40491 resultaten.
Stemmen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 855 Ze blijft waar
ze niets meer
verandert
en
haar stem
verliest
wachten op momenten
met
stemmen die blijven spreken
als de
storm
die elke
waanzin
tot een gebed
van
haar
weggegooide
liefde
maakt…
Stemmen
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 291 Om van te leren
een dag in mistige
lanen, met omhaal
verzonnen regeren
Geenzins begrepen
de letterdwang op
de steen geschreven
"sta op, schavuiten"
Stem lijst één!…
Stemmen
netgedicht
4.0 met 21 stemmen 571 de stemmen
ze sturen me door vaag
bekende straten van een stad
hier was het toch
dat ik je zo heb liefgehad
hier
en in de kamers van je oude huis
dat eigenlijk een schat bezat
het huis is hier
de deur staat open
en zoals eerder
wil ik weer naar binnen lopen
vertrapt papier achter de deur
daar tussen in
de vale kleur van brieven…
Stemmen
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 930 Ze wonen daar,
ja daar, die stemmen achter het behang
hun ogen spiedend door de kieren
zeker niet om je te plezieren
integendeel, ze maken je ontzettend bang
Ze loeren zo,
net nu jij hun fluisterstemmen niet meer hoort
ze hebben nochtans wel hun best gedaan
radeloos, toen keek jij mij zo zielig aan
ik troostte je en mijn leven dat ging voort…
Stemmen
gedicht
2.0 met 92 stemmen 28.312 Geef mij de stem van die ene mens,
geef mij de stem van mijn vader
in mijn oren tot mijn verre ogen
hem ontwaren tussen de tenoren
tot ik weer zijn handen voel
waarmee ik die van mij ging meten,
welpenhandjes met de vuisten van een vent.
En dat dan de stem van mijn zoon
mij roept met de stem van mij
met de stem waarom ik roep.
--------…
Stemmen
gedicht
3.0 met 37 stemmen 15.708 Stemmen in mijn hoofd -
ze doen maar één ding:
mij tegenspreken.
'We spreken jou helemaal niet tegen!'
Ik wandel.
'Je wandelt helemaal niet! Je staat zoals gewoonlijk stil.'
Ik denk aan iemand.
'Je denkt helemaal niet aan iemand! Je denkt nooit aan iemand.'
Ik sta stil.
'Nu wandel je. Nu heb je blijkbaar opeens haast!…
Stemmen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 56 In mijn hoofd stemmen, die
mij antwoord geven, waarbij
de indruk bestaat, dat er
iemand achter zit en zo de
werkelijkheid maakt.
Maar het is geen werkelijkheid,
slechts wenselijk denken.
De stemmen lijken echt en
scheppen een verwachting, die
niet zo waar is als je denkt.…
Stemmen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 96 er gaan stemmen op
die roepen
dat men stemmen moet
als klinkers luider dan luid
stemmen zichzelf de kamer uit
ik vang ze niet meer op
er loopt één stem voorbij
die niet weet waarvoor
vooral waarom: niets
geld wordt weggesluist
in en buiten Europa
en langzaam sterft het land…
Stemmen
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 184 Dacht dat jouw stem klonk
in stilte van mijn heimwee
toen ik voelde dat ik
wegzonk in toevalligheden
dacht dat ik bekoring voelde
in opnieuw beginnen
omdat ik je had losgelaten
en gekoesterd
met gevoelens
in
alles vergeven
dacht dat je mijn stem hoorde.…
Stemmen
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 101 Stemmen hoor je,
Zeg je tegen mij
Die jou vertellen
Wat je moet doen,
Dingen die je
Helemaal niet wilt -
Brein geprogrammeerd
Vanuit de ruimte
Dankzij de chip
Die volgens jou
Onomstotelijk,
Onweerlegbaar,
Ingebouwd is in je hoofd -
Ik neem je serieus,
Ik ben je dokter en
Jij een mens als ik
Ga samen met je
Naar 't…
stemmen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 111 ik hoor stemmen
ze lopen buiten
onder een paraplu
ze praten over boodschappen
en over het weer
ze vliegen naar boven
langs de ramen
die gesloten zijn
en zo gaan ze
steeds hoger en hoger
de donkere lucht in
langs de scherven van licht
van de lantarenpalen
en ergens vol heimwee
zijn de stemmen
naar de zalige zomer…
Stemmen
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 137 Hoe kan ik nu wel werken,
als de stemmen me altijd beperken.
