Alle inzendingen over dichteres OR schilder OR band

(elfje) rups zo fraai nachtvlinder zo saai toch hebben ze samen (familie)banden* * (bijgaande foto) deze eenvoudige doch mooie rups verbergt een saaie kleurloos bruine nachtvlinder in zich. Fraai van buiten, minder leuk van binnen. Uiterlijk o zo schoon, soms van binnen nog minder dan gewoon.…

Je hebt zo'n mooie lach Daarom dat ik je zo graag mag Je hebt zo'n leuke persoonlijkheid Daarom ben je zo'n leuke meid We hebben een hechte band Niet zo makkelijk weg te vegen als zand We blijven altijd samen Voor eeuwig en altijd Daarvan krijg ik geen moment spijt We zullen elkaar blijven helpen Samen aan zee zoekend naar schelpen De…

Wrevel onbesproken seks uitgesteld en leuke dingen, daar komen we niet aan toe Even niet belangrijk Even niet de tijd Even niet de plaats Even niet vanzelf Dan maar over anderen praten en nog wakker in bed plannen maken ze rondspelen over de zachte band van mijn eigen versie van de feiten - een droom die te mooi is om niet te geloven…

Want hoeveel familie's zijn er nú voorhanden, die alléén maar praten over dóórgesneden banden?!…

Je stapte binnen in m’n leven Doorheen de grote poort van m’n bestaan Je nestelde er je vriendschap En bent er nooit weggegaan Ik mocht mee op vele van je tochten Langs paadjes bezaaid vol geluk Je werd een vriendin voor het leven Deze band kon nooit meer stuk Maar jij was anders dan al die anderen Jij deed -telkens opnieuw- m’n hartje…

Tussen u en mij Zeedistel en zeekraal een lege plek voor ons warm zand en de zon die ter kimme gaat rood gloeit en uitdooft Ver, ver van ons stemmen verstrooid op de wind Een hond blaft en boven ons muziek als een lied Hier is de cirkel rond het lichaam veilig achtergelaten Hier bestaan wij hebben niets rollen af en aan vloeien…

De band is weer bij elkaar muziek en de gevoelige snaar sluit ramen en deuren want het gaat weer gebeuren decibel gaat door merg en been gewoon de muziek samen lopen we er doorheen de noten zijn geen probleem want het is ruig en hard en de drank vloeit moeiteloos door de aderen heen en de grappen worden steeds slapper en de teksten steeds…

En daarom weet ik Dat het zo blijven moet Onze verbondenheid geeft Zoveel meer ruimte dan De gangbare verbintenis Die de liefde pretendeert En uiteindelijk de verstikking Tot gevolg heeft...…

Toen de appelboom bloesemde vruchten ging dragen viel er eentje vanuit de boom een talentvolle dichteres werd appeltje haar naam is Hazen proficiat en alle geluk van de wereld…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Geluk is o zo kwetsbaar, zo breekbaar soms als glas. Maar zou het nimmer breken, als het ook sterker was? Geluk is o zo vluchtig, zo vluchtig soms als gas. Maar zou het eeuwig duren, als het niet vluchtig was? Geluk kan o zo fijn zijn, iets waar je van geniet. Maar zou het geen geluk zijn, als wij niet kenden verdriet?…

Op dertienjarige leeftijd schreef ik Gepassioneerde brieven aan de rechtbank waarin ik met klem verzocht Om een verklaring van handelingsbekwaamheid Tranen op het papier, een pen vol vuur Nooit werden ze verstuurd, Moe gestreden. Een glimlach van meewarigheid Als ik denk aan mijn jonge ik. Zij dacht Dat het de rede was die de wereld regeerde…

Gebrandmerkt door leegte In een eindeloze mist Vacuüm getrokken In het diepste diepste zwart Mijn hart geamputeerd En ik schreeuw en ik huil en ik vloek en ik tier Geluidloos.…

