19022 resultaten.
Doerak
netgedicht
4.0 met 23 stemmen 527 tarten mijn geloof
in het goede van de mens
er gaapt een catastrofale kloof
in jouw allerlaatste wens
ik gooi een stok in de rivier
wachtend op jouw dodensprong
mijn tranen breken op de pier
waar jij mijn pijn verdrong
een beetje water en een brokje
maken jouw levenscyclus rond
ik haal het mandje uit het hokje
van mijn allerliefste hond…
jou vergeten
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 255 lachspiertjes
die iedere wond bedekken met
de jaren die je bij ons woonde
vandaag kwam de echte pleister, het
hechtte aan de tijd die zich laat kennen
in lange baarden en verdwenen momenten
waarvan we dachten dat ze nooit zouden vergrijzen
iets achterlaten in het vergissen in de
daad van het leven vergt moed
tenslotte rijst de vraag of de dood…
Mischa's laatste
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 315 was toen al heengegaan
dood…
Vestdijk. De kelner en de levenden
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 34 ze dronken, op de drempel van de dood
dat er een administratieve fout was gemaakt
stond vast, tot spijt van één van de bijna doden
die zijn geliefde gestorven hond even had aangeraakt
in het voorgeborgte en niet weer van hem wilde scheiden
hoe hier de handen van de kelner een uitweg boden
hij zag het door de vingers. zij verlieten het hiernamaals…
Haagse Harry ondâh ‘t gras
snelsonnet
4.0 met 4 stemmen 378 'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag
Toch hep ik steids wat met die gas gehad
Maah ja, ik ben getauge in die stad
Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag
Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held
Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…
Mijn dode moeder opgebaard
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 243 Mijn dode moeder opgebaard
Mijn ogen flitsen lijk een camera
Dat beeld moet in mijn geheugen
Klik, in plaats daarvan
Plots, een beeld van vroeger
Herinneringen haperen in baren
Als brakke tranen spontaan. Snik
Slik, vrees om wat komen gaat
Angst voor wat nabestaat
Hoe het ons zal vergaan.…
Twee honden
gedicht
2.0 met 64 stemmen 25.145 De dood is me schrikken. Ik raak er
niet aan gewend. Nu is de dochter van
onze hond die dood is, dood: het bloeden
wou niet stoppen. In haar plaats loopt
onverschillig de poes achter mam aan
die door moet. Nee ze leert niet hoe
te blaffen. Stil streelt haar staart
langs moeders benen, een soort van trotse
troost.…
Goldwing.
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 147 Breed openscheurende helle zinderende luchten
Grote Liefde nimmer te verzuchten.
Elkaar zo broodnodig, schattige Lieveling
Fladderende vleugeltjes, feller dan de snelste Goldwing.
We hebben elkaar zo lief, zo lief wezentje dik bemind
Me waar zo lief als mijn eigen kind.
Lief ook leed gedeeld, hartendief; ons Lief
Verzinkend in jouw trouwe…
groeiend blauw
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 494 het beeld
van de dagelijkse
schepping
omrand met
groeiend blauw…
Bobo 1
gedicht
2.0 met 9 stemmen 5.569 .
-----------------------------------------
uit: 'De Brakke Hond', Jaargang 11, 1994.…
Bericht van een vogel
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 100 Toen alles en iedereen
Dood was, en ook mijn
Laatste hond
Er niet meer was
Bleef ik alleen achter,
Alleen het omhulsel nog
Van een dood lichaam
Met een amper levende ziel -
En was het de streling
Van een vogel die mij opnieuw
Ten leven riep,
Die me maande vrede
Te hebben met het leven
En mezelf weer te aanvaarden
Zoals zij…
mijn moeder
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen 2.690 ik zie
mijn moeder
in de spiegel
en zeker
met mijn lippen rood
ben ik
haar laatste beeld
voor de dood
daarom doe ik het nooit…
Pavlov
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 794 Bij oma eet ik pinda’s
Bij opa proef ik worst
Bij tante steel ik snoepjes
En bij kroegen krijg ik dorst
Ik lijk die hond van Pavlov wel
Reageer bij ieder beeld
Laat me willoos weer dresseren
Ook al is de kiek vergeeld
Je geest is een computer
Zegt mijn psychotherapeut
Wat op je harde schijf staat
Wis je niet zo mak’lijk uit…
Te leven
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 145 Voel het zwart
aan zekerheden zagen
als de onmacht weer gedijt
voel de pijn
aan witte randen knagen
tot de tijd de scherpte slijt
want het leven
laat zich niet voorspellen
elke uitkomst is onzekerheid
maar te leven
is altijd wel een keuze
elke keuze een mogelijkheid…
Onzekere toenadering
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 158 Het voelt
dat het lijkt
of het kan
maar vraag niet hoe
ten koste van wat
op welke termijn
wil je er over denken
ooit over praten
hoe het voelt
als we elkaar
zouden verwarmen
in de kou…
