om een of andere reden die zo
op het oog nogal onbenullig lijkt
tel ik de tegels van de stoep voordat
de grond onder mijn voeten bezwijkt
ik wijk van diepgezonken wegen
mijd ingesleten, rechte paden
stap door het oog van de naald
wuif takken weg, blijf doorwaden
met spinrag in het bezwete gelaat
met licht tussen gebladerte als respijt…
als apen pronken zij met gouden ringen
door plat te zijn, succes met domme graagte
verlagen zich heel graag tot grote laagte
en doen belust de meest stupide dingen
Romeinen gaven gretig brood en spelen
dat blijkt uit domme kreten uit hun kelen…
Aan de rafelranden
van de nacht in 't schaduwrijk
zwijmelen verzonkene
gedachten in vergetelheid
donkerblauw en violet
van diepgezonkenheid
in sepia en indigo
van nachtdoorwakenheid
overvaart naar duisternis
als tijdelijk anonymus
een verblijf incognito
naar een etherisch geestenrijk
vergetelheid, gezapig slapend
in het…
21 dagen zwerven op straat
opgeven spreekt boekdelen
en het overgeven aan
gewoontes brengt
troosteloos
diepgezonken
tranendallen
vervallend in
Uitzichtloos blijven
klampen aan het idee
van haat op alle
fransen bepaalt
het hangen in
overbodig voelen
in deze stervende
stad zegt een
toevallige passant
of infiltrant
sloffend nagalmend…