Alle inzendingen over dichten OR verlichten

naarmate de tijd vervaagt verdooft de oorzaak als ook nog het denken vertraagt begint de eenvoud zijn taak…

De zon verlicht het leven met haar licht Zonnestralen van hoop en geluk beschijnen de ellende Het zwarte leed krijgt kleur De zware last wordt draagbaar Verlicht door zonneschijn wordt alles een stuk lichter…

en ik werd een beetje bang kom ik ooit nog uit dit straatje het duurt nu al zo lang na een periode van bangheid en van verdriet zeg ik het einde van dat straatje en jij stond daar ik rende naar je toe en pakte je stevig beet want ik was weg uit dat straatje weet niet eens meer hoe het heet jij bent mijn licht in het donker mijn verlichting…

het is werkelijkheid die men van binnen door begeestering ervaart en zich komende dagen fijn besnaard over ons verspreidt gelijk een duif verbindingen legt, zich aan het ongrijpbare wijdt dat licht schenkt aan elkanders zielenwegen opdat leven liefde zegt en naar het voelbare inzicht wenkt…

Wij eisen niets op, maar halen verlicht adem in liefdes hemel. Liefde verheerlijkt al onze daden en gunt iedereen geluk.…

[Haiku] boven de kaarsen branden oeroude sterren uiterst langzaam op…

De verlichting is de liefde zonder eisen, puur mededogen. Het puur genieten van helpen te genezen en te bevrijden. De zalige dood van alle egoïsme: zalig die minnen.…

Olielampen, kaarsen, pitjes die gloeien, kooltjes die branden, sterren die fonkelen de maan die schijnt, de zon, als ze zin heeft, verlicht de wereld, maar: als de weergoden er tabak van hebben ze een schicht in een elektra kast brengt, dan is de mensheid ineens zo erg verwend, dat iedereen in rep en roer is, terwijl: we…

De koningin is weer een jaartje ouder En wil tot slot geen nationaal geschenk Het is natuurlijk crisis, maar ik denk Aan parels of een gouden hostiehouder Of een houder voor waxinelicht misschien? Of zou ze in dat veld al zijn voorzien?…

Ik heb geen bril nodig om mij naar het licht te dragen. Ik vertrouw op mijn vleugels, mijn stiltewezen die overal aanwezig is. Ik geef een hymne aan de wind en tover een leger van glimlachjes die stralend hun zaadjes verspreiden. Ik open mijn voeten en laat de aarde stromen.…

Als jonge zoeker werd ik kloosterling, En las godvruchtig boeken, hele nachten, Totdat een monnik mij daar bruut verkrachtte, Waardoor de lust voor godsdienst mij verging. Toch vond ik ongemerkt, door al die pijn, De kennis waar religies één in zijn.…

Donkere wolken en sombere gedachten gaan ook weer voorbij.…

bloesemknop gaat open dan smelt de ijslaag die afstandelijk maakte en verward er woont een symfonieorkest in onze mensenziel dat zacht gaat spelen als we bezig zijn met nieuwe dingen een lichte tinteling verspreidt zich, altviolen zingen dan zwelt de passie verder aan en draait aan 't wereldwiel en als de mens het instrument van 't lichaam leert verlichten…

de verlossing voelt nader nu zij de wind niet meer tegen de haren instrijkt niet dat ze dat ooit gedaan had maar toch zachtjes priemt de dagvorstin door het wolkendek om vergeten verhalen te openbaren die van liefde en troost waar al even reikhalzend naar werd uitgekeken eindelijk komt zij thuis…

Verlichting omarmd het gedicht van de schaduw in de schemering nu woorden leven verzacht en dauw verdriet illustreert.…

Wie leeft als een kat, is verlicht.…

De zwarte takken verbrokkelen de witte lucht, net verdorde grond. De witte lucht barst, breekt open, de avond puilt eruit. Halfstok hangt de zon aan de horizon, klaar om met rode kaken het hazenpad te kiezen. De sterren stellen gerust: morgen komt er weer zon. Op zijn beurt barst en valt de zwarte lucht in duigen.…

Facebook was genoodzaakt mij erop te attenderen dat ik al 8 dagen niets op mijn pagina heb geplaatst Tjongejonge, ik kan van Facebook nog iets leren Maar, ik kom nu niet uit mijn woorden, helaas Op mijn Facebookpagina dicht ik dichterlijke gedichten En bleef het maar bij dichten Dat zou mijn taak als dichter zeker verlichten Maar neen, ik…

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

ik wil je liefhebben méér dan de duizend sterren die de nacht verlichten méér dan alle nevels die de ochtend dichten ik wil je liefhebben méér dan al het water dat haar einden kust méér dan elke storm die in stilte rust ik wil je liefhebben méér dan mijn hart in eeuwigheid kan geven meer en steeds meer voor altijd in mijn leven…

daglicht doet pijn, zij wil het niet meer zien en schuift de gordijnen toe schuilend in de slaapkamer krijg ze kopjes van poezenkind en ze voelt zich veilig, want dit is wat ze verwacht de gordijnen blijven dicht slechts een peertje dat de hal verlicht strohalm naar de straat waar ooit iemand langs moet komen…

Het laatste postkantoor is bijna dicht Het Coca Cola-rood verdwijnt uit zicht En op de Nachtwacht schijnt nu LED-verlichting Maar één ding geeft ons moed en recht de rug De gulden komt weer bijna bij ons terug…

Dat je door te dichten met liefde voor het levende vers in een stijlvolle vorm de gretige lezer wil verlichten, blijkt vaak een ritje op een hobbelpaard. Kraaiend op een draaiend podium wordt de wereld een film -- maar na drie rondjes schrik je: geen vader, moeder of oom die jouw pret als liefde ziet.…

De regen reinigt en de regenboog reinigt het oog als hij lijnigt hoog en rondom dat alles wel rond, komt van de grond zelfs al kwam er geen hond maar er kwam wel een hond en een vrouw en het werd een dagje gezond 't was alsof ze een wond dichtte en kerst extra verlichtte…

Dingen laten zien met mijn ogen dicht Hoor je stem fluisterend in mijn oor laat mijn hart onverhoopt springen. Maar hee vreemde, ik weet dat ik je ken zelfs met mijn ogen dicht. zal ik je uit duizenden herkennen puur omdat jij mijn pad verlicht…

Ik ben gelukkig een bevoorrecht mensenkind, mijn gezicht is weliswaar nu anders zegt men, vertrokken door 't kalme kijken en soms wijken, vol bewondering nog sterk genoeg ook vandaag. Maar dit zijn mijn handen, ze zijn even leeg, mijn volle lijf is nog steeds grotendeels in tact mij volop nog zeer dierbaar en toch aanwezig, aan mijn voorhoofd…

Traan waar ben je gebleven Zit je verstopt in mijn leven Wil je, je niet laten zien Kun jezelf niet tegen het gegrien Maar je zorgt dat ik stik Mijn lichaam en geest hebben samen die klik Dus aub kom naar buiten Dan kan ik mijzelf uiten En zit mijn keel niet meer dicht Traan jij zorgt dat mijn pijn verlicht.…

M'n kraag hoog De jas dicht Geen betoog Alles ligt Open en bloot Lezend verlicht Alleen het rood Van de kou op je gezicht Er valt geen sneeuw meer Alleen nog hoop Keer op keer Geen koek noch zoop Zo meanderende de winter En het geluid ervan Richting wat verbeelding En nog zo wat dan…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…