Alle inzendingen over doof OR geloof

Toch is zijn Vriend aanwezig is ook nooit uit zijn buurt al lijkt Hij soms echt afwezig is het God die zijn leven stuurt het geloof is altijd de basis want een mens met een geloof het maakt niet uit welke dat is voor zo'n mens is God nooit doof.…

Mocht de tijd komen dat ik word gehaald dan zal er muziek klinken van boven ik heb op aarde de eindstreep gehaald blij dat ik altijd in Hem bleef geloven maar ook al die mensen zonder geloof worden door God echt niet vergeten al roept men: mijn geloof is doof er is er maar Eén die dat kan weten.…

Each Time You Die Alone, The First To Die, Maybe You Die Today or Die Tomorrow, Die Now, Again, or Die Once Without Sorrow, Die Twice, Die Hard or Die And Say Goodbye. Maar híj blijft leven, wat er ook gebeurt, Die 007, ‘shaken’ dan wel ‘stirred’.…

De ouder die op grond van zijn geloof besluit zijn kind niet in te laten enten, riskeert een groei van rodehondpatiënten en maakt dus zijn gemeenschap blind en doof. We hebben onvermoede pelotons Fundamentalisten onder ons.…

Een filosoof Is eigenlijk horens doof. Wil alleen zijn eigen gedachten horen Laat zich verder niet verstoren Door een ander geloof. Maar heel misschien Gaat hij ooit het licht nog een zien.…

De aardse stilte; luid en duidelijk hoorbaar voor dove kwartels…

Je raakt me, maar je hebt geen stem of tederheid in droom verloren je kent me, weet nu wie ik ben er is in mijn hart geloof geboren je kust me, maar jouw hart is doof voor liefde, in de nacht bevroren met alle ernst, in mijn geloof en hoop die ooit mijn stem laat horen zwijg ik in stilte, mijn beide ogen dicht ik heb je lief, mijn lief,…

Op weg door het leven Zwerven wij door het geloof. Hij leert ons om te geven Maar soms zijn wij echt doof. Luisteren niet naar Hem Zwerven verder weg van God. Horen niet naar Zijn Stem Leven niet meer naar Zijn gebod. Toch moeten wij gaan zwerven Door het geloof in ons leven.…

schuldig gesmokkel tussen repen van Cote d' Or ben ik afvallig…

Je kust me, maar jouw hart is doof voor liefde, in de nacht bevroren met alle ernst, in mijn geloof en hoop die ooit mijn stem laat horen zwijg ik in stilte, mijn beide ogen dicht ik heb je lief, mijn lief, steeds droomgericht.…

bij blind zijn, of doof…

geen tijd nu voor zwijgen bespreek en ontgin de mensheid gedijt slechts bij een woord met een zin geen tijd nu voor sluiten ontgrendel je deur de gang die dan volgt is veel lichter van kleur geen tijd nu voor twijfel volhard in geloof: de wereld geneest niet bij blind zijn, of doof…

Zen-slagen wonder Spreek "To be or not To be" Goed te "zijn"- "zonder"…

<< >> Controversy Whether tricked or not.…

En doof dat ze zijn Denk ik dan! Of toch moeten worden Geloof ik dan! Muziek doet er niet toe Denk ik dan! Maar vibratie, Gedaver op hun lijf, ’n soort massage?…

jij ruimt het sop uit stille waters wringt het vocht uit lichaamstaal maar je verdrinkt in lege dromen en plukt de boom des levens kaal ik scherp mijn geest aan botte bijlen punt de grens van mijn geloof maar wat ik ook de spiegel toe roep op schreeuwen na ben ik al doof…

Kom in de armen van mijn geloof, strooi de enige woorden van waarheid. Wees voor alle nieuwe kleuren doof en vrees vooral geen stammenstrijd. Om hoger te rijzen dan de wolken en argeloze simpele zielen te belagen. Door ontvolkte oevers te bevolken en dromen met daden te verjagen.…

straight ahead immer gerade aus en dan ineens die afslag naar links, rechts, einde rotonde or whatever...…

Mijn kracht heeft mij verlaten, rottende vruchten aan mijn voeten wat bleef hangen, blijven onrijp, groene ranken vergelen, dof gelaten wacht ik op een laatste windstoot, die als dolk mij in haard en hart zal raken, vergrijp van dierbaar, maar ontbloot geloof, beperkt zich tot bot gezaagde planken.…

Ik ben doof.…

Ik ben niet te doof voor jouw zinnen die mijn wereld in gebaren laten. Ik bevrijd mijn ommuurde gedachten om onder de vleugels van je stem de stilte een nieuwe naam te geven.…

mijn vingers voelen als opgezette ballonnen watten in m’n kop m’n hart is doof en luistert niet waarnaar ik verlang strandend in het donker ga ik terug naar mijn gevoel…

Het ritme van het leven wil ik horen in klanken van muziek maar dat is me niet gegeven want ik, ik hoor ze niet. Een menuet van woorden zijn dansende letters op papier o kon ik het maar verwoorden echt mijn doofheid is geen plezier. Een blijvende stilte is mij omgeven en moet daarmee nu verder leven want mijn oren willen niet meer horen…

En zo wordt alles grauw om jou gesust, verleden, dof.…

vermeden to be or not to be, that is ...…

Het komt misschien door het weer Dan schijnt de zon, dan weer niet Zo ook met mijn gevoelens elke keer Dan ben ik happy, dan weer niet. Als ik happy ben, dan zou ik willen schreeuwen De wereld laten weten hoe blij ik ben En al het moois in de wereld willen omarmen Ben ik dat niet, dan zou ik willen huilen dicht tegen je aan willen kruipen…

hij was doof geworden maar hij kon niet zeggen dat hij veel miste hij hoorde niks…

het is graven met versleten materieel dof en bemodderd maar scherp als de rechter van het leven…

Doof was ik Jarenlang voor De nagalm van Mijn gedachten Onbewust van het Leed dat zij me brachten Nu ik met mijn ziel Beter luisteren kan Helpen ze me juist Op weg, mijn helpende gedachten!…

Fel extremist door zijn geloof en bovendien een ijdeltuit. Voor argumenten was hij doof. Hoera! Men gooide hem eruit.…