1569 resultaten.
je danst het silhouet
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 336 varens in mijn tuin
spreidend sprietsend
als de groen grauwe fontein
op de plaza del piedro
ik denk , zo denk ik
aan de verloren avondschaduw
en neem jou peinzend waar;
een dromerig zijn
je danst het silhouet
van wuivende palmen
kwetsbaar lachend
met ingetogen pret
over het plavuis van
mijn verlaten liefdesplek
schuurt een laatste…
ik had een roos willen zijn
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 1.645 als het leven
mij inhaalt door
stervende pijnen
als mijn vreugde
slechts loopt langs
zeldzame lijnen
indien verwachting
en hoop
het afleggen tegen
wat onhaalbaar is
dan sta ik zo alleen
weet niet meer wat te doen
mijn hart verstart tot steen
ik had zo graag
naar anderen willen bloeien
meer dan mij werd gegund
in een tuin vol…
ik adem
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 535 ik adem jouw zucht
die waait als een wind
door bomen in het bos
ze gaan hun weg als
een vliedend gerucht
en landen stilaan op
het zachte groene mos
in mijn frêle gedachten
ik hou ze even vast
maar laat ook weer los
zo gaat het vaak
met bevrijdende krachten
wat rest in jou
blijkt de zielestempel
die bouwt na iedere zucht,
minitieus…
tijdloos moment
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 509 soms wordt licht
als enige straal
glansrijk verlicht
zonder
een letter van taal
in het tegenlicht
van engelengeduld
gebundeld,
wel duizendmaal
het voelt voor mij
als wezenlijk
bovennatuurlijk
het draagt in mij
onschatbare gebaren
ik ervaar datgene
dat ik als mens wil
vasthouden, bewaren
nu telt, zegt morgen
tegen mij
wees…
wat ik je wens
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 1.347 ik zou je willen geven
het kleine van
het bestaan
het echte beleven
zonder visioenen
van de onbereikbare
doodse maan
ik zou je willen geven
het grootse van
het bestaan
omvangrijk in
bloemen gehuld
maar ook
het azuurblauwe
zilte water van de oceaan
of de dauwige weidevelden
door dieren begraasd
en alles met
onvoorwaardelijke…
prelude
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 1.347 als woorden behoorden
tot verafgelegen oorden
en stilte de ruimte
zou zijn van het hier
zouden dan mijn gedachten
nog langer wachten
om als melodie te klinken
als prelude van vertier
de tonen zouden dansen
op een verkwikkend ritme
van scheppende kansen
klanken speels en stuwend
in de open speeltuin
van mijn innerlijk heelal
met onzegbare…
de violist
netgedicht
4.0 met 50 stemmen 30.027 hij kwam langs,
onverwachts
en toch gehoopt
hij speelde met snaren
van een verborgen viool
wat heeft hem toch genoopt
het klankspel niet voor
zichzelf te bewaren
of een stille plek te zoeken
een verborgen begraafplaats
waar hij voor niemand
en toch allen
een bescheiden triomf
kon boeken
waarom sneed hij mij
door hart en ziel
en…
ik roep niet meer
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 569 ik stapel soms dorre bloemen
op mijn veld van gevoel
was er eerst blinde hoop
naar glanzende verwachting
zoals bijen zoekend zoemen
onbezonnen ruikend aan
een honingzoete struikenknoop
in de waarheid echter
kwam allengs het starre beeld
van de zure aanwezige verdroging
in een verstilde waterloop
woorden tellen al lang niet meer
terwijl…
de zachte kracht
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 512 de rimpels langszij mijn ogen
plooien zich bij iedere lach
zij vormen als vanzelf
warme zonnestralen
die mijn blik begeleiden
naar de vraag die ik
in je verlegen ogen zag
geen weg is zo kort
naar jou, naar binnen
alleen een doods gevoel
zou zich bezinnen
en afvragen wat ik bedoel
mijn beider wangen
door lengende
lippen gebold
tonen…
het is stil (2)
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 351 ik dicht het
lied van de stilte
met klanken
van niet gekende
ritmische noten
gedragen door
wijdse nevelbanken
en zo hemels
onverdroten
een zonnestraal
doorkruist deze
vochtige vlagen
