34955 resultaten.
IM Willem Nijholt
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 70 Elk hart beleeft zijn laatste bons Garuda krijgt weer kuikendons
Nog smeult de schors en geurt het kruid
Heilig Velijn is mensenhuid…
idylle
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 411 als een transplantaat
hangt een stuk schors los
van je zilveren jurk
beduimelde bladeren
als verschoten lovertjes
rondom je heen
en toch geef je licht
wit wicht…
Dan niet!
netgedicht
2.0 met 23 stemmen 1.594 Mijn schoen gezet,
wat denk je:
niks
Gezongen tot ‘k schor was,
wat denk je:
niks
Lief geweest
tot het niet leuk meer was,
wat denk je: niks
Dus verval ik maar weer
in mijn oude humeurige
ik!…
Zonder titel
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 836 Ik, die ben
in bomen uitgebroken
tot groei, tot takken
om te strelen,
Ik die stukgelopen ben
op hars en schors
en het kussen van rasp
Ik die van je houd
tot aan de faliekant
van jouw huid
Ik wil staan als een
gevlochten rondom
aan de tuin die je bent…
laatste kreet
hartenkreet
4.0 met 12 stemmen 2.271 schor schreeuwde
mijn keel
de laatste kreet
ver weg was ze al
haar haren
door de wind gespreid
en op een fiets
naar ver geleid
zij wilde
niet meer keren
en zien
hoe zij mij
in het zeer
liet teren…
een laatste kreet
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 1.010 schor schreeuwde
mijn keel
de laatste kreet
ver weg was ze al
haar haren
door de wind gespreid
en op een fiets
naar ver geleid
zij wilde
niet meer keren
en zien
hoe zij mij
in het zeer
liet teren…
Verlanglijst
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 175 Een hele hemel engelen
die zich de kelen schor zingen
om het verdriet der wereld te overstemmen.
Daarna de stilte
waarin het allerkleinste
het allergrootste kust.
Ook graag een suikerspin.…
het gemak
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 577 ik zing hoog en laag
ochtend gestemd
schor en traag
rokerig geremd
kort is mijn woordje
gooi het vandaag
op een accoordje
ik heb mij verlaagd
het is nu het gemak
dat mij behaagt
doe toch mee
in dit streven
al was het maar
voor even…
teder
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 123 schuchter streelt de lentezon
ruige schors van eeuwenoude eiken
vanuit de diepe koele aarde
sidderen levenssappen naar ’t licht
een feest van pril groen
fonteinen van nieuw leven…
Voor eeuwig
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 1.328 Ik schreef je naam in een boom
en de schors stierf af.
Ik schreef je naam in een steen
en de steen verbrokkelde.
Maar ik schreef je naam ook in mijn hart
en die zal er eeuwig blijven.…
Van de plank
snelsonnet
2.0 met 10 stemmen 503 Het Tropicana-bad in Rotjeknor
Heeft badinhoud de Maas in laten lopen
En gaat nu binnenkort opnieuw weer open
Dan schreeuwt de concertganger zich er schor
Het mooiste nog van dit unieke plan:
Dat stagediven gewoon weer volop kan…
zing je ziel
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 99 tast teder
naar verloren woorden
roffel razend
op de trommels
blaas leven
in een dode taal
wijs woedend
naar de witte wolken
schreeuw je schor
vanaf de daken
zing je ziel
uit je lijf…
Reis
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 248 Zij beminde
De reis trok
zijn sporen
Zij schoor mij
weer glad
d' Amuse
Gevolgd door
soep en hoofd
en dessert
viel goed
Tijd leerde ons
dat liefde
voor elkaar
levens dan
juist schoort…
Potscherven bij het oude talud
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 421 Waar mensen niet spreken spreekt hout en steen
Over deze regels de zinnen van onder de schors
Hier woonden werkelijk vele monniken, Kartuizers.
Afgaande op houten splinters onder mijn hersenschors.
Pot ik ze op met de vingers van mijn geopende handen…
ERGENS
poëzie
4.0 met 13 stemmen 3.411 Het kan toch zo altijd niet duren
met de brandende uren
mijn stem is schor,
mijn ogen dor.
-----------------------------
uit: Verzen (1890)…
Voor eeuwig
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 807 Ik schreef je naam in een boom
en de schors stierf af.
Ik schreef je naam in marmer
en de steen verbrokkelde.
Maar ik schreef je naam ook in mijn hart
en daar zal hij eeuwig blijven.…
Femme Fatale
snelsonnet
3.0 met 37 stemmen 2.991 Delila schoor bijvoorbeeld Simson kaal
En ook trok men voor Helena ten strijde.
