwillig…

Zie ik Diana's ozonlaag haar zwarte nighty negligé ontwaar ik haar als luciféra donkere maan in casa luna Dan komt plots Phaëton met paarden spant de teugels, geeft de sporen gevolgd door maangodin lucina opgejaagd in overmoed bevrijd van duister nachtgewaad…

Een kunstgebit, een glas en wat tabletten Zo ging dat vroeger, schoon duurde maar even Nu wordt oma verwaarloosd bij het leven Geen tijd om er de tanden in te zetten En valt haar oude hart straks plotseling stil Geen mens die haar dan nog beademen wil…

het was laat en redelijk koud. ik slenterde nog langs de sporen. het was er eng, ik was benauwd, om vooral thuis te komen voor het gloren. dus ik alsmaar in de verte turen, maar nergens een trein te bespeuren. mijn gemoedstoestand was aan 't verzuren en mijn mond luidop aan het zeuren... de nachttrein mag nu stilaan komen.…

als ik jou niet had wie of wat zou ik dan zijn een gat in de ozonlaag een begin zonder eind zonder jou ben ik niet meer dan een ruwe schets niet uitgewerkt nog niet verfijnd zo nog nietszeggend nog flets een lied dat niet gezongen wordt het kent nog geen echt refrein de spreker wiens ware woord in geen enkel oord wordt aangehoord ik…

Waardering voor de mens treedt pas in wanneer men er niet meer is, echter hoe moeilijk kan het zijn de mens te waarderen bij leven?…

Op dinsdag kunt u mij hier voortaan lezen want Ko de Laat is met die job gestopt - die bofkont heeft het aardig ver geschopt.* Ik ben als plaatsvervanger aangewezen. Ik moet u, lezers, wel iets laten weten: mijn dichtniveau stijgt door úw jubelkreten ;-)…

Wéér lukt het me op duurzaamheid te scoren, Dit snelsonnet is energieneutraal. Mijn rijmsels zijn dat trouwens allemaal, Niet een is er die zich daaraan kan storen. Noem mij dan ook geen ozonlaagontwrichter - Maar Overweg, de groene ecodichter.…

Leef vandaag, wacht niet tot het te laat is, maar wees op alles voorbereid.…

Wijsheid het weten van wat was, er altijd is en nooit verdwijnt het straalt van binnen zal nooit verwelken hetgeen er eerder was dan het weten wordt aanschouwd door wie liefheeft begeert, reeds voor het wordt gevonden. ... Het hart heeft bekend doe geen moeite je vindt de plek daar, waar alles samenvalt.…

Laat maar, Het is nu niet meer nodig. Ik heb op jou maar al te lang gewacht. Jij maakt je voor mij overbodig. Ik huil nu niet meer, Iedere nacht. Laat maar, Je hebt me nimmer kunnen troosten, Jij ging aan mijn gewonde ziel voorbij. M'n tranen en pijnen waren het grootste. Wat jij verwaarloosde, Wilde je niet meer zien in mij.…

ssstt... sluit je ogen en lig stil ssstt... niets zeggen en ogen toe, toe dan zo ja en laat me laat me nu lief voor jou zijn mijn vingers strelen nauwelijks je huid, die kippevelt je lippen krullen als ik ze nauwelijks met de mijne raak alsof je ogen door haar leden zien ik heb je lief m'n schat laat me, zo lief…

Laat me in je dromen zoeken naar een plek waarin ik kan schuilen, waar niemand me kan vervloeken. Laat me in je dromen duiken in een wereld waar ik kan ademen waar ik mijn diepste gedachten kan uiten. Laat me in je dromen verlangen naar een geloof waar mijn huid mijn huid mag zijn, waar ik niet in mijn lijf blijf hangen.…

Laat mij maar eventjes alleen en laat mij mijn gang maar gaan ik doe echt geen gekke dingen hoor maar laat me eventjes begaan. Ik wil je even niet kunnen horen of zien maar alleen zijn met m'n eigen gedachten en als je na een tijdje terugkomt zal ik gewoon hier zitten wachten.…

Laat me zijn wie ik ben zonder mij te leven laat me doen wat ik wil zonder bevelen te geven. Laat me huilen als ik wil lachen als ik het kan ik wil gewoon mezelf zijn niet leven in jouw ban. Laat me in mijn waarde en in mijn eigen veilig zijn stuur mij niet waar jij me wilt laat me niet leven in schijn.…

Laat het raam maar op een kier. Zo sijpelt 't licht naar binnen. Ik drink me dronken aan zijn zinnen. Ze nipten aan z'n lippen. Toen hij sabbelend op het leven woorden prevelde op wit papier. Maar, o zo blauw van binnen.…

laat mij los .…

Roken, zuipen Ik doe het graag Toch denk ik steeds Het kan wat minder Totdat het weer avond wordt Nu denk ik Wat heeft het nog voor zin Mijn lijf is al beschadigd Als ik nu stop En besluit gezond te leven Dan ga ik nog steeds vroeg dood Misschien minder vroeg Dat dan wel Maar dan moet ik het dus laten Terwijl ik misschien toch Niet…

laat mij het lied uit de lispel van de linde puren nu de uren minder vurig zijn van zonneschijn laat mij de tover uit het het rosse lover van de hoven halen nu de schalen overlopen van karmijn laat mij nieuwe noten kraken grote herfsttapijten maken vol van opensplijtend rijm voor u want mijn hart bespeurt de geur van uw beminnen…

Het is te laat om sorry te zeggen. Het is te laat om je terug te nemen. Na alle dingen die ik tegen je heb gezegd. Ik meende het niet, het was allemaal maar nep. Maar nu ? Nu is het te laat. Te laat voor een sorry. Te laat voor een dag. Te laat voor alles. Dat is iets dat je weten mag.…

Laten we maar gaan dansen spetteren in de regen je houdt toch niets tegen misschien moet alles schoongespoeld het scherp uit de ogen opdat we beter zien alles rustig kunnen laten overstromen dansend samen vlotten bouwen elkaar ontmoeten flora fauna mee natuurlijk langs wolkenkrabbers drijven obstakels verdwijnen en hoogreizend het…