Vaak vragen we hoe het gaat
en weten het antwoord al
ze zeggen vaak prima
doorvragen lijkt dan zo mal.
Maar hoe vaak zeg je zelf niet ”prima’
terwijl je je rottig voelt
maar je wilt er niemand mee lastig vallen
want dat probleem is alleen voor jou bedoeld.…
Hij zal doorvragen met:
‘zullen de mensen bijvoorbeeld
je gedichten blijven lezen?’
Dan zal ik zeggen:
‘dat weet ik niet,
maar toen ik ze schreef
vond ik mijn eeuwigheid’.…
Wanneer ik druk blijf doorvragen,
volgt er nooit een zinvol antwoord.
Wanneer ik alleen maar luister,
wordt de wereld wonderlijk stil.
Alsof een stem, diep van binnen,
woordeloos tot mij spreken wil.
Het is een stem die me laat weten:
Vraag nooit naar de weg naar huis!
Stop met vragen naar het onbekende.…
Pauw maar doorvragen aan Krol:
"wat is dat nou met ouderen"
"wat is dat nou dat ruzieen"
ik denk, dat ik het weet
mag ik de vinger leggen op de wonde
voor sommigen een open wonde
de wonde van vergankelijkheid, geen wonder
ik denk, dat, dat het is
het jongens- en meisjesachtige is er wel af
wat rest zijn doorgaans kwaaltjes
oudere…
Verwacht niet dat hij je aankijkt
Of toenadering zoekt zoals een ieder dat herkend
Verwacht geen sociale wedervraag
Als je met hem in ‘gesprek’ bent
Vergeef hem zijn drukke gedrag
En zijn sociale onhandigheid
Als hij weer een ‘dankjewel’ vergeet
Of geobsedeerd blijft doorvragen naar de tijd
En verbaas je niet als hij wegkruipt…