Alle inzendingen over die OR foto OR ouders

we hebben een foto waarop beide dochters erg jong nog glimlachend een gelukkige jeugd staan te bewijzen de fotograaf ene Klompjan vereeuwigde hen in kleur zoals wij de ouders destijds in zwart/wit werden gezet zo merk je hoe paradoxaal de tijd kleur krijgt en straks weer zal verkleuren…

Zie hen daar Staan Mijn vader en mijn moeder Nog zoveel te doorstaan Op trap van het gemeentehuis Zovele stappen staan Ruim zestig jaren verder Zijn beiden er niet meer Vader werd slechts 51 En moeder nog dertig jaren meer Een foto uit de oude doos Van allebei mijn ouders Ik heb ze zelf zo niet gekend Maar 'k droeg hen in mijn hart…

Ouders. Grootouders.…

Ik wil foto's van vandaag nieuwe foto's van jou en mij waarop we intens gelukkig zijn Ik wil foto's van later van hoe het misschien ooit zal zijn foto's waarop we samen oud en samen nog steeds gelukkig zijn Foto's van toen zijn er genoeg maar ik wil foto's van vandaag waarop te zien is hoeveel ik van je hou...…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Duistere stilte, lichte stilte Foto´s komen tot leven Foto´s van oudooms En van oudtantes Ik wil slapen in de wind Tv kijken in de lucht Met op de achtergrond De foto´s die door de lucht zweven Zweven door elkaar Om de minuut zie ik een andere foto De mooiste foto en de bijzonderste Foto lacht naar me…

Gedenkend aan haar Plaatsten de ouders haar foto Tussen twee kaarsen Herinnerend aan de warmte en het licht in haar ogen De tragiek neemt bezit van hun leven Sinds de dood van hun kind door verdriet omgeven…

Je wordt steeds jonger op almaar oudere foto’s De jongste masseren je langzaam Wrijven rimpels plastisch strak terwijl je cv verschrompelt in de tijd Heden versmelt met jeugdig verleden Ouderen gaan steeds verder terug naar wassende onschuld van krimpend bewustzijn De oudste omlijsten met sepia patina de frivole bloedernst van kinderspel…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Je bent ouder en zorgt dat je kinderen in liefde opgroeien, ze vliegen uit en ook zij, zijn in de begenadigde positie om ouder te worden, zorgen ervoor dat hun kinderen in liefde opgroeien. We worden ouder, we zijn ouder zullen steeds ouder worden. Tot de dood ons scheidt, maar dat duurt hopelijk een hele lange tijd.…

Hij kijkt foto's. Op een ervan verft zij een kastje. In het kastje liggen foto's. Op een ervan kijkt hij foto's. Niet op de foto's: zij verft een kastje.…

Moeke stil zoeken mijn ogen jouw gezicht op de oude foto kennen doe ik je eigenlijk niet vijf jaar was ik toen je dood ging toch voel je zo vertrouwd inmiddels ben ik bijna tweemaal de leeftijd in jaren ouder dan jij ooit mocht worden maar nog diep van binnen is er het verdriet wat ik toch een levenlang bij me draag het eeuwige…

Daar de regering alles controleert Is het in China zaak ervoor te waken Om ongeremd veel kindertjes te maken, Zelfs meer dan één kind valt daar al verkeerd. Taboe is het voor één miljard Chinezen Om voor het vaderland maar weg te kezen.…

De trein, rekt het landschap uit Bomen strijken langs het glas Een flits, legt de tijd voor even stil Vormt de wereld, hoe ze was…

Zo'n foto is nooit weg, en ze kosten maar vier voor een gulden Kijk, het lijkt (na drie minuten) en we staan er nog op, ook. Omgekeerd natuurlijk, ik zat links en op de foto's zit ik rechts. We zijn bruiner dan in werkelijkheid, en de schaafwond op mijn neus blitst overdreven. Links voorop, dat ben jij.…

Je stuurde een foto vandaag waar jij het allermooist op staat en al wilde ik dat heel graag het is niet dat het nu beter met me gaat want een foto verandert niets aan het feit dat ik je mis ik kan je misschien wel zien maar ik weet dat het niet echt is Want een foto is slechts een foto ik kan geen zoen geven of krijgen ik kan je niet voelen…

En dan die ene foto, waar de tijd is vasgelegd, waar geen mens meer naar kijkt, geen woord over wordt gezegd.. Die ene foto, waar de tijd lijkt stil te staan, de mensen verdwijnen, Die foto blijft bestaan...…

Zij staart me aan Als ik kijk, kijkt zij ook. Ze zit gemoedelijk Lachend en onberispelijk In haar zetel weggedoken Even boven haar bril kijkend. Een glimlach rond haar lippen Of is het een grijns De achtergrond is vergeeld Gekreukt, gescheurd Maar ze blijft daar hardnekkig zonder verpinken mij gadeslaan tot ik mijn rug naar haar toekeer…

De foto van de dag een beeld dat je niet zal verliezen Misschien een bittere last wat zal je kiezen Dat beeld van onwel of die schim die is verdwenen De dag gaat snel maar die foto is gebleven…

En je weet lieve moeder door die foto aan de muur zul je altijd bij ons zijn. In gedachten ben je bij ons en je leeft voor altijd mee in ons hart. Rust zacht lieve mama. We houden van jou. En we missen je.…

Flonkerende ogen witte tanden een prachtige huid fel gekleurde sari’s versierd met edelstenen en dan wij lichte haren bleke huid westers gekleed toch wil je vol trots met ons op de foto…

Een foto, al is die zo ver weg genomen, is als zwart wit dichtbij mij, waarin iedere nieuwe strofe, van nature overgaat in een alinea, alsof ik jouw boek nooit echt gelezen heb, dus lees ik jou tomeloos ademloos door, terwijl ik naar een oude zwart wit foto staar...…

Foto aan de muur. Oneindig diep. Aftastend en onzeker is hoe ik er naar binnen liep. Dagen, weken, maanden geleden. Foto aan de muur. Aan het oppervlak zo mooi en puur, maar diep van binnen koud en zwart. Toch veroverde het zijn plek. De tunnel naar mijn hart. Foto aan de muur die me tot leven heeft geroepen.…

Dat ik nog steeds Van je hou Ik heb alleen nog Een foto van jou En in gedachten Denk ik nog Aan de slapeloze nachten En toch.. Die foto zal ik Niet verscheuren Jou liefdevolle blik Nee, nu niet treuren Hartzeer Ja, dat is waar Steeds weer Denk ik aan haar.…

je kijkt mij aan de ogen licht geknepen bedenkelijk, meewarig over zoveel woestigheid maar morgen overzie je lachend zeven sloten op de zes en achterover leunend stel je mij de vraag waarheen ze leiden al die dwarse dromen je kijkt mij aan je foto houdt mij bij de les…

je kijkt me aan de ogen licht geknepen bedenkelijk, meewarig over zo veel woestigheid maar morgen overzie je lachend zeven sloten op de zes en achterover leunend stel je mij de vraag waarheen ze leiden al die dwarse dromen je kijkt mij aan je foto houdt me bij de les…

je kijkt me aan de ogen licht geknepen bedenkelijk, meewarig over zo veel woestigheid maar morgen overzie je lachend zeven sloten op de zes en achterover leunend stel je mij de vraag waarheen ze leiden al die dwarse dromen je kijkt me aan je foto houdt mij bij de les…