18 resultaten.
Libel
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 310 diep in de dras
kleeft hij
als een paskwil
aan onbehouwen steen
nu en dan hekelt
het besef
zijn verdichte laag
verstrikt
onder het oppervlak
ontknoopt hij
de fictieve webben
loost zijn
bedrieglijke last
licht nog een keer op
en sterft in veritas…
Licht uit licht
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 692 wil ik uit de dras?
wil ik het woord vinden
dat alles vat?
Wil ik uit de dras?
wil ik vinden het woord
dat alles vat?
geweldige wilg
jij wil hogerop en toch...
Geweldige wilg
jij wil hogerop en toch
blijf jij de aarde
toegenegen en het water
streel je bij vlagen lichtjes
ZONNELEEN
De episoden van Amos 2006.42…
eindeloos
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 375 van horizon tot einder een
trage zilveren stroming
langs verdronken bomen
op hun gerimpeld spiegelbeeld
langs rijke ijsselhoeven
en werkloze graanmolens
onder een gesmoorde zon
in witte flarden op grijs
gakkende ganzenformaties
luidruchtig op reis gaand
***
de ooievaar is terug
in dit drasse land
dat zo eindeloos is
met…
Permafrost
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 58 Broeikasgas verandert
toendra in plas-dras.
Het gewei is ijdeltuiterij,
machismo zonder doel,
een zwemblaas een uitkomst
nu het land wordt overspoeld.
Kariboe, waar kan je nog naar toe?
Een leger muggen zuigt je leeg.
Dat wat je van ons op je bordje kreeg,
maakt je meer dan methaan-moe.…
heimwee
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 174 van horizon tot einder een
trage zilveren stroom
langs verdronken bomen
op hun gerimpeld spiegelbeeld
langs rijke ijsselhoeven
en werkloze graanmolens
onder een gesmoorde zon
in witte flarden op grijs
gakkende ganzenformaties
luidruchtig op reis gaand
*****
de ooievaar is terug
in dit drasse land
dat zo eindeloos is
met dorpjes…
bast
gedicht
4.0 met 1 stemmen 1.184 het zwarte oog. het gelig wit
van levend bot zwaait heen en weer
van zeldzaamheid zich niet bewust en slechts
zichzelf terwijl het lobbert door mist en dras
drukt natte, malse snoet in gras. waar het ook tast
daar vind het kruiden, groene scheuten. richt zich op
verrast tot aan de punten van het jong gewei
het gelig wit van levend bot zwaait…
kleuren gebeuren
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 193 op de ezel staat het doek gespannen
te wachten op de eerste streek
met gemengd gevoel en
de kleur van limoniet
die ik heb opgediept uit
het moeras van mijn onderbewuste
(waar sissend en borrelend de bellen
barsten boven de kaartenhuizen
die ik gebouwd had op te drasse grond)
voorzichtig beweeg ik het penseel
richting linnen en…
Ik heb een vrouw; ik heb een kind
poëzie
3.0 met 31 stemmen 3.561 - Ik sla de zware netten uit
en berg in 't roerig moer de fuiken;
maar, voor de hoop op weel'ge buit,
zie 'k drabben uit de drasse duiken.
Soms komt, voor diepre schoonheid borg,
me een water-roos heur blâre ontvouwen...
o Knagen van mijn harde zorg:
-maar 'k heb een kind, en 'k heb een vrouwe.…
de Gaast
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 54 je ziet het haast
over het hoofd
sta je naast
de molen Wedderbergen
of de kolk bij Lutjeloo
ga over het pad
langs de Ruiten Aa
die hier, zoals je weet
Westerwoldse Aa heet
en weldra
zit je in het riet
de karekiet
hoor ik wel
zie hem niet
dras moeras
biezenlanden
ook voorbij de kolk
al die oeverranden
richting Bellingwolde
een lange…
Herfstgedicht
netgedicht
3.0 met 26 stemmen 1.024 Heden is herfst:
de regen valt met bakken;
sijpelt grauwe grond tot dras.
De kou begint
en is niet uit te vlakken;
druppels kleven
aan het natte gras;
daar buiten stormt de wind
tot stilte valt.…
Beerput Poezie
netgedicht
4.0 met 30 stemmen 1.235 bloed doortrokken pus
in de diepe zware grond
van modder en schimmel
gij baart de stank
uit ongekende hoeken
uwe gore geest
zal doordrenkt geraken
van het zwart dat nog
nagalmt uit stoffig as
van verrotte beesten
ik braak u uit
teen voor teen
het vel nog zuigend tussen
mijn rottende tanden
verzuip ten langen leste
in de dras…
MOLME BOOM
poëzie
3.0 met 8 stemmen 1.662 Wie zal 't u aanzien,
uitgestoten mens,
die op uw schande wankeldoolt
tot leste grens
terwijl ons onbarmhartigheid
uw zondenmantel zoomt
dat gij langs drasse weg
van witte heirbaan droomt?
Wie zal 't u aanzien?
God en enklen maar.…
MOLME BOOM
poëzie
4.0 met 2 stemmen 1.156 Wie zal 't u aanzien,
uitgestoten mens,
die op uw schande wankeldoolt
tot leste grens
terwijl ons onbarmhartigheid
uw zondemantel zoomt
dat gij langs drasse weg
van witte heirbaan droomt?
Wie zal 't u aanzien?
God en enklen maar.…
Natte sokjes
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 39 Poes loopt tiptoeing over het gras
de bodem is een en al dras
van alle regenval de afgelopen dagen
die gepaard gaat met stevige windvlagen
Poes houdt niet van die nattigheid
en in het moment ook niet van haar katachtigheid
zo'n dier dat op vier poten loopt
en op een lekker muizenhapje hoopt
Poes is niet gefocust door het water
het leidt…
Blijven sporen in de put
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 214 de mens is als het varen
zeldzame exemplaren
aan het oog onttrokken
zitten te diep in de put
één Utrechtenaar
werd het voor ons gewaar
in het putje naast zijn huis
floreerden ze niet per abuis
alle putten op een hoop
blijken ideaal als biotoop
varens kek op schemer moeras
duiken onder in riool met dras
aan bloemetjes en bijtjes…
De klaroenen.
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 232 Dat we omhoog keken
vooraleer we in het drasse land onze knieën bogen.
Toén wilden we leven, in kiel, op klompen vol stro
lopen, brood en pap lepelen. En ham in de schouwen.
Onze monden aan de mouwen vegen, de kinderen
kinderen weten krijgen. Zien hoe ze lachten, horen
hoe ze huilden.…
Kabouter
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 55 Het gorgelgargelt in de goten
sijpelt door in droge sloten
Poes blijft thuis, krijgt natte poten
stof wordt modder, paden dras.
Op de keien spettert water
in de regenton geklater
onder het afdak staat er
kabouter in zijn natte jas.
Want die regen blijft maar stromen
mag hij even binnen komen ?…
HET DENNENBOSJE
poëzie
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 554 niet omdat uw slanke stam
En dak en gevel schraagt,
En in de drasse ondergrond
De last van 't muurwerk draagt;
Niet, dat Ge als wiek of molenrad
De mens uw bijstand biedt,
Is 't, dat ik uwe lof bezing
In mijn eenvoudig lied;
Maar als en boom en heester dort,
Van bloem en blaadren kaal,
Geen gras de harde grond meer siert
In 't koude…