Nu op de Veluwe geen jager meer verschijnt
omdat de drijfjacht op de zwijnen werd verboden
en men studeert op veel humanere methoden
hebben die beesten zogezegd enorm gezwijnd
maar op de bonus van bankiers en soortgenoten
mag deze herfst nog wél worden geschoten…
op nieuw moeten starten
Maar nu liep hij toch op zijn laatste poten
De dagen die hem restten wist hij naar de kloten
Zeer vermoeid als hij was, vale vacht gescheurde pezen
Toekomst voorbij, weg die glorieuze tijd alom geprezen
En bij de vlierbessenstruik zet hij zich neer
Overpeinzend zijn geleden tijd, hij kon ook niet meer
Berenvallen drijfjachten…
Als herten, verward door grote drijfjacht,
rennen reizigers rond, vloeken, klagen.
Voor sommige zwemmers mag hulp dagen,
honderden mensen zijn prooi der boze macht.
De strijd van redders en drenkelingen
woedt slechts weinig harde, duistere uren.
Men zal het eeuwen lang kunnen bezingen.…
In Nederland was ik al uitgestorven
Prins Hendrik nam wat soortgenoten mee
Bedoeld als zijn persoonlijk jachttrofee
Het lekkerst als we bijna zijn bedorven
Nu ga ik mijn principe huldigen
van kruiselings vermenigvuldigen…