3268 resultaten.
Bekeken worden
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 121 We doen het allemaal
Kijken naar een ander
We gluren eveneens
Heel stiekem naar elkander.
We apen allemaal na
Niemand uitgezonderd
Of je zit of bijvoorbeeld staat
Soms heel erg verwonderd.
We kijken mensen
Zitten in een wachtkamer
Stiekem doen we wensen
Er beter aan toe te zijn.
Frunniken aan kleding
Fatsoeneren aan je haar
Het…
Ik wilde reiken naar een tijd
poëzie
5.0 met 3 stemmen 413 Ik wilde reiken naar een tijd, dat mild,
De mensheid neerzag op haar diep verleden,
En aanving te begrijpen, wat in stilt’
De bomen zeggen in hun eeuwigheden.
En wat de zee zegt, en de zon, de wind,
En de figuren aan de lucht geschreven.
En wat de tekens zeggen, die hij vindt
Binnen de wanden van de rots gedreven.
En wat er op de steen te…
Wanneer het zomer werd
poëzie
4.0 met 1 stemmen 302 Wanneer het zomer werd sloeg aan mij uit
Het rode harst van dennen in de zonne,
Ik wasemde de dampen uit van kruid,
Waarvan de lente vezels had gesponnen.
Gestadig werd mijn hoofd verheugd met licht,
Ik ruiste zoals windbestoven blaren,
Ik stond gelijk een windzuil opgericht,
Gereed langs hemel, zee en aard te varen.
Ik heb gegeten van de…
Van Eeden.
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 97 Windekind vermaant
Johannes hangt aan zijn lip
Erfgoed me dierbaar.…
Ouderloos kind
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 146 In gesublimeerde vorm
Is het eenzame gedicht
Niet meer dan een
Kinderloos wezen,
Niet meer dan een
Ouderloos kind…
NIEUW LIEDEKE
poëzie
4.0 met 12 stemmen 3.220 (Wijze: Phoebe Qui Mesme Jour Etc.)
Als ik in mijn gedacht’
Der scheps’len aard doorschouw,
‘k En vind geen meerder macht
Als ’t vermogen van de vrouw,
Die met haar gezicht
’s Mans moed* verlicht
Van haar* last, van haar leid*
Van haar smart, van haar smaad,
Van haar kwaal, van haar kwaad,
Van haar hoon, van haar haat,
Die zich ter vlucht…
VOORZANG
poëzie
3.0 met 11 stemmen 5.472 (bij een rondedans, op de wijze van 'Hansje sneed dat koren was' etc.)
Ik zie je wel, al ga je snel
U in het bos vertrekken*.
O maagdeken, uw klaar’ aanschijn
En kun di* niet bedekken.
Voor die u mint, mijn lief! Ik bin ’t*,
Ai, wendt uw snelle voetjes!
En is ’t uw wil, zo sta wat stil
Of ga tenminste zoetjes*!
Laat mij toch iets verwerven…
Zorge, zorge
poëzie
2.0 met 18 stemmen 2.195 Zorge, zorge, bouw mijn huis,
Timmer, timmer, timmer,
Eerst uw kruis, dan uw huis...
Ach, een huis voor immer.
Zorge, zorge, weef het kleed
dat de dagen spinnen.
Eerst het leed, en dan het kleed.
Ach een kleed van linnen.
Zie, de nacht is zwoel en zwart.
Sluit mijn ogen, zorge,
Eerst uw ogen, dan uw hart...
Heeft mijn hart geen morgen…
De liefde
poëzie
3.0 met 18 stemmen 3.232 Waarom moet een meisje blozen
Als zij 't woordje liefde hoort?
Waarom moet zij kunstig veinzen
Als de liefde haar bekoort?
Is de liefde dan onedel?
Is ze een grove, lage drift,
Die de grote mens vernedert?
Voor de wijsheid…
Toen bliezen de poortwachters op gouden horens
poëzie
3.0 met 8 stemmen 2.453 Toen bliezen de poortwachters op gouden horens,
buiten daar spartelde het licht op 't ijs,
toen fonkelden de hoge bomentorens,
blinkende sloeg de Oostenwind de zeis.
Uw voeten schopten omhoog het witte sneeuwsel,
uw ogen brandden de blauwe hemellucht,
uw haren waren een goudgespannen weefsel,
uw zwierende handen een roôvogelvlucht.…
Als gij mij leest, dan moet gij mededichten
poëzie
3.0 met 20 stemmen 2.877 Als gij mij leest, dan moet gij mededichten,
En algeheel in mijn gedicht opgaan,
Het moet gelijken op een zelf-verrichten,
Alsof niet ik, maar gij het had gedaan.
