Alle inzendingen over droom OR lust OR herinnering

Ik wist er van de liefde niet, toen ik jou vond, mijn lief. Ik in jouw ogen werd gevangen met rozen op mijn wangen. Ik wist er van het leven niet, toen ik schuilde in jouw armen. Mijn hart tot berstens toe gevuld met vreugd en groot verlangen. Ik wist er van de liefde niet, toen ik jou trouw beloofde. En jij mij meenam op een reis, die…

Ik had een broer, hij floot altijd. Niet omdat hij vrolijk was, oh, nee, integendeel... maar omdat hij bang in 't donker was. Door altijd te fluiten, als hij 's avonds onder stergeflonker, van zijn meisje kwam... voelde hij zich niet meer zo alleen, met al die schaduwen om zich heen. Ja, hij heeft wat afgefloten, zijn hele leven lang…

Niemand in huis Zelfs ik ben niet thuis Haar kunstbontjas op de stoel Zij zit er niet in Ik hoest beleefd De kamer blijft doofstom Er is iets geweest, maar hoe? Ik leg de lakens toe Ik doe het licht aan Ik ben er nog niet Wel haar geur Maar dat geloof ik zelf niet ---------------------------------------------- Uit: Gedichten…

pogen en overwon de zwaartekracht Het was als zwemmen in de lucht Met mijn sterke armenvleugels Gerakend in een echte vlucht Laat los de aardse teugels Kan gaan en voel me waarlijk vrij Aan niets en niemand meer gebonden Als een vogel in het voorjaar o zo blij Eindelijk de oplossing gevonden Een ontsnappen aan je uitgestippeld lot Je droom…

Wij hebben allemaal onze eigen betekenissen, herinneringen en dromen, Die maken ons wie we zijn. Wanneer we zo ver zijn om onze herinneringen onder ogen te zien, zullen wij onze nare droom vaarwel kunnen zeggen.…

Je lippen, bereid al mijn kussen te grijpen en je haren Wild als je onbevredigende Lust…

De dagen vlieden, de vrouwen wiegelen voorbij: jonken op een blinkende zee van begeerte.…

ik houd het niet meer uit een lichaam vol verlangen in zijn ogen lees ik lust raak door zijn blik gevangen als hij me innig kust hij wil dat anderen kijken naar hoe hij mij verleidt in de hoop dat ik zal bezwijken voor zijn seksualiteit hij streelt me langdurig hijgt zachtjes in mijn nek zijn kussen meer dan vurig aan passie geen gebrek…

bouwlust is nu in maar wat gezegd van trouwlust…

Teder streelt hij haar geslacht, waarbij ze zachtjes lacht Hij kijkt naar haar gezicht, een warme blik op hem gericht Dan de ultieme daad en, voorafgegaan door haar schel gegil, het lozen van zijn zaad…

want ik ben zo ontzettend gek van jou nog iets hou van jou blijf lekker gek jezelf en verlies jezelf maar in mijn donkere ogen in oneindige dromen.…

ogen glimmen huid smaakt lippen handen wrijven kippenvel we dalen en klimmen slokken en nippen ja, we lusten wel…

Passie als drijfveer tongen nat en heet Strelende handen bijna geheel ontkleed Wazige zwoele blikken trillend van genot Stotend en kreunend scheur je mijn string kapot Innig verstrengeld de lucht is vol lust Zwetend en zo geil als jij mijn zinnen blust…

u bent mij een toren van lust en luim verdiepingen van verrassing woedend teder banaal schoon ik zie u gaarne weder…

De lustbeleving, de levenslustbeleving, voor en na de dood. Het zijn die ik ben, op aarde en in hemel, in denken en doen.…

wil dat je komt in de stroom van schoonheid in een voortdurende vervoering van intense lust…

Jonge en oude kazen liggen er voor het grijpen en broodjes daarbij kopen als was het om te stelen…

Geeft u zich toch gerust Over aan een gevoel van lust. Het is toch uw lust en uw leven Om dat te willen beleven, Het is een hartstochtelijk overleven. Maar aan de andere kant, Houd uw lust wel in de hand.…

omdat ik als een oude bouwval staan blijf uit gewoonte zeg ik ja als een toevallig liefje midden in de nacht verbaasd mijn hardheid voelt en vraagt of ik nog lust heb lust is er inderdaad om vredig en bevredigd in te slapen en nooit meer te ontwaken want kan het mij wat schelen als zij morgen ontwaakt in de armen van een lijk bevrijd…

er komt verlangen in de zee van het verlangen, een draaikolk van lust in het golven van de lust: enkels vormen enkels in het water en het zand. het treiterkleedje deint omhoog, en valt nat neer. nog half aan land omrandt het maanlicht vals haar zachte lijnen, werpt vage schaduw scherp op algen, schelpen en botte ribbels in het zand.…

Die oeverloos tot Cheshire cat vervalt Van zeverende lippen Waarop het met pokerface gesproken sjibbolet Door doodgemoedereerd hanteren van een zin Die wederhelft haar droog de mond in zet Het steevast "stop er een jippel in" Gnuivend van pret O "Vrije Heerlijkheid" die mij weer ontvoert Naar drassige duinpannen en het Oerd Zie mijn herinnering…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Zusters heb ik niet maar drop lust ik niet vertel me waar het licht schijnt Ik tel tot drie, en jij? Nee, verstoppen heeft geen zin woordend dansen in je ziel vraagtekens staan in je ogen Wat is dat voor geluid? Weet je nog van toen? ik kan me niets herinneren ach kind hou mij eens vast donder toch op, je bent me slechts tot last…

Het zwartoog kijkt in leegte van een afstandelijk hart woorden zijn geen daden daden vergeten woorden van de onbesproken zomer die eenzaam in jouw herinnering ligt Onder een zinderend zonlicht niet langer in dromen verkrijgbaar blind geworden in tijd door liefde en vergeten lust vergankelijk en eenzaam kijkt het zwartoog in de leegte…

O, kindren, kindren, die nooit wezen zult, Omdat uw moeder alle warmte weerde, En liever ’t hart door eigen gloed verteerde, Dan u te dragen in een schoongeduld… Hoe heeft uw liefheid toch mijn droom vervuld, Als in de nacht de schimmen wederkeerden, Die daags ik uitdreef, naar ’t mijn wil begeerde, Maar die dan kwamen, klagend hoogmoed’s schuld…

Verslagen ontwaak ik, zwetend tussen droom en daad. En een illusie armer.…

Ik lig te woelen, ik wil het warme laken -- tot jouw lijf maken.…