Maar erger nog dan Helena van Troje
Is als fatale vrouw Heleen van Royen.…
Adonis
netgedicht
2.0 met 28 stemmen 4.126 God van ontluikend, rottend groen
Uit zijn bloed bloeien anemonen
Hij barst uit de schors, uit gomhars
(Het inteeltnest door Aphrodite bestraft)
Zelfs de hel zwicht voor zijn schoon
Zo wordt hij speelbal van godinnen
Door een jaloers everzwijn belaagd
Verraderlijk in het kruis gebeten…
Geheimen achter schors
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 417 Zwijgend langs het schimmige pad
in een schier eindeloze rij
schuiven ze langs mijn flanken
vol scheuten, takken, ranken
diep droevig druipend nat
soms ook weer vrolijk stralend blij
zien ze op mij neer, geen besef
van mijn groeten en mijn danken
voor al het stilzwijgend leven
geen woord over mijn gedachten
geen glimlach uit hun kruin…
Van de bomen
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 100 Waar de schors
Van de bomen
Is gereden,
De dader onzacht
Tot stilstand kwam
En daarna veilig
Tussen zes planken
Opgeborgen
Groeit het nieuwe
Leven, uitbundig en zacht
Met mooie hoeden,
Mooie stelen,
Mooier dan je
Ooit had verwacht…
Retro
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 70 Baudet vertoeft in zijn arcadisch heden,
Ivoren toren, bolwerk van illusies
Smeedt na een schisma alweer nieuwe fusies
In zijn hang naar Hollands rijk verleden
Op drijfzand bouwt hij zand- en luchtkastelen -
Schor klinken daar Minerva's uilenkelen...…
Boomgedicht
gedicht
3.0 met 42 stemmen 12.599 Wel is mijn schors schor en hees
en ik overschreeuw mijzelf dagelijks met kinderen en bladeren.
Traag en moeizaam is mijn ringen
en even moeizaam wen ik aan het snoeien van handen,
de taal die mensen spreken.
Uit mijn hout worden geen goden gesneden,
ook zonder hen wordt mijn hout ouder.…
Memo
gedicht
3.0 met 15 stemmen 11.218 Voor als ik dood en dement ben
het groen wat meer goud en zilver,
de berg wat meer dorp en schors,
het meer wat dieper naar villa's,
de dalen wat kleiner en suite,
de klokken wat dichter naar krekels,
de wereld met uiterste precisie
meegenomen in het schort van
het meisje voor dag en nacht.
----------------------------------------------…
Het huisje aan de overkant
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 222 scheef staan de houten luikjes, waaien
heen en weer met de wil van de wind
scharnieren piepen hoorbaar schor
haast in koor met het druppen
van decemberregen op de dakpannen
waar een vervallen nest onbewoond
nat op een zwangere lente wacht,
meer te kunnen zijn dan een hoopje takken…
Heeft dit versje spXIouten?
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 150 Impulsief gaf-ie haar toen de V
en hij stelde zich voor:
'Ik ben Bas van de Schoor,'
maar hij schrok, want ze vloekte hem stijf.
Het liep in het C voor Bas,
die iets had, waar hij niet van genas.
'Zeg, hoe heb ik het nou?
'k Ben al X jaar je vrouw,'
hoorde Bas, die vergeeLXXX was.…
TRA
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 117 Krom gevangen
blijft mijn rug
verlangen
naar het groteske bos
waar mos mijn voeten kust
last berust
in schaduwzijden hars
gespreid met armen wars van schors
waar dorst de zoete heimwee zucht
op zoek naar lucht en kind van toen.…
Kunstmarkt
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 94 rond de kerk en op de brink
staan heel veel kramen
kunst en kitsch zijn hier te koop
en ook koek met zopie
de dorpsomroeper doet zijn werk
behangen met medailles
toet, toet, hij roept zich schor
net als eeuwen her
Montmartre op een zandrug
in het Gronings land…
Stille bomen
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 532 Heel bewust haal ik adem
en voel in het ruwhout
van mijn lichaam
oude tranen,
van schors ontdaan…
verlies
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 8 het afscheid dat wij nooit namen
het zand dat door de straten stoof
je hart dat bevroor
de dood waar wij om huilden
het licht dat langs de huizen schoor
je stem die niet werd verstaan
de eenzaamheid die we droegen
alles ging in de wind verloren
jij die nooit meer sprak…
de wolf
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 1.078 ik loer naar beneden
naar de dorpelingen in de sneeuw
de sneeuw, die als een winterse streling
hun gezichten streelt
ik heb maanlicht in mijn ogen
ruw en donker is mijn vacht
als schors van de bomen
waaronder ik wacht
op de mooie herdersjongen
zo maagdelijk blank en zoet van geur
die het wit van de sneeuw zal veranderen
in een bloedrode…