Dagelijks brood
netgedicht
gisteren liep de volmaakte man
zo maar bij ons door de straat
edel waren zijn tred en oogopslag
die mij aan de grond nagelden
hoe mij nu los te rukken
vanuit die verdwaasde staat
de nagels trok ik uit mijn voeten
wreef droomzand uit de ogen
gelukkig zag ik mijn onvolmaakte lief
die uitgeslapen goede morgen wenste…