Alle inzendingen over die ene jongen

De Ene is God, die mij geschapen heeft, maar Ze is ook mijn meest geliefde vrouw op aarde, die voor mij de Ene is en blijft. Ik kniel de rest van mijn mijn leven voor Haar!…

"Ik zou die éne willen zien Aan wie ik denk altijd, Als ik hem zag vandaag, misschien Was ik mijn vreugde kwijt; Maar ook—wie weet—misschien mijn leed, Want, dít is mij zo vreemd: Ik weet niet wat hij geeft, ik weet Niet wat hij van mij neemt.…

Dit ene doe ik. Het geeft je meer bewustzijn. En het geeft je rust.…

altijd om je geven Want als je mij iets heb geleerd Is het hoe je liefde echt moet beleven Misschien spreek ik je nu nooit meer En zal je dit niet horen Daarom zet ik het op papier Mijn liefde voor jou gaat nooit verloren Al ga ik nu verder zonder jou Sinds je bent verdwenen Weet ik wie ik ooit ontmoeten zou Jij bent en blijft "die ene…

zwart, wit, niets, alles ik weet niet wat ik voelen moet je blik breekt mijn pijlers als een toren gebouwd op een moeras weerloos en verloren ik ben de boom die bloeit in de winter en de sneeuw die valt in de zomer ik ben het slachtoffer van je ogen.…

Begroeten doe ik lente het beetje meer zon Het briesje dat takken met jong groen in beweging brengt De stoel die ik van binnen naar buiten draag om het zachte pastel van bollen beter waar te nemen Het is voor mij .....geen vraag naar het zingen van die ene merel.…

Meisje friemelt aan haar tas en drinkt koffie op Eindhoven Centraal. Kijkt, knijpend met haar ogen, de hal in, terwijl ze haar brillenglazen poetst. En poetst. Tot ze ineens omdraait. Haar bril nog in haar handen. Gehaast of opgejaagd de hal uit loopt. Verlaten kartonnen bekertje.…

Overloop het water op het late uur of in zeven sloten tegelijk, waarvan waarachtige rivieren blijven stromen, verwachting uit het niets, dan te dromen dat die ene dag nog moet komen.…

resonerende zinnen, ik was aanwezig, nu zoek ik nieuw klinkende kleuren, de morgen liefdevol en blij om de dingen in mij herboren, bevroren ijs wordt wild water in het zomerparadijs, lichtgeel is de zon, de zee diepblauw verlangen begeesterd op zoek naar de parel, ver van je weg, los alleen, met magenta en smaragd het eens vinden van de ene…

Een hevig hater. Een minnaar mild. Die nu of later De Dood toch stilt.…

Twee sinaasappels van één tak met blaren. Ik zie schreiend het wonder aan: Neen: niet vergeefs zijn zóveel kwade jaren Over mij heen gegaan.…

rakkers en deugnieten schelmen zijn het of schavuiten die cool en bontgekleurd stoeien ravotten en klimmen een robbertje met elkaar stoeien of vechten zij als niet in bos of boom een hut getimmerd wordt of een kuil gegraven schaafwondjes opgelopen bij het klauteren en struikelen net als de kapotte broek worden op de koop toe genomen…

De roos, als symboliek De roos, als lach en traan De roos, symbool voor de tragiek De roos, waart je in een vrolijke waan Een roos, staat synoniem voor hartstocht Een roos, die jouw liefde symboliseert Een roos, voor de jongen om wiens gunsten je zo vocht Een roos, voor de jongen die jij zo adoreert Een roos staat ook synoniem voor verdriet…

Z’n broek op half elf in de ene hand een blikje en andere een joint, lult hij een eind aan de brij van men, fuck, en veel vet aan zijn lippen hangt een jonge brunette die breezend op geïxte benen balanceert haar geringde navel en veevorm van de bilnaad zijn door tattoos opgewaardeerd hij noemt haar slet.…

Het leven komt aan op de seconden vóór je -- de kleine toekomst.…

voor een enkele herinnering het hele huis overhoop gehaald van zolder tot kelder doorzocht maar helaas niets gevonden een vergeefse zoektocht naar die ene foto in ouderwets zwart/wit van jonge mensen in tegenlicht daarom dit versje geschreven als substituut voor het kiekje dat verloren ging maar had kunnen getuigen van geluk van…

