Alle inzendingen over de reis

Je nam me mee op een reis waar je de bestemming niet van wist Een reis vol vreugde en vol liefde maar ook heel veel verdriet Zo gaat 't leven ineens scheidden onze wegen terwijl we de bestemming nog steeds niet weten…

Lichaamloos verkassen, op reis naar een ondraaglijk oord. Op reis naar een verlaten ik, zonder taal verwoord. Barnstenen vlucht. Ga gezwind. Verbrand uw schepen en schelpen, voor ik u vind. Laat mij een hand naar verten reiken. Naar verweesde gronden die van geen zijde wijken.…

Soms reis ik wel eens af Soms blijf ik waar ik ben Soms openlijk, soms gesloten Soms dichtend naar een opening Soms schetsend met geluid Soms swingend zonder woorden Soms stijgend in mystiek Soms dalend naar wat leegte Soms zwevend door het Al Soms stoned in vrije val Soms reis ik wel eens af Soms blijf ik waar ik ben Soms reis ik wel…

We gaan op reis Naar verre landen Met de boot, de trein, de fiets En we liggen op alle stranden Aan onze reis komt geen eind We blijven altijd reizen We zien alles van de wereld Van de bossen tot de paleizen Niemand stopt ons We blijven doorgaan We bezoeken ieder land Pas maar op, we komen eraan Maar plots stopt onze reis Geen land…

De regels vermeden, de reis door zinloosheid... Machteloos bewustzijn, de éénheid veréénvoudigd... Schreeuwend klinken kleuren, een eindeloos refrein. De reis door zinloosheid, medepassagiers zijn afgehaakt, de strijd is reeds gestreden. Eenzaamheid blijkt feit...…

Ik ging eens niet op reis, bleef zitten in mijn stoel. Mijn reis ging razendsnel. Ik was nog niet vertrokken of ik was al weer thuis. Ik ging eens niet graag dood, bleef zitten tot ik stierf. Mijn dood was een soort dood.…

't Is lang geleden, dat m'n reis begon: al tijden reis ik jaarlijks om de zon.…

Reis in de wolken Zovele luchtkastelen Verbeelden mijn droom…

Het leven: een reis. Je leert wat wegen kennen – en wat gewoonten.…

Door je kracht zal jij er komen, al is het, soms, een lange reis.…

Ik weet dat ik er vaak alleen voor kom te staan, dat wist ik toen ik aan deze reis begon maar ik wist en weet nu ook, dat ik op jou vertrouwen kon.…

01-01-04 kaartje betaald Enkele reis van A naar Beter leven Niemand wilde mee Iedereen gebleven Aansluiting gehaald Geniet van de reis Denk: vorig jaar - zie A - ’t Was een hoge prijs.…

Nee...Lucebert en Mulisch zijn op reis Zij vissen vredig nu met Ma Yuan Eeuwig achter het net zo niet Mo Yan Die vliegt naar Stockholm voor de Nobelprijs Het comité zocht eerst met Cees contact Helaas op reis...z’n koffers net gepakt…

Ik ben op reis, ‘k weet niet waarheen Ik ben er nooit geweest, vandaar De weg daarheen is moeilijk, maar Gelukkig reis ik niet alleen Een bont gezelschap maakt de reis Heel boeiend: de verschillen zijn Tot dubbel vreugd en halve pijn, Al zingt men elk een eigen wijs Ik tors teveel bagage mee Dat voelt bij elke stap als straf Ik leg…

jouw hart wordt ook het mijne als ik het kloppen hoor terwijl ik je ontdek en langzaam reis van plek naar plek ik word meer en meer verlegen doch ook brutaal en ongehoord zo reis ik verder en ontdek je onverstoord er lijkt geen einde aan te komen maar....mijn uiteindelijke doel zijn de tranen die nu stromen omdat ik zoveel bij je voel…

Wij zijn onderweg door het leven onwetend waarheen onze reis gaat Wij zijn bijzonder, om in ons weten dat leven eindig is tóch het oneindige te kunnen ervaren We zijn onwetend van de onbegaanbare wegen waarheen die leiden maar vooral, hoe onze reis ten einde komt…

in het verpleeghuis elk een bed alleen op zaal op reis naar huis -…

Druppend als zilver Trieste reis zonder einde Met zoute nasmaak…

We kunnen weer eens niet verder op onze reis: een poesje keek op.…

De reis die onze genen maken, is eeuwen geleden begonnen. Onze genen leefden al, in naamloze oermensen. In onze vaders en moeders. In onze dochters en zonen. Zo reizen onze genen verder, eeuwen nadat we zijn gestorven. De reis die onze genen maken, zal nooit meer eindigen. En wat is het lot van ons stervelingen?…

Uitgeput sta ik op de top, en dan zie ik het doel van mijn reis, de mensen waar ik van hou. Jullie vangen mij op, verzorgen mijn wonden. En het mooist van alles, iets waar ik nog zo’n reis voor zou maken jullie houden van me.…

Wie zijn leven als een reis aanvaardt. De grens van plaats en tijd kan overschrijden. Wie zijn blik in vrijheid op beschaving richt; en zo bekomt wat een mens in wijsheid vergaart; die zal zichzelf kunnen bevrijden. Wie zijn leven als een reis aanvaardt. Wie uit angst nimmer een avontuur zal mijden.…

als een zomers paradijs Bloemen met hun bloemkelk ontvankelijk, open zonder enig voorbehoud Een reis -lijkt het me- zonder last zonder bagage -vakantie zonder uurwerk- Je blijkt beresterk je vliegt met vaart -kort elk oponthoud- want je missie: reis van je leven.…

Vriendschap herinner ik mij als een reis van de tastzin naar de reukzin, van nerveuze vingertoppen naar een haast feilloze neus. Denkend aan vriendschap denk ik dan ook vooral aan een les in zintuigelijke waarneming.…

De deur van het leven Gaat morgen voorgoed dicht Je gaat je reis beginnen Vanavond zijn we nog samen Ik streel je koude wangen De kaarsen worden aangestoken Om je lichaam heen Het afscheid is van ons samen De hele nacht blijf ik bij je Totdat het morgenlicht er is De reis gaat beginnen Jij alleen weet de weg Ik geef je mijn liefde mee…

Langzaam aan Veranderen de kleuren De stralende De felle Zij maken plaats Voor mat en grijs Het zonlicht taant De regen komt Weldra Begint de laatste reis Die reis Zal echter hoopvol zijn Er kan je niets gebeuren Het einddoel geeft Dat staat wel vast Een palet Vol nieuwe kleuren…

Daar ga je Grote, kleine brommertman Op de verre reis de ruimte in De helm vast op het hoofd gezet De kinriem stevig aangesnoerd Daar ga je Grote, kleine brommertman Op de verre reis de ruimte in Geef gas en hou je ogen op de weg Je handen stevig op het stuur. Dieho…

Kijken naar wolken stuk voor stuk straalt kracht en pracht voor altijd op reis…

vliegensvlug Veilige reis mijn lief, en vergeet niet dat ik je heel graag zie…

Op het bed een koffer met open mond, vol verlangen naar de reis en angst voor de bestemming. Alles wat ik erin stop met er straks weer uit, alsof wat nu nog komt nooit zal zijn geweest.…