Alle inzendingen over dorpscafé

In het dorpscafé onder stoel van mooiprater een hoop zagemeel…

in het dorpscafé hangt de zure lucht van verschaalde drank de fanfare oefent in een zaaltje luide hoempa-pa’s de jarige moeder trakteert vanavond op een dinertje oud en vleugellam naast haar zieke zoon gezeten u bent uitbehandeld we kunnen helaas niets meer voor u doen u mag naar huis maak er het beste van had dokter…

Dan keert hij schier het hoofd naar ruisend drankgelag uit het dorpscafé, sluipt voorbij naar dodenakker waar het graf van de jongen al jaren terug is opgeruimd. Deinend door zijn geschilderde woorden rijst de zucht uit borst naar Hem en Zijn moeder.…

Al groeit de dood in elk mensenleven mee net als het eens geboren leven, vandaag geen verjaardag in het dorpscafé je vandaag thuis gedenken is wel het streven. Wat is het ooit stralend begonnen schat nu hier juist vandaag de stilte leven keert, thans voelen dagen even als een koudwaterbad omdat een andere tijd van leven aanmeert.…

Met enigszins gedempte stem, wordt nog lang nagepraat, in 't dorpscafé, bij pot en pint, hoe snel het leven gaat. Toch is het dikwijls even zwaar, geen mens wil naamloos dood. Of je nu sterft in dorp of stad,'t verlies is even groot. Maar landelijk lijkt hier sterven, rustiger en beters.…