Ze schreeuwen, gillen en zeggen altijd allemaal lelijke dingen.
Dan wil ik naar buiten roepen 'kijk uit, ze komen je halen'.
Jij bent schuldig aan al je falen.…
Stemmen
netgedicht
5.0 met 4 stemmen 173 de stemmen die
verstomden in de mist
steken zo nu en dan
de kop op
zij dansen als
vlinders over het verlaten
veld vol verhalen
waar zij eens
thuis waren
al was dat maar
voor even…
Stemmen
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 93 God, wat baal ik
dat ik je niet verder
kennen kon.
Nu praat ik in
gesprekken, die ik in
mijn hoofd verzon,
en lach ik om grappen
die je maakte,
maar niet echt,
want jouw gevoel voor
humor die was
gewoon erg slecht.
Nog leef je zo nu en
dan op, in
mijn gedacht,
en blijk ìk 't te zijn,
om wie men
't hardste lacht…
STEMMEN
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 115 ik ga stemmen
ben zo moe
aan wie vertrouw ik
mijn stemmetje toe
welke heren doen wat
ik verwacht
ach het is toch zo’n gedoe
wie doet toch wat ik voor
ons allen als het beste
had gedacht
allen in Europa beloven
mij te verwennen
maar leer mij die
slimmeriken kennen
ze schuiven het meeste
echt wel naar zichzelf toe
weet je hoe ik…
Goede Dood
poëzie
4.0 met 18 stemmen 4.670 .
-------------------------------
uit: Stemmen (1907)…
Solus in aedibus amoris *
poëzie
3.0 met 12 stemmen 3.743 Daar steekt de nacht op en de zwarte wind -
En open vind
Ik als mijn eigen
Uw woning wier beveiligd zwijgen
Me omvat als een verloren kind?
In schemerdonker doofden uit gezicht
De ogen wier licht
Mij trok de diepe steile wegen
Naar dit hoog huis van dagelichte zegen
En sterreheldre plicht.
Hoe keer ik na zo rijk begin
Arm…
AFSCHEID
poëzie
5.0 met 2 stemmen 1.827 Hier ben ik weer,
De najaarszon die wolkgedoofd
Het bronzen loof in ’t hoge hout
Boven ons hoofd
Daglang belichtte zilverkoud,
Viel aan de steile hemel neer
En overstroomt de grond met vloeibaar goud:
Hier ben ik weer!
Ik moest door ‘t bloedewarme bad
Terug, tot u, ‘k weet niet waarom –
Maar voor de korte scheemring kom
En dan de nacht…
m & m
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 432 ondergronds
de veilige haven
in het doolhof
voor blindgangers
bovengronds
de gevarenzone
stampvol zieners in
buitenaards licht…
Uitgeteld
snelsonnet
2.0 met 13 stemmen 1.490 Als straks de VVD haar leider kiest
Voor wie is dan de hoogste post bestemd?
Wie dan verliest raakt zeker zeer ontstemd
Waarbij in feite de partij verliest
Om waar te nemen kan men Wiegel bellen
Hij is de grote meester in (ver)tellen…
De man van de vuilniswagen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 243 De man die vies stinkende massa opruimt
van de ontwikkelde spirituele man of vrouw...
is degene van wie ik houd.
Hij inhaleert de rotzooi, als zodanig
zodat hij zéér spiritueel werk zuiverend
op zich neemt!
Zonder het van de daken te schreeuwen.
Geld voor de dag van morgen. Zonder zorgen.