als een strijkstok
door licht gedragen
dan hoor ik slechts
in het aanschijn
van de dampige kilte
dit unieke lied
over het wezen
van de stilte…
het is stil
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 566 in de stilte
wordt zichtbaar
wat zuiver is
ik spreek niet over kilte
maar van rust
in een woordloos gebaar
woelige stromen
drijven naar de zee
waar ik in de ontluikende kim
een groeiend vertrouwen
omhoog zie komen
in die stilte
van rijzend genoegen
waar zand en water
komen en gaan
vertelt mijn ziel
dat eb en vloed
mij altijd al…
als kringen in de sloot
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 1.061 ik voel mij
in de rust
van je schoot
droom daar
tijdloos genieten
uitdijend
als kringen
in de sloot
waar ik over schrijf
zijn de
koesterende blikken
en strelende vingers,
over mijn vragend lijf
ik spreid mijn letters
over stille gedachten
waan mij even in
jouw paradijs
wat mag ik
meer verwachten
op deze
herscheppende reis…
élégance
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 314 ik vier de vreugde
van de druiven
het zoete feest
langs jouw ranken
streel bladeren
met vingertoppen
terwijl een zomerwind
getuigt van
zuchtende klanken
mijn fluwelen deerne
plukt de gerijpte vruchten
met kwetsbare élégance
laat ze mijn mond raken
op mijn lippen dansen…
als het verlangen sterft
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 505 ik wil zo graag
mijn diepste verlangen
ketenen aan mijn ziel
of strak omarmen
bezingen met
liefdesgezangen
het zegt zoveel
over het aardse lijden
nog meer over
ons menselijk bestaan
we willen de
onontkoombare
eenzaamheid
zo aldoor mijden
ik wil zo graag die
momenten herbeleven,
de tellen van intimiteit,
maar word dan gejaagd…
ogen gedicht
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 603 in de ogen
van mijn
kleine meis
toont liefde
haar gezicht
zo wordt
in stilte een
ongeschreven
vers gedicht…
een vergulde lans
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 467 in het geweten
is vaak het verleden
van ijzige gedachten
opgegeten
het verschraalt
de zachte milde wens
maakt de huid
tot afschermend schild
ziet het verlangen
door een ongeslepen lens
toch straalt, soms heel even
een gloed van zuivere glans
door vermeende muren,
als een vergulde lans
het doet het gevoel
een tel bestormend beven…
de diepe waarde
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 734 wat ik schrijf
gaat jou niet aan
het zal je immers
toch niet raken
je zult mijn
gedachten
niet kunnen
verstaan
als ik vertel
van mijn droom;
het zoeken
naar gevoel,
dan kan ik
nog zoveel
duiden
jij zult nooit weten
wat ik bedoel
zeg mij
wat gaat er
om in jou
ik weet,
nu gaat het
mij niet aan
alleen jij kent…
ik slenter, dus ik ben
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 851 ik slenter, stelt u zich dat voor
en ga zo mijn weg
vaak in gedachten diep verzonken
dat hoort ook zo
immers een kip neemt ook tijd
voor de leg
ik heb oog voor ernstige zaken
niet dat ik perse tot meer wijsheid
zal geraken
neen, ik denk omdat ik ben
zoals een wijs man
al eerder zei
ik ben een slenteraar, zo een van:
als het nu niet…
bevangen gevangen
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 763 in mijn glazen woning
getralied door geweten
voel ik zo vaak en vaak
het verlangen
naar het lichte buiten
alsware ik bezeten
door illusie bevangen
waarom verscheurt
buiten en binnen
mijn diepe wens
door liefde gekleurd
is het de verstilde leegte
door stilstaand bloed
tot ijzig verbeurd
ik versterf door de dagen heen
slechts terend…
een spiegel
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 1.108 een dichter
zoekt als het ware
zijn eigen lijden
hoe anders kan hij
zijn zucht
naar woorden
verklaren
of raakt hij
ontspoord
door zijn eigen
werkelijkheid
waar een
glanzende spiegel
hem tot nietigheid
verleidt…
verblindend licht
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 665 ik verloor
de toekomst
bij het vinden
zocht het verleden
te vullen
