Alle inzendingen over dichterschap OR hekeldicht

het einde van liefde begint met angst voor verlies verloren zijn de mooie dromen verloren de herinnering verloren zin gewonnen zijn ware beelden gewonnen is visie gewonnen zijn ben niet verloren ben niet gewonnen gewoon de twee verbinden zoals een refrein verliezen en winnen totaal zinloos liefde wint niet wedijver wel…

Er is toch al genoeg geklaagd In hekeldichten, afgezaagd En met de grond gelijk gemaakt Is er een god die ons bewaakt Behoedt voor liefdesdichterskwaal En treurzang waar ik zo van baal Hun lief en leed in rijm verpakt Dat 't best met gum dient uitgevlakt Bad Poetry, Bad Poetry  De Dag van Slechte Poëzie Ik denk dat ik vandaag verzaak…

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

in andere tijden en te groeien tot de rijpheid van dit dichterschap; op te tekenen, dat wat ik zag. Meer niet.…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

als de inkt is gedroogd een letterkundig taboe en zodra de geesten zijn opgesplitst in gebrandmerkte hokken ga ik rond met het voederen van de bezielde dieren het is mij bekend dat ze het liefst houden van vijven en vieren indien hij of zij mij dan met een glimlach beloont schenk ik een tien ok dan, met cum laude (hekeldicht…

Als je wordt gevraagd ze voor te lezen op een festival is dat wat het al of niet dichterschap erkennen zal? Nee zoals van Gogh eerst niet werd erkend en hij zelf zeer beslist wist weet ook jij diep in je hart wel degelijk of je wel of niet een dichter bent wij voelen en weten wij zijn immers dichters…

Ik verspreid een zuiver licht om me heen en ik ben me ervan bewust dat ik dat kan, nu dat het gaat om liefhebben en houden van.…

De pen, die ik oppak, opnieuw en nieuw... die pen vlekt haar inkt niet. Ze strijkt heel duidelijk strepen, die niet liegen, niet zomaar over levens rondvliegen. Mijn blauwe inkt, -geen zwart-, maakt dat donkere wolken, in het hoofd, verdwijnen, overtrekken. Mijn inkt, zo giftig als kan zijn, is niet te drinken, maar slechts, juist: tot…

Als ik een bijzonder gedicht zou willen schrijven één met warm, teder licht om te laten blijven in elk hart dan zou het gaan over mijn stemming die zal blijven bestaan zonder remming positief elke morgen en elke avond heel hartelijk en lief wat ik zou willen laten zien aan ieder misschien om elke honger naar liefde te…

Als je soms dacht, dat ik hoogmoedig over mezelf ben, dan zal ik je teleurstellen want ik ben niet meer dan je verwacht. Als je soms meende, meer in mij te zien dan ik al ben, dan zet ik je met beide benen op de grond totdat je ziet wie ik werkelijk voorstelde.…

Ik ben toch niet mislukt omdat ik Vondel niet overtref of omdat ik in de boombasten mijn roemloze klachten kras? Mijn verpauperde dromen kermen van de pijn. Het geharrewar en de huichelarij gaan door, mijn dichtersziel schreeuwt uit alle gaten, een gierzwaluw die door miljoenen gifpijlen wordt belaagd. Zo ga ik door, met misschien nog…

Het rappend dichtersvolkje heeft gesproken Het volkje raffelt maar wat af en aan Ziet korte kolder voor een dichtwerk aan Ik ben uit voorzorg vast ondergedoken En neem een dwarsdoorsnede uit mijn volk De vrienden die mij dagelijks omringen, Mijn geest verruimen en altoos doen zingen Al dragen sommigen een mes of dolk Heeft het nog zin…

Voor achtergrond en context verwijs ik den lezer graag naar het satirisch-ironisch c.q. quasi politiek-realistisch klimatologisch getint hekeldicht, het meest recente snelsonnet van Jan Woordenaar Bontje van 21 augustus jongstleden, incl. de waslijst aan reacties (minstens 20!)…

net als ik de zoon van een dominee en beiden verslaafden aan het dichtwerk, dat omhoog voert tot in de hemelzee, via wijze vrouwen, niet de kerk die dood maakt wat zij claimt te doen, niet de wereld die in onmin leeft, maar via hun ogen, Mathilde toen en anderen nu, wordt de ziel doorleefd van wat het ware dichterschap toch is: een grote…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