Hij heeft immers altijd werk;
iedereen stoot zijn…
Front (Inter)National
snelsonnet
4.0 met 2 stemmen 337 Ze krijgen de Islam niet door hun keel
Geert Wilders en kompaan Marine Le Pen
Een soort van Europese Ku-Klux-Klan
Met grote aanhang – zij het virtueel
Want Franse stemmers kwamen weer tot rede
Dus hier is ook nog hoop – van lieverlede…
Het eeuwig lied
poëzie
3.0 met 13 stemmen 3.427 Ik lig en luister in de wei-
En boven mij de hemel,
De grote, blauwe, blonde lucht,
En boven mij een blonde vlieg,
Die zweeft - en zingt - en zoemt-
Weg! - en weerom!
En zingt en zoemt,-
En 'k luier-luister naar haar lied-
Beduidt het iet-?
Ik weet het niet.
Ik lig en luier in de wei-
En ginder zit een vogel,
En vogeltje van pie-pie-piet…
Na de regen
poëzie
3.0 met 12 stemmen 3.952 Na de regen straalde de avond
En breidde zijn blauwe armen wijduit
En hief het lachend gelaat van de aarde
Door de dunne nevel van tranen
Voor hare fonklende wimpers
Weder blozend omhoog;
Laat mij zo lachen hemel,
En hef mijn ziel tot uw borst,
En laat de dampen van mijn leed
En van mijn kleinheid en van mijn duffe gedachten
En van mijn…
Het geredde kind
poëzie
2.0 met 11 stemmen 2.162 'Gij kunt niet raden met wat liefde wonderbaar
De grote diepe zee ik minnen moet,
Sinds, vader, gij met eigen lijfsgevaar
Mij opbracht uit haar vloed.
En dagen lag ik, niet, zo stil alsof ik sliep
Achter gordijngedonkerd raam
En hoorde niet of moeder riep
Mij bij mijn eigen naam? -
Hoe kan ik anders dan gelukkig zijn
Bij dit geluk…
Mijn kind, ik ben niet rijk
poëzie
4.0 met 8 stemmen 1.774 Mijn kind, ik ben niet rijk,
Al ben ik niet zo arm als 'k lijk.
O, al bezit wordt wonderlijk,
Zodra men komt te leren
Wat rijkdom kan ontberen!
Eens had ik mij zo rijk gedacht,
Dat tot mij heel de stille nacht,
Onafgebroken wanhoopsklacht,
Rezen der wereld zangen
Van overwinning en verlangen.
Nu, in de stralen van de zon,
In 't water…
Vluchtende ontroering
poëzie
4.0 met 1 stemmen 535 Verloren in de' avond
Weg van mij,
Vlucht een ontroering,
Voorbij - voorbij.
Was het 't lieflijke
Van een gezicht?
Alleen de weerschijn
Van 't avondlicht?
Was 't de gedachte aan
Iets liefs van weleer?
Of een verwachting -?
Ik weet niet meer.
Een vogel nam het
Mede op zijn vlucht
En droeg het ver heen
In de avondlucht.
Een dood…
Oui: je vote que je suis
snelsonnet
3.0 met 4 stemmen 147 Al ben ik niet met hokjesgeest geboren,
toch zie je mij braaf naar het stemhok gaan,
als nette burgeres en ook voldaan:
mijn stem, al zweeft die, raakt dus niet verloren.
Wel treurig dat, als je dit keurig doet,
je stem daar in een grijze kliko moet :-(…
Comateus
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 187 Kunstmatig word ik
In coma gehouden
Nadat ik door het leven
Gewelddadig ben aangevallen
En ik overal op en in mijn
Lijf verwondingen heb die
Levensbedreigend kunnen blijken
-
Als ik na dagen, misschien maanden
Van sluimeren dreig te ontwaken
En het mij lukt één ooglid op te
Tillen en ik de oude wereld herken
Die ik van mijn…
Nu dat eeuwig is
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 124 Door de vrede aangeraakt
Door verdraagzaamheid gekust
Word ik stilaan in slaap gesust
Nadat jij me voor de laatste
Keer welterusten hebt gekust
Nu dat voorgoed lijkt te zijn
Nu dat eeuwig is…