Alle inzendingen over dood OR mensen

Veel kinderboeken tonen in alle eenvoud de levenswijsheid, waar volwassen mensen vaak lang naar blijven zoeken.…

Het zijn mensen die niet meer wensen Maar steeds meer willen Het zijn mensen zonder grenzen Die steeds weer verder willen Het zijn mensen die niet meer luisteren Maar steeds meer willen horen Het zijn mensen met grote ogen Die alles wat ze zien moeten hebben Het zijn mensen die achter alles aanlopen Omdat andere het ook doen Het zijn mensen…

Er zijn mensen die omzichtig, bijna onmerkbaar iemand willen kussen of alleen iets willen laten weten, iets teders. Er is daar geen verklaring voor. Anderen willen altijd net vertrekken, hebben een hand al aan de deur.…

Wat mensen doen, met elkaar. Wat mensen doen, naar elkaar. Wat mensen doen zonder elkaar. Wat mensen doen voor elkaar... wat mensen elkaar aandoen.…

Ja, Mensen hebben liefde nodig. Mensen hebben woorden nodig. Mensen hebben verbinding nodig. Mensen hebben het moeilijk in deze tijd. Mensen willen het plezier zo snel mogelijk terug. Mensen gun je het geluk. Mensen willen zo min mogelijk verdriet. Mensen zijn in coronatijd anders dan voorheen.…

De mensen erop staarden, was het naar mij of keken ze naar de toekomst. Ze bleven gewoon staan. Hun gezichten kon ik niet herkennen, toch priemden hun ogen door mijn hart. Hun gezichtloze hoofd had iets, dat ik niet had. Ze waren geduldig, iets wat ik niet ben. De geweven draden hielden hen vast.…

Wat ben ik trots Op jou, op jullie Wat overweldigt mij Jouw schoonheid Jouw geheimen Ken ik, zie ik hier Jouw angsten schijnen door In je lach Maar je hebt toch Zoveel gevochten Bent zoveel gegroeid, Zoveel geweest Alles van jou Dat is mij zo lief Ik ben zo blij Op jouw zijlijn Ben niet zo bang Me te overschijnen Dat doe je…

Als je niet weet wat je moet doen en er onzeker over bent, laat het dan eerst bezinken, voor zover het tot de mogelijkheden behoort. Je loopt met een raar gevoel van binnen, opwellende tranen. Hoe nu verder.... je weet het niet. Neem de tijd, voordat je erover wilt praten. Ieder mens kent problemen. Helaas, er is niet altijd een oplossing…

verteld, maar blijkbaar is het niet goed genoeg voor de zeelui van tegenwoordig die in de holen van de Etna schedels hebben gezien met een groot gat in het midden Daar zijn éénogige reuzen gestorven, die een held als ik waardig zijn, zeggen ze maar ik weet heus wel dat het olifanten waren éénslurfige viervoeters Wat is er toch met de mensen…

Haal doeken, haal zwachtels Zorg voor mercurochroom Want ik ben aan het bloeden en morgen ben ik dood. Geen tranen voor me liefste, die zijn aan me verspild. Maar kus me nog een laatste keer Mijn lichaam is nu schoon.…

veelal, als ik iets wil zeggen... luistert er niemand behalve, als ik super overdrijf... dan gaan hun oren flapperen en verschijnt het ongeloof diep in hun ogen ik vlieg dan lachend weg "aandacht krijgen"... geslaagd!…

Mensen zijn zo veel, verstandig, dom, goed en slecht: mensen zijn kantig.…

Wees voorzichtig met mensen, ze zijn zo breekbaar en fragiel; ze hebben zoveel zwakke punten en ook nog een achilleshiel. Mensen zijn kwetsbare wezens die weerloos in het leven staan, die de woeste, wilde natuur als vliegjes dood kan slaan.…

Mensen vallen en overlevenden mogen opstaan. Wij allen zullen moeten leren leven met de dood. Mensen die dat leven aanvaarden zoals het is, zijn niet hulpeloos klein, maar moedig groot.…