Via de spiegel volgde ik je bewegingen Mijn armen om je heen geslagen Mijn vingers door je borstharen Jij schoor je Ik kuste je nek Stond al die tijd op mijn tenen Je gebruikte geen aftershave maar babyolie Je kin zo zacht en glad in de ochtend Liet in de avond Rode vlekken achter Op de binnenkant van mijn dijen…

137 minuten Mads Mikkelsen was bepaald geen straf Over hem zal ik dromen (wat een man!) Maar echt verliefd werd ik op Johann Friedrich Struensee Een visionair, bruut vermoord om zijn idealen Zachtjes ween ik om zijn gruwelijk lot Wat een onrecht! Ik vraag me af hoe het toch kan, Dat ik er niet eerder van wist. Mocht ik ooit in Kopenhagen…

''O, mooie buurvrouw...'' zong de buurman. Hij woonde verderop. Ik kende zijn naam niet. Ik gniffelde onder wit satijn en dacht, Het vergt toch minimaal een luit wil ik aan het raam verschijnen Het bewegende gordijn Een glimp bordeauxrood kant Zijn overslaande stem, want hoe kan ik beter een aubade beantwoorden, dan met Aubade…

Dus mail mij en kom naar Amsterdam als je een dichteres bent…

Lucas Rijneveld Is dichter, maar ik zag de dichteres Als Nacht der Poëzie performeres Ik heb haar nu meteen maar eens gebeld "Wat was was, eer was was was, honingbij?" "Bekijk me dan, 'k ben nu een man!" zei zhij…

herman brood een schilder schilderen? schilder ik met brood [Bijdrage van mijn nazaat Rosanne aan het kunstproject van groep 8]…

heeft ze mij nog niet erkend de schets zorgt niet voor betere banden tot nu toe is ze steeds van voren belicht…

Ik schilder blijdschap In vlammend rood en geel De blijheid spat er af Ik geef die graag aan jou Ik schilder wijsheid In oranje en in bruin Als ik die ooit zou vinden Dan deel ik die met jou Ik schilder droefheid In tinten grijs en zwart Met onvergoten tranen Die geef ik niet aan jou Ik schilder hoop In roze en in paars En heb je…

ik schilder blijdschap in vlammend rood en geel de blijheid spat er af ik geef die graag aan jou ik schilder wijsheid in oranje en in bruin als ik die ooit zou vinden dan deel ik die met jou ik schilder droefheid in tinten grijs en zwart met onvergoten tranen die geef ik niet aan jou ik schilder hoop in roze en in paars en heb…

De dood is een schilder met de naam die hij verbergt in de kleuren die gewonden een naam laat fluisteren en hun ogen geven wat ze tekenen met machteloze gedachten zoals hij hun lijden wenst en ze in hun achtergebleven verdriet bedankt met de stilte die niets meer verbergt…

het licht slechts punten laat vogels tsjilpen hun beklag maar de Schilder weet: morgen is er weer een dag ------------------------------------- www.sdevaan.punt.nl…

Met een palet in mijn hand kleur ik in het doek dat voor mij meer dan expressie is. Bewust gekozen is iedere laag die het geheel zijn vorm geeft. In gedachten soms mooier dan echt maar ook kan het andersom. Het doek raakt vol in fijne pennestreken zonder denken, maar met gevoel.…

de vlinders die de gek benoemt in een woordgeschilderd omlijsten van stille, wakkere nachten snijden het weefnet van gevangen dromen die onder het tweehoofdig lijf tollen als waren zij verkrampt door de weeën van het baren de dwaas laat zijn vleugels los in het stuwen van het bloed en zegeviert om wat hij achterlaat onder het presse-papier…

De schilder werd geïnterviewd Zijn atelier was leeg Het vragen van de journalist Was zinloos, want hij zweeg ‘Waarom zijn al die lijsten leeg? Waarom is hier geen kwast?’…

Hij verdoezelde dát wat hij zat was, door balancerend op een trap, gewapend met verf en kwast, streek na streek de muur van een andere kleur te voorzien. De smerigheid bedekkend, hier en daar wat lekkend, zich soms nét iets te ver uitstrekkend, verloor hij zijn evenwicht. Nu was niet alleen de muur voorzien van een andere kleur…