Alle inzendingen over dronkenschap OR bewustzijn

Een predikheer, gewoon de dronkenschap te laken, Bestrafte deze zonde omtrent twee uren lang.…

Leven dat in de diepste kernen, ieders bewustzijn is. Bewustzijn is van al wat leeft. Gevoel dat tijdloos blijft.…

Ben je vluchteling of ben je gelukzoeker dat is de vraag Hamlet dacht aan zelfmoord alleen daarom was het 'to be or not to be' als je aan mij vraagt of ik gelukzoeker ben dan zeg ik ja als je aan mij vraagt of ik wil zijn of niet zijn zeg ik wil er zijn 'er' is een plaats die tegen de dood is grammatica van het…

Het is mijn droom der dromen. Een eigen woning voor mij alleen waarin ik mag wonen. Het werd en is geregeld, op aarde als in de hemel. Het is mijn verdienste na vluchtelinge voor eeuwen almaar voortvluchtig te zijn geweest. Het is, waar ál het kwade, wat donker duister was en scheen... door mijn goede inborst gezuiverd gaat worden! Hier…

in de buien voor en na de dolstdriest denkbre dronkenschap schiep de dichter de meest onvergankelijke verzen en eenieder zal er zich terecht over verbazen hoe ook hier weer het hoogst verhevene met het laagst gezonkene hand in hand gaat als twee glazen aan een bril…

N or; ...... E r ... K linkt een . E is; men vraagt N iet geld maar recht.…

Betovering, sta mij bij in dronkenschap: Ik houd van haar.…

une cratte de bière Entre le pays d'or et mont vent où Ça va?…

het einde van liefde begint met angst voor verlies verloren zijn de mooie dromen verloren de herinnering verloren zin gewonnen zijn ware beelden gewonnen is visie gewonnen zijn ben niet verloren ben niet gewonnen gewoon de twee verbinden zoals een refrein verliezen en winnen totaal zinloos liefde wint niet wedijver wel…

In dronkenschap wil ik nog wel eens vragen naar zijn en niet zijn, einde en begin en kan daar uren over blijven zagen. Vervolgens neemt de kater mij dan in en worden al die vragen weggegooid: het eindigt steeds weer zonder doel of zin. Wel vragen, maar een antwoord weet ik nooit, dus wat ik schrijf is altijd onvoltooid.…

we hadden nog een achterstallige dronkenschap tegoed een grijstint in te kleuren, glimmende woorden in te slikken, een zelfopgelegde beperking te verruimen een muur in hernieuwd ogenlicht te dompelen een gift, alleen een gevoel, iets met voeten te treden een hand, een overkant te durven…

Het geeft je meer bewustzijn. En het geeft je rust.…

Bewustzijn Van wat Ik voel Hoe vervelend ik Het ook vind Zal me vrij maken…

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

Ik denk te kijken, maar het zien is er eerder – dan ik het besef.…

Verloren is de tijd die zich verborg in verleden en ik verstopte mij achter die tijd veilig en vertrouwd in de kleine wereld maar alles was slechts bedrog veiligheid was er niet en de wereld allesbehalve klein ik werd wakker in het licht van de dageraad en de wereld spreidde zich tentoon in talloze kleuren de tijd vond mij terug…

in de wir-war van wie ik ben ben ik het middelpunt gebleven…

Zo Dom te zijn als Utrecht, Trier of Keulen zo stevig vastgenageld, zo alleen te staan, bereid je af te laten beulen door wind en kou en regen, stil als steen Je hoofd een koepel met twee hemisferen de binnenwand van engelen bekleed waar het gezang weergalmt, het exulteren van heel de schepping die zich heilig weet Zo dom: geen redenering…

Wat als de grens die Adam trok vervloog En daarmee alle innerlijke strijd Verging, de mens geen weet meer had van tijd Van dag en nacht, zaken als laag en hoog Hij samenviel, weer één met de natuur Zonder bewustzijn was, blanco en puur Niet bang voor sterven was, omdat de dood Niet wakker worden was meer uit de rust Door zonlicht tot beweeglijkheid…

Omdat alles alles is helemaal zonder niets en uiteraard toch ook al het niets van het heelalles is niet alleen het ondenkbare wat er ooit was voor het begin van de sterren en wat er zal zijn na het bestaan van de sterren maar ook de illusie van de tijd waarin wij leven en denken iets te weten van wat alles onwetend weet…

Samen leven we in voor- en in tegenspoed – onze eigen droom.…

Een madeliefje zien en er niet aan denken – ermee instemmen.…

Trillende flanken, te paard in een leeg heelal -- vallende sterren.…

Ik krijg miljarden gedachten in mijn leven -- een Melkweg, zo veel!…

Levenslang is het geheimzinnig dat ik denk -- met heel mijn lichaam.…

oerappelwijze weten naar de trappen van de toren Lees vanaf de omloop de wind, de wel de stroom van de tijd, hun rimpelingen hun dieptes en de nevelschimmen van later, die in de buitenwereld pas herkenbaar zullen zijn wanneer de waarheid waarin jij je hebt gebaad, verleden is Eens geweten blijft geweten ergens in de mist van je aangeklede bewustzijn…

Het dekbed terugslaan, ontsnappen uit de hitte van de droom en het gevoel weg laten zakken dat ervan over is Verliggen, tot rust komen en dagdromen over betere tijden In bed is alles een droom mijn leven een droom mijn bewustzijn een dromenvanger Er huizen schimmen in de knopen van het spinsel met onverteerde resten hier en daar Ergens…

Schrijvend zit ik stil hem te missen hem stevig en voorzichtig tegen mij aan te drukken hem zich over laten geven aan mijn handen aan het zalige alles hem ook lezend voelen en laten voelen dat we intieme vrienden zijn Woorden zijn niets als ze niet raken Een aanraking is niets geen intimiteit zonder gedachte Gedachten zijn kanalen…

wat nog ontbreekt is een toekomst van onbesproken gedrag alsof niemand het er ooit over heeft gehad; dat verleden voldoorleefde zonder trendbreuk, verankerd in rots, in gesteente van fluwelen bergen de vraag waar gedachten blijven als we het denken verleerd zijn het kennisnemen, zich onthouden van het voortijdig nalaten en dit alles…