Gij zult tevreden zijn, en ziet het aan,
En blijdschap zal uw dichtend oog verlichten; -
Het is een kleinigheid, een vers te dichten,
Al lezende, is het in u ontstaan.
Ik las het…
Dit zal het einde zijn
poëzie
3.0 met 16 stemmen 2.042 Dit zal het einde zijn: een witte doek
Wordt over mijn lichaam uitgevouwen,
Ik lig languit, de handen saamgevouwen,
Ik ben zeer ver, ergens op vreemd bezoek.
Ik moet daar lezen een oneindig boek
Vol marmeren tekens grillig uitgehouwen,
Bij iedre bladzij gaat mijn zien verflauwen;
Het wordt al donkerder in gindse hoek;
Ik zou wel willen,…
Treurige verandering
poëzie
2.0 met 9 stemmen 3.173 O! wat is mijn ziel veranderd
Door der liefde treurigheid!
Voortijds was ik altijd vrolijk,
Als Natuur mij open lag;
Blijde met een dansend mugje,
En een wemelende worm;
Gaf een maagre bloem der heide,
Gaf een blaadje mij vermaak;
In het rijk van plant en dieren
Was de bron van mijn genot;
‘k Dronk daaruit met volle teugen
’t Reinste vergenoegen…
Ik wilde dit voor uw leven
poëzie
3.0 met 16 stemmen 3.593 Voor mijn kinderen
Ik wilde dit voor uw leven geven,
Dat blad en boom en struik uw vrienden zijn,
En wolkenspel en blanke maneschijn.
Ik wilde dit zoet weten u toebrengen,
In lucht en zee en aardrijks diepe schacht,
Woont een geheim, dat op uw komen wacht.
Ik wilde dit licht schenken aan uw ogen,
Waar gij ook wacht of aarzelende staat,…
De verwachting
poëzie
3.0 met 17 stemmen 2.774 Zo ver van mijn alles,
Gans teder verlangen
Naar woorden der liefde,
Verheugt mij dit uur.
Ik zit aan mijn venster,
En tuur op de landweg,
Mijn ogen zo moede
Dat alles mij schemert.
Nu zie ik een briefpost
In ieder verschijnsel;
Mijn hart klopt reeds sneller,
Het ijlt hem al tegen,
En - ach het is mis.
Ik tel de minuten:…
De dichter is een koe
gedicht
4.0 met 64 stemmen 17.433 Gras... en voorbij het grazen
lig ik bij mijn vier poten
mijn ogen te verbazen,
omdat ik nu weer evengrote
monden vol eet zonder te lopen,
terwijl ik straks nog liep te eten,
ik ben het zeker weer vergeten
wat voor een dier ik ben - de sloten
kaatsen mijn beeld wanneer ik drink,
dan kijk ik naar mijn kop, en denk:
hoe komt…
Sauce piquante
poëzie
2.0 met 8 stemmen 1.022 De dwaas bemint de lof alleen,
De zoetste zoetigheden
En strooit ge er wat kritiek doorhêen
Hij ’s boos en ontevreden.
Wel, ’k min de- lof zo goed als hij,
Doch meng me vrij
Wat kritisch kruid er onder
Uw lof wordt door die specerij
Slechts eedler en gezonder!…
De maan
poëzie
2.0 met 4 stemmen 1.375 O! maan! gij die de schone schepping
Met zacht en kwijnend licht bestraalt,
En in dit stille heldre beekje,
Uw hemels beeld naar 't leven maalt.
Gij, die in 't loof verscholen hutten
Mij ginds in halve schaduw toont,
Als vreedzaame oorden, waar nog de onschuld
Bij stille vergenoeging woont.
Gij, die alom op berg en dalen,
Nu doodlijke…
Wanneer gij niets verlangt, dan zal zij komen
poëzie
3.0 met 3 stemmen 594 Wanneer gij niets verlangt, dan zal zij komen
Liefde, en met haar verenigen,
Zal zich uw wezen, dat haar heeft ontvangen,
In al de kamers van uw denkend hart;
Zij wordt het groeiend weefsel uwer ziel,
De kleur waarin gij ziet naar het heelal,
Zij zelve wordt het wiegende heelal,
Het vochtige, het zich weggevende,
Het in elkander vloeiende heelal…
AAN MIJNE VRIEND GERRIT JOAN MEIJER.
poëzie
4.0 met 4 stemmen 1.666 Bij al 't plundren, bij 't vernielen,
Bij het weiden van het zwaard,
Bij de duizenden die vielen
Door de dwingeland der aard',
Wiens gevloekte vuist niets spaart —
In dees hartverpletbre dagen,
Waar geen bloempje bloost aan 't blad,
En, in plaats der rozenvlagen,
Weemlend langs het bruiloftspad,
Merg en bloed de weg bespat —
Voegen…
Zoals gij, zijn wij blinden en onwetend
poëzie
4.0 met 2 stemmen 507 Zoals gij, zijn wij blinden en onwetend,
Al zien wij in uw duizendvoud' gelaat,
O Liefde, die te vroeg komt, of te laat,
En gaat van waar gij kwaamt, uzelf niet wetend.