Als, bij moe-tanend avond-lichten, angst daalt in onze aanwezigheid, zijt gij 't, die voor onze aangezichten de vreê der avond-lampe breidt. Wij zitten, en ons leden wegen, zwaar van stil-naedre dage-dood; gij hebt zachte woorden die verplegen, en breekt het vredige avond-brood. En wij, die uwe gaven eten, wij rusten in uw blijde…

Mensen kunnen makkelijk praten, maar ik weet wat 't is. Als je gevoel je in de steek heeft gelaten! Ik heb keuzes gemaakt die niet goed zijn. Doe daardoor mijn mensen pijn! Moet mezelf weer terug vinden, naar hoe het was. En nu ik nuchter ben, besef ik dit pas! Ik doe dit voor de mensen die er altijd voor mij zijn. Ik word van binnen een…

Toen we jonger waren hadden we in nachten als deze elkaar bemind naar de mate van onze dronkenschap en geilheid. Toen we jonger waren was het leven bloed en adrenaline. Toen we jonger waren: elke morgen een handvol ijs elke middag een parasol elke avond een paarse sjaal Ach ja, zo was het toen we jonger waren en nachten…

Het schijnt jong en ervaren en zijn niet wel te paren; maar `t is een valse schijn: men kan wel jong van jaren en oud van uren zijn.…

Ze is zo jong maar lijkt oud door de helse pijnen haar voeten zijn zo koud waarom mag zij de zon niet meer zien schijnen. Op de foto aan de muur staat een levenslustige meid met zucht naar avontuur nu wordt ze liefdevol verzorgd maar mijn hart dat schreit.…

Van buiten word ik langzaam ouder Maar binnenin blijf ik eeuwig kind Als ik terugkijk over mijn schouder Is het de tijd die mijn lijf verslindt Mijn ziel krijgt hij nooit in handen Van binnen blijf ik altijd jong Toch ligt mijn lichaam in zijn handen Omdat ik ooit aan hem ontsprong.…

Voor altijd jong Staand op het dek “Dag” Een laatste handkus De boot vertrekt Voor altijd jong Foto’s in het zwart en in het wit Moeten mij vertellen wie je was Er is er eentje bij waar je op je hurken zit Zoekend naar iets Ik zou willen dat ik je gedachten las Kijkend over een kleed met prul Wat dacht je Had je op zo’n moment…

Meesjes dartelen in ruige wilgenkoppen nog jong van takken…

als ik weer de jongen in jou zie met ogen die guitig lachen dan gaat mijn hartslag in galop en jaren vallen uit als grijze haren weer twintig en er is geen leed de dagen lachen de jaren uit later is een laan met duizend bomen leven met jou is alle dagen feest elke dag verpakt in blauwe strikken en je lach bleef altijd schijnen verlichtte…

in de storm van jong breng ik je terug naar het meisje van weleer maak je geen zorgen blikkend in atlas van vroeger beginnen we weer op de eerste bladzijde die tijd wil ik omhelzen waarin ogen wentelden in liefdesvuur - in de onbestendigheid van verlangen over de randen van mijn handen tastend naar het geluk van toen…

Vandaag de dag is morgen ver weg. Nu moet het gebeuren. Gisteren was ooit, maar is nu niet meer. Nu is nu. Morgen zien ze wel weer.…

Gek, ik voel me peuter, kleuter of schavuit Ik lach en dans en spring en fluit. Is dat misschien al lente in het bloed Blij zijn, gekscheren het maakt niet uit maar het voelt erg goed. Zoveel dromen en ook wensen, dansend door de regen Ieder kijkt op en dat kan me niks schelen. Een ernstig telefoontje, plots de slappe lach Wat ben ik tevreden…

Te snel, veel te snel ging ze, veel te jong ze staan om haar heen: Maar zouden alles geven....…

Ze was kromgebogen, donker gekleed en hun haar in een knotje En kijk nu eens, we zijn nog even jong als vroeger. Ik wil niemand ontmoedigen, maar zeker ben ik niet dat twintigers even overtuigd zijn van onze onverwoestbare jeugdigheid als wijzelf. Oude mensen achten zichzelf jonger dan ze zijn en jongeren ouder.…