Alle inzendingen over drenkelingen OR herinneren OR droom

Zij bewaart haar kalmte en buigt zich over de drenkeling, doordrenkte lompen. Haar stem blijft echoloos hangen. Knarsend klinkt zijn dank in vele talen.…

Zij bewaart haar kalmte en buigt zich over de drenkeling, doordrenkte lompen. Haar stem blijft echoloos hangen. Knarsend klinkt zijn dank in vele talen.…

spreken kan dan het verstand Druktemakers voor de winkelpuien Witte sneakers hoppend in de rij Voor damesmode- en horlogezaken Dernier cri van dure Noorse truien Overal en nergens tegelijk Smachtend naar 'iets' in de loop der dingen Als hun mobiele camera's gaan zingen Dan zetten zij elkaar constant te kijk To be or…

De Turk gaat door En niet de Noor Durf ik dat zo te zeggen? Wordt Murphy's law Na Montenegro Toch weer Memphis' law? Wel als De Pay Er net zo fraai Weer twee weet in te leggen…

Ik voel mij een drenkeling die zich vast klampt in zijn wanhoop aan het wrakhout van herinneringen als een sluipmoordenaar sluip jij telkens mijn leven weer binnen ieder jaar beleef ik weer die strijd om te overleven tranen ze vergezellen mij in mijn slaap zolang mijn mond gesloten blijft -blijft jouw leven voor mij bestaan…

Moet ik zeggen klootzak Grote eikel die je bent Me dagen laten wachten Wat ben je voor een vent Of moet ik zeggen sukkel Waarom doe je me dit aan Alleen de grootste klootzak Verdwijnt stil uit mijn bestaan Of moet ik zeggen loser And damn I hate you so much And deep down I feel broken Cause maybe I was longing for a touch Or shall…

sterven gaat vanzelf leven is moeilijker je doet het maar een keer sterven ook en daarvan ga je dood het fortuin is het hebben noch het zijn ongeborenen zijn uitverkorenen de beste waarborg tegen levenspijn is er nooit geweest te zijn…

Nooit heeft zo’n grijpjanus aan mij gezeten Niet op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ík ben vrouw – men is mij vast vergeten Dus tsja, terwijl ik dat volstrekt níét wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

De showcase van het Parliament waar May standvastig als een vent haar brexitplan met verve brengt waarbij plan b nog niemand kent - kakovolière als men stemt tot mister speaker 'order' zendt gezag waar 'n Arib nooit aan went hoe lang nog leeft dit Parliament? De D-day nadert en je ziet her going down in Downing street Down Under in…

Nooit heeft zo'n grijpjanus aan mij gezeten Nooit op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ik ben vrouw - men is mij vast vergeten. Dus tja, terwijl ik dat volstrekt niet wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

De orchidee, de enkeling, de schrikse fantasie der lijnen een opensperren - en dit kwijnen o nauw geredde drenkeling; een tengerheid, zacht neergelegd door vriendenhand die wou bewaren herinnering aan zielsgevaren - en al het schuwe, ongezegd. ----------------------------------------------- noot van de redactie: Frederik Schmidt-Degener…

Ik sluit mijn ogen, droom weg in een wereld van verlangen. Kijk ik je aan, wonderschoon gedaante gehuld in zeeën van zout. Ik verdrink in je blauwe ogen, drenkeling in een hemelse oceaan. Drijf ik rond, hopend nimmer gered te worden. Ik ben verloren, bevangen door je warme blik. Liefde…

Rusteloze dame, zoekt de drenkeling in mij overweeg wat vrede waard is jij loom en zwaar gevoel, dicteert de herinnering aan een stille droom achter gelijnde stromen draagt het innerlijk ballasten mee.…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

waar de liefde strandt ontbeert droevig drenkeling rede en verstand…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

Drenkeling tussen leven en dood Liefde vervaagt Hartslag vertraagt Woorden worden week Tegen beter weten in dichten we die krater. Ook al maakt het schip water deze kapitein verlaat het roer niet…

Zo de donkerkoele bruisende branding stroomt over een sneeuwwit strand hunker ik de gloeiende zon te vloeien tot een zwak scharlaken schemerlicht Ik verlang de lucht zinderend haar krekelgeluiden te mengen met het steevast bulderen van gepassioneerde kleurenpracht als peluw van de nacht zodat ik mijn schaduw kan rusten alleen gelaten…

het schuim op mijn lippen is zee het zout op mijn huid zijn tranen haar ogen de oceanen waarin ik langzaam verdrink het haar in beweging is duin de wind om mij heen haar adem de afstand nog slechts één vadem waarin ik telkens verdwaal haar lichaam in ruste is strand de hand uitgestrekt een baken die hartstocht weer doet ontwaken…

Het erbarmen smeekt de wereld nu ten einde. Als alles anders zal zijn blijft weer dezelfde hoop. Jezus wil nog wel roepen maar God is al verdronken in een kil wiel bij Leerdam vlakbij mijn vaders dood. Ik heb altijd het gevoel dat ik toeschouwer ben niet redden kan uit angst hier zelf te zullen sterven.…

Uitgekotst door golven was jij het strand waar ik aanspoelde voelde de warmte waar op ik lag aanvaarde de dag een naam geboren sporen getrokken in het natte zand.…

Ik was aan boord op je schip Geweldige koersen gevaren Maar opeens had je besloten Om me achter te laten Ik dreef op zee Bedwelmend in je golven Tranen niet zichtbaar Door zeewater bedolven Al happend naar adem Spoelde ik aan op land Jij was de horizon al voorbij Al in een andere haven gestrand…

Wie zo ernstig is beschadigd kan het litteken weerspreken slechts door falen en gebreken is de dichter begenadigd wie van woorden is verzadigd mag de blinde vlekken lezen want door vragen, stom gerezen is de dichter begenadigd wie zich tot drenkeling verwaardigt beschouwt het leven als een stunt als water naar het laagste punt is de dichter…

Vanmorgen vroeg werd je gevonden door wandelaars langs de zee. Er is een einde gekomen aan een zoektocht. Het is zeer verdrietig als je zo jong bent en het leven moet laten. De zee is prachtig maar zo sterk daar is geen mens tegen opgewassen. De zee heeft jou tot zich genomen, het is helaas waarheid geworden.... Ouders,familieleden…

Als drenkeling weet ik mij in haar ban, waart zij als schip rond in mijn hersenpan: redding gehuld in nevels van de dag.…

Als je mij met je ogen raakt word ik vloeibaar kristal, transparant voedsel van licht in een achtbaan van de dromen, monding van de delta in de amazone, zuurstof van het regenwoud, gebouwd in mooiste meridiaan van je handen, het water ademt waarvan we zijn gemaakt, nog aarzelen de lippen, vraag is, zullen we van elkaar drinken,…

Met het water Tot aan de lippen Of zelfs daarboven Door tegenspoed Of ongeluk Bleef ik In mezelf geloven Niets of niemand Kon mij breken Maakte dat stuk Leven Op het randje Of zelfs daar overheen Ik was het gewoon Zo aan gewend Als een tweede natuur Op den duur Niets anders Zo gekend Om hulp vragen Is zo moeilijk Dat doe je…

sjofar bij de tempel Hier wordt Gods woord vervuld Kom, neem van hier de weg nu oostwaarts Richting de Dode Zee Langs Jericho daar in de verte Dalen we af daarheen Jeruzalem, oh stad van goud De stad die God herstelt en bouwt Ik zal jou nooit, nee, nooit vergeten Jij bent van mij Yerushalayim shel zahav Veshel nechoshet veshel or…

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…