Versmelting
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 203 Zacht is de wind die lippen streelt
van geliefden steeds dichter bij elkaar
op zo’n lentedag waarbij de wens
de tijd vertraagt tot eeuwigheid
Toch blijven woorden loze letters
zolang ze niet in beeld verschijnen
is het smachten niet te horen
als het niet hardop wordt geboren
Leg een zachte hand op een warme plek
waardoor beiden in elkaar…
jouw tederheid
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 138 wat mezelf het meest eigen is
geef ik uit handen
wanneer jouw tederheid
de boventoon voert
een aanzetting tot ontbolstering…
Wie
gedicht
2.0 met 17 stemmen 12.002 Wie zal de vriend zijn van mijn vriendin,
de baas voor mijn hond, het kind in mijn jeugd,
de oude man bij mijn dood, wie zal dat zijn als
ik het niet ben? Jij?…
Een verre hond blaft
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 77 Een verre hond blaft
gedweeë populieren
in de winterzon
lege nesten hoog
in het nobel gebinte
zwijgen lijk vermoord
een paard dat ik
aan de praat probeer te krijgen
snuift vervaarlijk luid
ik lach me dood…
onder de knie
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 90 de dode dichter leeft
hij boetseert
met zijn pen
gevaarlijk als het zwaard
alle beelden nieuw
hij schrijft niet
hij kneedt
de verbeelding
bij het puntje
van zijn pen
de dode dichter
spookt in
verlaten huizen
hij heeft de dood
onder de knie
hij leeft
binnen de ramen
van onze tijd…
Herderstafereel
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 185 daar ligt hij dan, de murw geslagen hond
hij jankt een wraaklied in het doodse oord
waar bitter bloed zich mengt met zwarte grond
is er geen ziel die zijn geweeklaag hoort
weer bijgekomen likt hij al z’n wonden
hem toegebracht door een verloren zoon
die er in gruwelzonden per seconde
zijn vader overtrof in bruut vertoon
diezelfde avond,…
Stip R.I.P.
snelsonnet
2.0 met 9 stemmen 1.103 Wij namen gister afscheid van Kees Stip,
Een dichter die wij allemaal berouwen,
Al was er slechts een handjevol getrouwen
En verder dus geen hond en ook geen kip.
Maar lees de poëzie van Trijntje Fop,
Dan staan de dieren uit de dood weer op.…
Rouwe rouw
netgedicht
3.0 met 26 stemmen 3.460 Een Keuze
Nee sprak hij onbewogen en wel overwogen
Dood is dood, daar is geen ouwe moer aan te doen
Geen kist , rot op, bloemen, ach schei toch uit
Gaat hier alleen nog om de poen
Stuk worst in mijn reet
En moge de honden mij wegslepen
Toen hij ging, toch enigszins benepen
Hadden zij hem goed begrepen en lieten hem zo gaan
En uit…
De gebeten hond
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 416 Vroeger, was hij: de gebeten hond,
zodra er iets gebeurde, had HIJ het
gedaan, echter: zonet is hij
gebeten door een hond, hoe kan
de gebeten hond, nou gebeten worden
door een hond?…
het wordt een drukke dag
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 651 nog vlug dit gedicht
te veel beelden spelen
in mijn hoofd, kleuren
en morgen kan ik dood zijn
momenten scharrel ik
tot herinneringen
mensen klamp ik vast op straat,
alles heb ik lief vandaag,
morgen kan ik dood zijn
ik wil onvergetelijk worden,
gemist worden
de korte nacht zal vol en blauw zijn,
morgen kan ik dood zijn
geen tijd voor…
Corona en de verborgen talenten
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 65 ze zijn de crisis moe
waar zijn ze nu aan toe
vooral toe aan elkander
de kinderen en de hond
de familie, de buren, kennissen
hoe gaan ze met elkaar om
hoe houden ze elkaar vast
hoe vriendelijk blijven ze
hoe behulpzaam, lief, aardig
tot de dood ze scheidt
ze, ze, dat ben ik, jij, wij
met of zonder levenspartner
met of zonder kinderen…
Bedenkingen 2
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 284 Vroeger
behandelde men de hond als ‘Hond’
in al zijn waarden trouw, en het hond zijn.
Heden
behandelt men de hond als ‘pluchebeest’
opgepoetst in al zijn facetten, braaf zittend.…
4 mei
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 183 verwaaid als as
besef ik pas
de vierde mei
door beelden
en door woorden
het klinkt verward
oneerlijk hard
hun dood voor mij
betekent vrij…
Sonnet
poëzie
3.0 met 13 stemmen 3.225 De wereld is dezelfde; overal
De blauwe hemel en de grauwe steden,
Drijvende wolken en, daar vér beneden
De velden en de mensen; morgen zal
Deze aarde mij niet anders zijn dan heden
En dan zij gisteren was; en zonder tal,
Trekken bij zonneschijn, bij regenval
De dagen verder, als zij altijd deden.
Alleen, lief, waar wij vluchtige uren…
rijkdom
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 205 in alle rust slaat hij de deuren
open, laat het weer zachtjes
binnenkomen
zit verstild aan het erfgoed
van de dichter van beeld en kleur
om alledaagse zaken te verwerken
een luchtige plaats te geven…