Alle inzendingen over dreiging OR wachter OR dood

Belanden in een mallemolen, één van leven of de dood. Zijn zij het, die uit oorlogszaad zijn voortgekomen, is dat dan onze vrees? De dreiging van papaverrood?…

langzaam ontdooit het bevroren water restanten ijs hangen met hun laatste houvast nog in de stijve riethalmen die dor overeind zijn gebleven de winter wijkt met tegenzin en laat met name in de nachten zijn ijskoude adem het land geselen kale bomen met naakte takken weerstaan ontdaan als zij zijn van hun zware bladerlast als wachters al die…

langzaam ontdooit het bevroren water restanten ijs hangen met hun laatste houvast nog in de stijve riethalmen die dor overeind zijn gebleven de winter wijkt met tegenzin en laat met name in de nachten zijn ijskoude adem het land geselen kale bomen met naakte takken weerstaan ontdaan als zij zijn van hun zware bladerlast als wachters al die…

zij plaatsen hun ladders tegen mijn lichaam ik schrik in het diepe donker van hun aanwezigheid wat moeten zij van mij wat is het dat zij zoeken dat ik zoek zo vasthoudend dat het elke nacht trilt in mij…

Hoedt u voor de tijd hij sluimert namelijk niet als u vlinders vangt of beukenhagen snoeit In minuten bent u uren verder, niet meer te achterhalen In adviseer u: sta rechtop, geen spiegels, geen diepzeeduikhorloges Alleen maar kijken Ik garandeer u grote rijkdom maar niet dat u zo een maaltijd krijgt…

een troep waren wij verzameld op iets onbestendigs zoekend naar 't licht wachters bij een vuur getoverd brood smeerde onze gezichten in een linie degene met het mes sneed de nacht aan…

Wachter in afwachting van vragen vragen over straks een straks in het verschiet of niet het voelt nu dat alles wat je bent afhangt van het moment wanneer de uitkomst het antwoord zal zijn van nooit meer in afwachting mogen zijn omdat het nu de tijd van straks gestopt heeft.…

Amsterdam Herengracht nummer 380 3 hoog achter zijn spionnetje ingeklapt huisbel onklaar boodschappen voor een hele week hij wacht voorkantig leven leeft zich na de ijspret en dooi knoppen van bomen staan op uitbarsten spreeuwen bevliegen weer hij wacht dan, langzaam, ontspruit hij voelt energie en warmte van de ander een virtuele…

De maan, die trouwe wachter, houdt over mij de wacht.…

in het wanhopige lichaam uitgeblust komt tot rust aan de zoete kust met haar oneindige vrije horizon waar zee en lucht elkaar lijken te raken troost dat angst uitdooft in het gebroken geluid daar waar wachters verschijnen om bruggen te bouwen voor de duiven mededogen hoop op leven dat de dood verdrijft…

Zou ooit die wachter, net als wij Een mens van vlees en bloed, Een glimp der eeuwige Oneindigheid hebben bevroed?…

De maan, die trouwe wachter, houdt over mij de wacht.…

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…

priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg naar Londen bleef je kordaat en gecontroleerd je koers gaan terwijl je samen met een doordauwrussin en een aanhaakengelse de kopgroep vormde De Big Ben hamerde in je sportzetel en queen Elizabeth knielde voor haar bed tijdens haar middagdutje moge de beste winnen no mather if she is English or…

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

Twee lindebomen eeuwenoud, stoere wachters aan de kerkhofpoort.…

zijn het enkel en alleen nog woorden waarmee ik jou als vijand weg kan zetten, jij monster dat mij gluiperig belaagt zodat ik in de kantlijn van het leven mijzelf als makkelijke prooi terzij zou laten schuiven of hou ik je nog op een afstand om vooralsnog zelf te bepalen hoe schoonheid zich beschrijven laat door oog en oor te sturen…

geen dreiging aan de lucht de wind waait alle wolken boven mijn zomers paradijs naar veilig verre oorden op afstand van het alledaagse loert achteloos de angst de vogels wagen zich dichtbij totdat een moeder-merel zich laat horen…

de dreiging moet je laten horen spak streng de lerares het gaat, zoals ik zei om een ophanden zijnde executie de dodenmars kun je van verre horen 't geluid zwelt onheilspellend aan de arme schuldige, ter dood veroordeeld voelt dat hij niet ontkomen kan dan ontwaart hij tussen ramptoeristen zijn geliefde, die hem zo bemint maar al haar…

boven het golvende korenveld scheren kraaien krassend door de stilte wolken pakken zich samen als een buffer zij zullen de gezanten van het onheil weren als de stilte voor de storm is geluwd hameren hagelstenen op de halmen geknakt leggen ze zich op de aarde neer kind noch kraai in velden of wegen…

De goede Dood zal ons niet scheiden, Hij is de wachter, die ons beidt En tot de heerlijkheid zal leiden, Aan gene zij van ruimt’ en tijd.…

Daar stond de Dood. Ik schrok, en haastte mij langs de andere kant, Maar zag nog juist de dreiging van zijn hand. Meester, uw paard, en laat mij spoorslags gaan, Voor de avond nog bereik ik Ispahaan!' - Van middag - lang reeds was hij heengespoed - Heb ik in 't cederpark de Dood ontmoet.…

er waren vogels met veren van onweer en dreiging er waren uitzichten die alleen jij hebt gezien er waren oceanen van wachten er waren stromen van het leven die je leerden mee te bewegen er waren kersenbloesems die spraken van geboorte leven dood en wedergeboorte er is graniet en goud er is smelten en bevriezen er is binnen- en buitensluiten…

het stemt droevig de naamloze dode het verzwegen kind de naar binnen gekeerde ogen van de vergeten man de krassende strepen van het rode potlood de verdwenen weg naar huis de dreiging voor het onweer de achtergebleven appels in het gras de leugens van ver weg en dichtbij de donkere toonsoort van nagelaten woorden de droefheid…

Ik heb steeds door muren heen gezien. Mijn ogen weigerden van steen te worden. Ik heb ook in de nacht de zon bezongen. Mijn stem heeft nooit in de duisternis geloofd. Ik heb met brood en water feest gehouden. Mijn hand heeft altijd naar geluk gereikt. Ik heb nimmer gehaat om wat men heeft afgedwongen. Mijn geloof in de mens is nooit gedoofd.…

flamboyant en extravagant wandelt, nee schrijdt hij voorbij neemt even zijn hoed af voor grijze vogels op de galerij van het appartementencomplex tot dat donkere straatje waar hij ooit strategisch was neergezet als een tinnen soldaatje men fluistert, beschimpt en kluistert hem op fictieve gronden hij ronselt en raust, hoereert en smoust…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Hij heeft tot de dood zich gelaten bereid, En dank en vaarwel aan zijn wachters gezeid. De wet veroordeelde hem ter dood, Zijn genade verwierp de koning groot.…