Alle inzendingen over de reiziger en ik

Een conductrice aan het spoor Zette steeds haar beste beentje voor Om het de reizigers te veraangenamen Die voor het reizen haar treinstel namen Daar deed ze het allemaal voor. Haar trein vertrok altijd precies Die van anderen slechts sporadies.…

Van Vollenhoven pleit voor burgermoed Als reizigers een conducteur bedreigen Dan moet hij assistentie kunnen krijgen U houdt de hufters aan op staande voet! Zo heeft er weer eens iemand praats voor tien Die nooit een trein van binnen heeft gezien.…

Er was een reiziger naar rijkdom En een reiziger naar geld Zij zouden samen op de zelfde paden lopen Want ze zochten naar het zelfde werd aan hun verteld Naar Rijkdom bracht een spiegel mee als proviand Want je moet jezelf in de ogen kunnen kijken Naar Geld bracht een masker, en een mes Om het lam mee aan te snijden Er was een Vrouwe Schoonheid…

De reiziger moet zoiets toch begrijpen: Die korte afstands plee is veel te duur! Men kan toch op een reis van nog geen uur Zijn billen toch wel even samenknijpen? En wie het niet meer houdt en gaat staan lekken, Die moet maar aan de hoge noodrem trekken.…

zo krijgt straks ook het chronisch chagrijn vaker vat op de reiziger in de trein…

De reizigers met openbaar vervoer betalen te veel geld voor volle treinen of zien (alweer) hun aansluiting verdwijnen en of men protesteert - het help geen moer. Maar ga je lopen klooien op het spoor dan krijg je in een sneltreinvaart gehoor.…

Zo'n duizend reizigers treinden naar Best, Maar dit keer niet om steen en been te klagen; Ze kwamen om zich lekker te misdragen, Waardoor men rampen van de toekomst test. Zo wordt ook binnenkort gesimuleerd, Hoe men ons dure treinkaartjes aansmeert.…

een vreemd bericht vandaag op het station de woorden uit de omroepinstallatie veroorzaakten paniek en consternatie het ongeloof was groot op het perron geachte reizigers, tot onze spijt vertrekt de trein vandaag exact op tijd…

een vreemd bericht vandaag op het station de woorden uit de omroepinstallatie veroorzaakten paniek en consternatie het ongeloof was groot op het perron geachte reizigers, tot onze spijt vertrekt de trein vandaag exact op tijd…

Die scan die met het oog op veiligheid de reizigers ‘fouilleert’, wordt afgekeurd. Alom wordt burgerrechtelijk gezeurd uit angst voor ongewenste geiligheid. Is het nou echt zo erg om zich heel even in vredesnaam een beetje bloot te geven?…

Denker die als Reiziger vermomd De straten van De hoofdstad van het Romeinse leven Verkent, en overduidelijk Wegvlucht uit zijn Drukke bestaan, Voor de buitenwereld Knort over wat hij ziet Maar wel fantastisch Vindt de onschuld die De stad nog rijk was…

Als reiziger ben ik vandaag geschrokken Mijn juffrouw op het spoortoilet verdwijnt Om 'nieuwe normen' wordt ze naar het schijnt Met schoteltje en borstel doorgetrokken De grote boodschap die NS ons gaf Daar veeg ik kort gezegd mijn .... mee af.…

Ik ben de verdwaalde reiziger op mijn aangezicht.…

Zoals een verloren reiziger in een ijzige storm Slaat mijn kompas in het rond gevoel van richting volledig kwijt Wat blijft is die terugkerende gedachte als een tunnel van knipperend licht Jij was het noorden de bestemming van mijn reis…

De reizigers lachen me als modellen toe Ik ben zo'n winter beu en zo erg moe Er zijn boden,narcissen trompetteren het rond: lente...nadert.…

alles wacht hier, daar in donkerdagende nachten het lijf vol ogen gedwongen om het geweten te verteren als een reiziger en alles wat beweegt met deuren dicht vergelijk het maar met nuttige tijd gisteren was het woensdag vandaag afscheid is het geweten niet de echo van de ziel ?…

in de treincoupé viel een enkel woord dat de stilte brak een geagiteerde reiziger stoorde zich zeer aan dat woord en maakte gewag van 't gedrag aan het gezag dit weinig tolerante en bijna genante daaraan stoor ik me dan weer…

De ander, is dat een reiziger met chronisch tijdgebrek? De ander, is dat de persoon die het laatste kalenderblaadje afscheurt? De ander, is dat het boegbeeld van een hulpactie? De ander, is dat jezelf zien door de ogen van een kind? Of zit de ander gewoon in ons zelf opgesloten?…

Dat heeft bij reizigers kwaad bloed gezet. De SP’ers zijn het hardst gaan klagen. Te duur jawel, maar toch niet buitensporig. Mij maakt het pissig, Melanie … balorig.…

dromen van verre einders fantaseren over het onbekende landschap achter gindse horizon er bestaan verhalen van reizigers die er ooit zijn geweest... doch liever kijk ik met eigen ogen wat er zoal aan ontbreekt zo blijft het zoeken naar Utopia vooralsnog onvoltooid…

dat ik jou uit moet leggen wat het is om zonder jou een reiziger zonder bagage die in jouw ogen heeft gekeken fantoompijn die zeurt verbondenheid met dromen een vreemdeling in eigen land een pluisje schokschouderend in de wind zoekt een plekje lees dan toch de verdomde korte berichten in de krant…

Reizigers zijn getuigen. Getuigen van leeftijden. Salvador Dali wil ons bevrijden. Door uiteenvallen van herinnering.…

De NS-chef kijkt toe, zoals je ziet, hoe buitenlandse reizigers proberen een automatisch kaartje te forceren; ’t systeem snapt immers creditkaarten niet. Aanvaard gewoon de boete, beste klant; 'doneer' wat euro's - zonder trammelant.…

reizigers kijken onbeschoft in de intimiteit van de achtertuinen langs het spoor zij kijkt bleek naar het vermoeide ochtendgelaat in het raam met vluchtende achtergrond één zak op het tafeltje één zak in haar schoot het station van Leuven rukt haar weg uit zijn dromen…

wij klampen aan bij de lange stoet van reizigers naar het gindse voorjaar we tellen en passant kilometers de uren dagen en weken en misschien nog een keer…

Terug langs rivieren onvermoed en nooit bevaren zien we de oude stad De Dom verwijst naar vroeger vogels zijn op weg omdat het winter wordt Een bus bereikt het oude centrum de reiziger stapt uit We gaan. We gaan.…

ben jij de reiziger met oponthoud die wacht op iets waar jezelf niets meer van weet…

Auto's volgepakt Met wat vakantie- Hartstocht zoal Vereist, strandbal En parasol keurig Ingevouwen en tegen De achterruit geplakt, Het zicht tot een Minimum beperkt, En wij zijn reizigers Langs dezelfde weg Aan wie alle verre Doelen zijn ontnomen Door het kwaad Dat aids genoemd wordt, Vieren vakantie Niet in de verte…

evenveel als hij verloor zelfs zijn eindsbestemming is niet zijn rustplaats hij gaat door voorbij het einde met een wisselende stemming niets kan het halt laten houden de rails zijn zijn enige weg na jaren neemt de snelheid af om te eindigen in het koude hij zag de seizoenen voorbij gaan maar is nu op zijn retour en alleen zijn trouwe reizigers…

Zo te bestaan bij een sloot in de gedachte van een verbaasde wandelaar en voorbij razende treinen met reizigers die je geduldig in de rij zien staan.…