om opnieuw mijn
oude ziel te binden
beloofde me gouden bergen
droomde van zuiver geluk
maar de waarheid wenste
mij vooral te tergen
mijn ogen te openen
met een dwingende druk
ik draag de leegte
onder mijn armen
als een onzichtbaar
bezwaard gewicht
maar neem mijn…
Channanja
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 687 zij bespeelt
de oude stradivarius
met ontluikend elan
haar snaren klinken
als voldragen woorden
wanneer zij haar
sprankelende lettertonen
uitstrooit in het hart
van een vergrijsde man
de viool, uit verguld
hout gesneden
trilt van vreugde
onder de vingers
van deze blanke lelie;
een meisje met een
nog pril aards verleden…
branding( of op strand bij nacht)
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 576 rul zand, korrels als mieren
in grijzend lang haar
schurende wind, zilte smaak
angstwekkende langgerekte
zwarte keistenen pieren
langs vlakten, aardedonker
schuimend zingende waterslag
suizend door oren, flitsende
reflectie op mijn brilglazen
hangend tegen onzichtbaar
tastende straffe tegenwind
soms kerend op mijn weg
die ik schoorvoetend…
een rode roos
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 787 er groeit
een rode roos
op mijn graf
ik ben al vroeg
gestorven
het geloof in mijzelf
is mij niet geschonken
heb mijn ziel ook
nooit gevonden :
is in mijn ontluikende
dageraad verdronken
er groeit
een rode roos
op mijn graf
zonder dat ik
hem ooit water gaf
ik zie de zon
door het zwarte raam
voel de kou
door hete vuren…
een Heer van stand
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 1.224 vandaag,
te weten
hedenmorgen
wordt in Avericht
een standbeeld
in brons onthuld
het is ter
mijner ere opgericht
het was niet mijn wens
maar sta daar nu
verstild te wachten
onder een wit laken verhuld
dagen lang
heb ik moeten poseren
opdat het dorp
tot in einde van dagen
mij kan vereren
na een treurige mars
van de fanfare…
de lijkenmars
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 1.370 in de mars der lijken
voert grauwheid de toon
het dof gekletter der botten
kent geen verschil
tussen armen en rijken
op muziek van de stilte
waggelt men voort
door de donkere steeg
van de ijzige kilte
her en der sluiten
kornuiten zich aan
om het peloton
te versterken
met wezenloze botten
zo gaat men voort
donkere gaten tegemoet…
jantje ( 3 )
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 1.129 jantje gaat op reis
hij wil heel ver weg
neemt gijs, het beertje
onder de armpjes mee
zo denkt hij
nu ga ik een keertje
op zijn rode sokjes
stapt hij over de stoep
en roept naar fietje
ga met me mee
we gaan naar de kerstman
die rijdt op een grote slee
het is wel ver lopen
zegt het beertje
o zegt jantje, dat is niet erg
ik heb van…
oratorium van de homo sapiens
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 722 ik spreek over de mens
Andro de Geworpene
hij ontwaarde licht
onbekend met een
gekozen of bewuste wens,
gevallen als een wicht
o, Andro, jij wordt een held
jij bevecht het leven
maar wordt door het heilig sterven
uiteindelijk geveld
bevrucht door genot
en drijvende in een vrouw
totdat de natuur besloot
over een verkrampende…
momenten van even
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 655 ik zoek nog steeds
de diepte van binnen
tijden lang verlangen
de weg te gaan
naar verlichte gezangen
op de ontgonnen heide
waar een zachte mist
de velden bekleedt
schampt de wazige zon
de wedergeboren aarde
zij allen hebben weet
van mijn innerlijke waarde
ik zoek nog steeds
de eeuwige verbinding
naar herstellende heelheid
verloren…
"het einde"
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 639 een enkele letter vandaag
het betreft de letter z
heeft de ij als vaste buur
maar is en voelt zich het einde
op die laatste plaats
vertoeft hij graag
bij hem start
een reeks van
ongeschreven woorden
worden dromen waar
maar ook droefenis
in ware stilte
of een gemaskeerd gebaar
och was ik maar die letter z
de opening naar het…