Gedachteloos, strooit gij een heerlijk zaad
De winden over, eigen gaav' niet wetend,
En tijd, en plaats, en doel, en wil, vergetend,
Gaat gij een weg, en weet van goed…
Schilderkunst.
poëzie
4.0 met 6 stemmen 1.007 O Lente, buig uw hooft, bekranst met schone bloemen,
Als gij de Schilderkunst ziet pralen of hoort noemen:
Uw kleuren, met de dauw des dageraads belaên,
Bezwijken voor de gloed der zomerzonneraên,
Daar in het tegendeel de glans der schilderverven
Onsterflijk is van aard, en alles hoedt voor sterven.
Hoe geestig wordt de zin betoverd en verlet…
dorpspad
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 170 dorpspad
tussen grillige stammen
moeizaam in de mist
vol goede moed
slenter ik schoorvoetend
‘k vertel via de hobbels
verhalen van vroeger
aan kronkelige wortels
‘k ben groen van angst
honderden jaren lang
gewillig naast elkaar
herkenden mij niet meer
hoorden wel mijn liedjes
krakkemikkig en krom
bewegend op hun benen
met krakende…
WANNEER IK DENK AAN U, DIE MIJ BEMINT
poëzie
3.0 met 7 stemmen 1.783 Wanneer ik denk aan u, die mij bemint,
Bloeien bij ’t eerst ontluikende geluid
Mijn schone rijmen naar elkander uit
Tot elk geluid zich wonderlijk verbindt.
Als bloemenstengels bevende op de wind,
Waar ieders bloem zich kronende aan ontsluit,
En ’t jong gelaat kust d’andere als zijn bruid –
Zo kust elk rijm, dat zich aan ’t ritme ontwindt.…
Het breistertje
poëzie
3.0 met 10 stemmen 4.752 Mooi Kniertje staat van dag tot dag
En breit voor haar deur een kwartiertje:
Voor wie dat paar kousen wel wezen mag,
Mijn allerliefste Kniertje?
Voor wie dat paar kousen wel mag zijn,
Voor moêrtje of voor vaârtje?
Zucht dag op dag die bleke Krijn,
Of zijn ze voor Grietje of Saartje?
Wel Krijnbuur! wist je dat zo graag?
U wil ik het niet…
Gij hieldt mijn hoofd in uw handen
poëzie
3.0 met 4 stemmen 1.006 Gij hieldt mijn hoofd in uw handen
En kustet mij de mond.
Ik zag uw ogen branden,
En zwijgend vroeg ik u wat zwijgend gij verstond.
Wat kan ik meer nog geven
Dan wat ik lang reeds gaf?
Zoen weg ons koortsig leven,
Dat saam wij dalen in de koelte van het graf.
Ik zag uw ogen branden.
Mij docht, gij waart de Dood.
Ik hield u met bei mijn…
Sneeuwvlokjes zijgen
poëzie
2.0 met 5 stemmen 1.204 Sneeuwvlokjes zijgen
rustig neder,
op de daken, op de twijgen,
maken laken en schoon weder.
Ik ging zo geern, heel ver te voete,
wist ik mijn zoete
in sneeuw te ontmoeten.…
Vaak bij dage
poëzie
4.0 met 2 stemmen 553 Vaak bij dage schuift een droom
nacht en woud vóor mijn gezicht.
Wij gaan saam, van boom tot boom,
door een troebel licht.
Droef zo droef breekt soms de maan
door het zilverig wolkenvlies,
dat ik u verloren waan,
eer ik u verlies.…
Scheiden valt hard
poëzie
4.0 met 2 stemmen 756 Scheiden valt hard
voor wie zo teer beminnen.
Naar buiten straalt de vreugd. De smart
dringt reeds naar binnen.
Scheiden valt hard;
doch alle, alle dagen,
zal ik het bloeien van uw hart
in 't mijne dragen.
Scheiden valt hard.
Mijn lieve, laat u troosten:
al is de nacht vervaarlijk zwart,
eens licht het Oosten…
Taal der liefde
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 382 Laat woorden, laat zinnen, laat expressie
der hoogstaande intelligentie níet heersen!
Laat chique omgangsvormen, laat zogenaamd fatsoen
niet overheersen buiten goed en welgevallig doen.
Laat dan maar, over ons heen komen
de dromen der dagen,
onze dromen in vele vlagen
alle andere talen
lange tijd heersend, regerend
over deze wereldbol.
Ja,…