Je dichterschap heeft veel teweeggebracht: van zalen vol die voor jouw dichtkunst zwichtten tot ‘kenners’ die hun pijlen op jou richtten en jou (uit jaloezie?) hebben veracht. Voor deze zelfbenoemde zwaargewichten is rijmkunst minderwaardig en verdacht.…

aan kale bomen als vangnet voor de stemmen in de nacht die drijvend op de wind worden gebracht door sluimernevels van ontslapen dromen en morgen zullen hun verhalen zacht over die oude jas zijn neergekomen om aangedaan in het gevoel te stromen als muze waar ze lang op heeft gewacht maar blijkbaar heeft zij zich daarin vergist kan ze het dichterschap…

Adelaar klip en klaar Ommezwaai licht en laai Fantasie Jan Marie Af en aan zwarte zwaan Minnen strelen lustpriëlen Van klatergoud naar lijfsbehoud Passiespelen strijdtonelen Witte winde ooit beminden Ledikant tweestromenland Eerst melodie dan tirannie Van liefgehad naar hazenpad Van ironie naar c'est la vie Hekeldicht tijdsgewricht…

Het dichterschap, al wie dat wil bedrijven waarschuw ik hier: u wordt er door besmet.…

is ’t nemen van een toevlucht tot het schrijven daar dit nog vaak te wensen overlaat Een woord op schrift zal lezers lang beklijven en lettervreters zijn erbij gebaat een leven lang van zin voorzien te blijven en dat dan weer het liefst met regelmaat Dan droom ik soms van ver en grijs verleden gelezen worden was toen nog een eer en ’t dichterschap…

spreek mij van het groene boekje het wordt mij groen voor ogen taal bloedt daar - niet te stelpen je moet gewoon jezelf behelpen het is toch niet te lezen aan te horen: derven - derfde - gederfd gun jezelf de Potgieter aan te boren: derven - dierf - gedorven de liefhebber in mij spreekt schand dierf liefdestaal als uitgewoond geband wat…

Of knaagt de twijfel na mijn wetenschap Hong'rig 't geloof stuk in mijn dichterschap? - Ik meende altijd, ik was geen huichelaar.…

Met een lege maag in Holland, een kop vol zorgen en verdriet, droom ik amper nog van mijn dichterschap, mijn felle agapornide knaagt aan de boeken, die ik vroeger zo heilig vond, met man en macht verdedigde, als een kloeke ridder, maar nu zijn alle oude waarden weg, elitair gedrag is een klucht geworden en de hoge doeleinden van kunst erken…

Iedereen heeft een dubbelganger wordt er gezegd waar heeft God de jouwe in Jezus'naam neer gelegd Gezocht in het Verre- en Midden Oosten niets van jouw evenbeeld om mij te troosten Europa van Noord tot Zuid, zelfs Afrika lachte Hij mij uit en gaf zelfs een trap na Nu zag ik duizenden Claudia's in Israël this must be heaven or this must be…

Mijn schrale pen bleef woordenloos Bij het horen van jouw stem Die dieper doordrong in mijn ziel Dan zijn inkt in het papier En al krast hij enkel oppervlak Toch is hij mijn gezel De enige die jou verstaat Een ander houd ik niet Een ziel kan enkel zwijgen Van wat haar heeft beroerd Jouw stem trekt dieper voren Dan mijn pen in het papier…

En nu zal de sneeuw altijd blijven niet verlost en niemand ooit verteld. Tegen de avond bevriest daar hun spoor in een uur, een staat, provincie. En nu zal dat gezicht altijd blijven, eeuwen door regendruppels gegeseld, eentje rolt van een wimper naar de mond op een leeg plein, in een ongenoemde stad.…