O' La Descente Infernale, mijn eigen, kleine Goddelijke Komedie, op weg naar de onvermijdelijke negende ring; overwoekerd door zeshonderdzesenzestig voetstappen spiegelbeeld, beklonken bij elke druppel die ik vind,
O' La Descente Infernale, het geschal der trompetten, de lofzang die wonderschoon weerklinkt, bejubeld en bezongen, slechts Judassen…
Noem het geen leven,
Noem het wat je wilt,
Maar noem het geen leven -
Immers, de donkerte wenkt
Zoals het leven je wenkte
Toen je werd afgedreven
Van haar die je liefhad,
Die je gekregen had
En weer af moest staan,
En nu aan de zijlijn
Staat te schreien omdat
Jij wat je ooit zonder
Het te beseffen als geschenk
Gekregen hebt…
Het verval trekt me
.....zoals het uitzicht me trok
..........langs vele landschappen
...............en wat ik beleefde
....................en onderweg leerde
.........................ontsloot vele wegen
naar nieuwe plannen
.....nieuwe plaatsen en
..........nieuwe mensen
...............nieuwe kansen met
....................nieuwe inzichten…
1.009
Bezig met laden