De boten doorklieven het mediterrane water Aan boord mensen die ten dode zijn opgeschreven Verbannen naar het eiland van grafstenen Hier moeten zij tot de dood met elkaar leven… Als vee worden zij bij elkaar gedreven door de poort van verlatenheid In een eenzaam lijden zullen zij sterven Tranen schreiend in bitterheid… Langzaam wandel ik…

waar mensen heen gaan, stampij het kan toch niet zo zijn dat er niets is, toch leven na de dood, stampij en het werd erg stil na het wenen…

Dood Verjaardag Stilte En leven door elkaar Voor mij een jaar ouder Plezier en gelach Voor een ander verdriet En een sombere dag Mijn verjaardag Doden worden herdacht De bedroefde mensen die ik zie Hebben mijn verjaardag verkracht…

Ik verwacht na de dood wel antwoord te krijgen op mijn vragen… Maar hoe kan ik dan nog aan de mensen duidelijk maken dat ze zich anders moeten gedragen? Zolang ik leef zal ik blijven vechten voor gelijkheid… Dan heb ik na de dood in ieder geval geen spijt!…

Iedereen heeft een dubbelganger wordt er gezegd waar heeft God de jouwe in Jezus'naam neer gelegd Gezocht in het Verre- en Midden Oosten niets van jouw evenbeeld om mij te troosten Europa van Noord tot Zuid, zelfs Afrika lachte Hij mij uit en gaf zelfs een trap na Nu zag ik duizenden Claudia's in Israël this must be heaven or this must be…

nog vlug dit gedicht te veel beelden spelen in mijn hoofd, kleuren en morgen kan ik dood zijn momenten scharrel ik tot herinneringen mensen klamp ik vast op straat, alles heb ik lief vandaag, morgen kan ik dood zijn ik wil onvergetelijk worden, gemist worden de korte nacht zal vol en blauw zijn, morgen kan ik dood zijn geen tijd voor…

De Dood rijdt vóór mij Ik rijd er achteraan de Dood rijdt voor mij... Ik laat geen traan De Dood rijdt vóór mij achter haar de stoet van mensen die nog leven en de dode een laatste groet gaan geven De Dood, zo tastbaar, heel dichtbij de dood rijdt voor mij Ik zie de kist, de bloemen... De Dood is als een dichte mist voor mij.…

zei de Dood…

Een windvlaag, een knal tegen het raam, kijkend naar buiten zie ik nog net, het beestje zijn laatste klap wiek slaan, dan stort ie ter balkon. Geen terreur maar domweg de storm.…

Na de uitleg, van de ondernemer, werd het eventjes stil, of er nog mensen wilden spreken? Ik zei: ja ik wil. Opnieuw werd het na geschuifel wederom heel stil. Ik keek de zaal in, waar drie mensen zaten slechts drie, die haar wegbrachten.…

Ik vraag je, blauwe lucht, met een diepe zucht En jou, volle maan, wat heb je met hem gedaan. En u, fonkelende ster, hij is weg, zó ontzettend ver. Ik vraag jou, mooi leven, wil je hem terug geven?…

Dood is gevoelloos dus zonder gevoel, snap je wat ik bedoel? Bestraling zorgt voor dood weefsel en dat veroorzaakt pijn, snap je dat ik niet begrijp dat de dood zonder gevoel moet zijn?…

't Zijn mensen waar het steeds om gaat, ook in de Gravenstraat.…

In deze wereld van schaduwen en geloof... sterf ik tijd die ik niet kan grijpen gedachte steeds levendiger bewegingen die ik niet kan volgen liefde die niet waar is maar soms zo simpel een mens tranen in het evenwichtige vuur van goed en kwaad…

Verordonneren stilstand of zelfs achteruitgang, Maar rekenen zichzelf dertig procent rijker. Tellen de lease-auto van de zaak bij het inkomen, En rijden zelf in een limousine met chauffeur. Beweren glim- tot schaterlachend dat de economie aantrekt, En sluiten ogen en oren voor de ellende in het rijtjeshuis. Draaien de zorgkraan steeds verder…

vriend en vijand zie hier het oor gekromd aan een pot vol koffie vloeibare verzoening om samen mens te zijn met vogels gekooid om te zingen over tapijten vol geschiedenis twee voor de prijs van één ware wereld, erg ver weg, met het raam altijd open de geur wil je tegemoet hier ligt het welkom altijd op de loer voor offers te slachten…