Alle inzendingen over discreet

neergekribbelde afnemende cijferreeks, angstvallig genotuleerde afgelegde weg verklapt ten slotte toch hoe iemand het komen van zijn sterven verbergt, stiekem zijn stappen telt, hoop aftrekt, zijn laan in- slaat, paniek beaamt met mijn ogen dicht: verlegen verloren heer aan de kant gewankeld van zijn private kruisweg, bescheiden discreet…

Iets waar men hem discreet op wijst. Hij vroeg aan ons toen klagend: “Hoe stil ik mijn honger, ‘k ben zo moe?” Wij antwoordden: “Zijn wij uw hoeder? Gaat u maar eten bij uw moeder.” En door de straat weerklonk zijn hoest, toen hij ons zo verlaten moest.…

die mij snel omringt ontelbaar vele druppeltjes nemen letterlijk bezit van mij mijn jas indringend bedekt met een grijze laag vocht die een aanval doet met speren bewapende micromisten doorboren mijn hoofdhuid het spierweefsel de schedel bevolken de hersenpan leggen het zenuwcentrum lam de verwarmingsmonteur van cel 3003B³² stelt discreet…

Uitzichtloos blijven klampen aan het idee van haat op alle fransen bepaalt het hangen in overbodig voelen in deze stervende stad zegt een toevallige passant of infiltrant sloffend nagalmend Lange rijen koud-wit-licht rondstrooiende lantaarnpalen bepalen het achteraf pad richting hotel-verlept-vier-sterren-en-een vallende-komeet-discreet-levend-en…

Als één man staat men achter Neêrlands hoop, discreet groet Sjoukje moeder en prinses, een laatste stilte, dan start Delibes en meesterschap krijgt dan de vrije loop De Axels en de Rittbergers die vlie- gen om je oren.…

hoeft men niet te onthechten van wat binnen kroelt en woedt woorden kunnen vrij geheel eigen op een rij cliché’s worden gesmoord het ambacht opent die poort zo sprak Jan Eijkelboom dordts poëet met zekeren schroom want verder zweeg hij heel kies over de inhoud juist precies als hij van geheime regels weet dan is hij een secreet maar discreet…

laatste regen – ’t is niet erg ze dragen immers een regenjas over de jongelui die aan elkaar op haar zitten te friemelen en maar wat lekker speels zitten te rommelen over die zwervers die hadden bedacht het is zo’n mooie zwoele zomernacht weet je wat we slapen hier vannacht zoveel verhalen over diverse stellen kent ze maar ze is zo discreet…

Dat huis, discreet en ligt geen tip van de sluier. Het kraakt wellicht pijnlijk in al zijn voegen. Binnen de muren van een huis worden de zwaarste geheimen bewaard.…

Wat is nu nog een wonder vandaag Continu word ik omvangen door melancholie in mijn maag Mijn geest reikend naar zielen in mijn omgeving Met nog altijd last van een aardbeving Bevind mezelf gewoon stilletjes prozaïsch discreet Op een lijn met mezelf, zo nuchter alleen Wie kijkt er in, om of op, mee met mij Niemand durft en ik geef je groot…

Deed het goede en verdween in stilte Iedereen wilde hem zien daarom bleef hij discreet en onzichtbaar. Prachtig toch. Een les voor het leven.…

gerust sloeg een arm om hem heen toen zijn onrust was gesust boog ze ver over hem heen hij zat daar heel gedwee wist niet meer wat te doen keek in haar decolleté en gaf haar snel een zoen volledig in de war verliet hij weer het pand zij bleef achter in de bar 20 euro in haar hand ze ontmoet hier veel bekenden maar blijft echt heel discreet…

duister likt late geluiden weg als troost beslaat het schemerglas al mijn contouren van jarenlang passeren liggen verborgen in de spiegel een raam zonder uitzicht op wat komen gaat of gepasseerd en vergeten is alleen dit magische moment kaatst in mijn gelaat terug mijn zwanenzang bewaar ik voor later deze ruit is stom en doof bewaart discreet…

Van cantate tot sonate, als onvermoeibaar promotor van zangkunst ben je altijd aanwezig alert om velen te bekoren met discrete geluiden van waar einde nog niet is geschreven of gesproken want door al dit gebekt of gesnavel voel ik elke keer opnieuw een nieuwe lente in mij.…

Lang geleden in ’t Limburgse land, op een plek verborgen en discreet, een vervallen kapel aan de bosrand, daar zwoer Sjeng zijn dure eed waarin hij zijn trouw beleed aan de bende, haar kapitein en al waar die voor streed. Sjeng leek het fijn een bokkenrijder te zijn.…

Vind ware liefde kijk in jouw eigen puur hart teruggevonden Wanneer mijn breekbare-en-kwetsbare zich overgeeft aan de geheimen en mysteries van een tuin waar ze ook kennismaakt met discrete tinten en onopvallende tonen terwijl elk geroep wordt genegeerd teneinde zij haar rust weer zal vinden.…

merkbaar verschil Met de brandende zon van de bloedhete zomer Het tempo de kleuren zijn milder en lomer Linde amandel vijg kers abrikoos Verliezen hun blad – sneeuwwitje de roos Toont genoegzaam haar bloemen: een briljant bruidsboeket Naast tomaat aubergine in de moestuin gezet Lavendel kamille tijm rozemarijn Doen de bloei schielijk over - discreet…

klinkt door Buckingham als hij fluistert met trillende stem Het stelt allemaal vast niks voor maar ik ga er haast aan onderdoor ik lig vaak hele nachten te woelen begin me zelfs onzeker te voelen Ik ging daarstraks door mijn mail en toen werd het me even teveel het was namenlijk weer die spam over wondermiddeltjes voor hém Hij knikt discreet…

Wanneer je er binnenkomt hangt er heel discreet op de muur de mooie spreuk, stap hier binnen, het is hier leuk! Zit je eenmaal in de stoel, hangt er voor je aan de muur de volgende waarop staat: eigen haard is goud waard.…

een gezonde rijke blije manier van wandelen Uiteraard mag je rekenen op afgunst ook chagrijn maar dat mag echt je succes en pret niet bederven Hoog tijd jou eventjes in de schijnwerpers te plaatsen ook in de verve "Toettie" is steeds aanwezig, terecht erg trots ook dolgelukkig; jij bleef haar trouw Het gegeven woord van Gerard is bindend, discreet…

Discreet somberheid merken ontbrekende personages die geluidloos ongelukkig zijn, het toch nooit tonen. Dat is ‘t punt dat je niet als een breekpunt mag zien, want er is meer in dit leven dan dit poppenkastspel. De dans van de poppen ontspringen, toont krachtig het menu op het poppenschouwspel van jouw keuze.…

.' De heer verliet hen zeer discreet. Nog nimmer had-ie zich zo gauw met 't oog op minnespel ontkleed. Verdomd, wat mooi was deze vrouw! Hij had zich bij de stoot gevoegd. Ze voelden reeds elkanders monden. Op dat moment riep zij misnoegd: 'Zeg viezerik, verlaat m'n sponde!…

was er een beter diner begon een ieder te lallen ieder was het er mee eens zij konden er wat van leren och een stukje ongeregeld hoorde er bij zo zij allen meenden het foutje van de gastheer kon eigenlijk niemand wat deren Maar de moraal van dit hele gebeuren de dames opgewonden wat verlegen zich niet meer in de hand benaderden zij mevrouw discreet…