Alle inzendingen over dvhn

Altijd aan deze Kant geleefd In volstrekte eenzaamheid Gewoond in mijn Cel van drie bij vier Ben er ook wel Aan gehecht geraakt Opgesloten te zijn Binnen de kaders Van mijn leven En toch trekt De overkant Hoewel donker En ongewis Wil ik ontdekken Wat ik in dit leven mis…

Beloftes die ik deed In een waas van witte wijn - Op dat moment oprecht gemeend Maar nu al lang vergeten - Tot ik eraan gehouden word En liggen ze bij deze Rauw op mijn bord, en zijn Ze te zwaar om te worden opgegeten Vrij naar Rosa Timmer, DvhN, 22 november 2012…

. ---------------------------------------- uit: DvhN (23 12 2023)…

Waar decennialang winkelier En klant moeiteloos met elkaar Verbonden waren is de super Van nu in ' t geheel niet Geïnteresseerd in de trouw Van zijn klant - en is Deze vandaag de dag niet Meer dan een vage schaduw Die anoniem het winkelwagentje Duwt, en het contact met hem Per direct ontbonden…

Ieder mensenkind dat Door zijn ouders Liefdevol ontvangen is Is welkom in het gezin, In de familie, en welkom Op de aarde die van zichzelf Deel van de schepping Is, welkomstoord voor hen die Ter wereld komen - Hoe kan het dan bestaan Dat tienduizenden kinderen Niet welkom zijn En veroordeeld worden omdat ze Illegaal op deze…

Verlokkingen zijn Er zat om vooral Oppervlakkig door Dit leven te gaan Maar ik ging De diepte in Zonder mijzelf Te verliezen in Donkerte en somber Zijn - doorleefd En door schade en Schande wijs geworden Kwam ik eruit Te voorschijn - Viel niet ten Slachtoffer aan De pijn van verdriet En verlies, dat hatelijke Gemis…

Toen ik dan jou En mezelf was Kwijtgeraakt En in de stilte Van het klooster Dat mij deze Retraite bood In mijn sobere cel Mijzelf langzamerhand Begon terug te vinden, Was het dat Ik als vanzelf De woorden vond die Mijn pen op het Schrijfblok lichtjes Vastlegde, en dat ik Mijn verdriet een stem gaf Die zacht vibrerend…

Ouden van dagen Die maar wat graag In het winkelcentrum Hangen met hun rollators En hun snedige commentaar Op voorbij lopende knappe Dames die op jacht zijn Naar hun dagelijkse inkopen - Buiten het overdekte Winkelgebied hangen De jongeren met hun Brommers en hun blikje bier Niemand die echt blij met hen is - Slechts één…

Hoe lang ze haar Al kende, werd haar Gevraagd - kennen is Het woord niet, Antwoordde ze, en Bevriend zijn we evenmin Toch is er wel een band Ontstaan, door de jaren heen, Herkennen we moeiteloos Elkaars diepere gedachten, En begrijpen we van beider levens Oorsprong, doel en zin…

Over van alles Heeft hij zich druk gemaakt, Zorgen die nooit Konden wachten tot morgen, Het hier en nu geteisterd Door donker dat hem de adem Dikwijls beneemt - Nu is alles anders En beseft hij dat Alles wat hem bedrukt Niet meer is dan hooguit Lucht in de eeuwigheid…

Ervaringen van eenzaamheid, Vreugde, treurnis maken zich uit Mijn onderbewustzijn los wanneer Ik de Canto speel, ook al is het Voor de zoveelste keer, Bach helpt mij om deze Wonderlijk veelzijdige muziek Te spelen, en toch neem ik De moeite om met mijn diepste Gevoelens de confrontatie aan te gaan - Essentieel in deze muziek Is…

Ben vergroeid Met de natuur En alle schoonheid Die zij meebrengt In het dik pak Sneeuw ben ik Die ene vlok Die onzichtbaar Met de andere Vervlochten is In de felle Regenbui ben ik Die ene druppel Die naamloos met De andere mengen Zal - in de ijsvloer Waarmee het kanaal Voor mijn huis Is toegedekt ben Ik die ene ijskristal…

Het gevoel is er niet meer Liefde en afkeer bestaan nog wel Maar worden niet meer herkend, Alles oogt vlak en gevoelloos Donkere wolken jagen door het brein, Slechts een spaarzame lichtstraal Brengt nog wat verlichting En dan vanuit het niets Staat er een woord op, Ik herken een woord van trouw, Van mensenkind ik hou van jou…

Waar tot voor kort de jutter Zijn ambacht nog bedreef In het aanrollen van de branding Op het strand waar hij vrijwel Dag en nacht verbleef, Heeft het jutten zich Sinds kort verplaatst naar Het studentenvolk op het land - Zij duiken het nieuwe juttersgoud Op in containers achter winkels waarin De nieuwste mode maar ook voedsel Voor…

Op blote voeten Loop ik door De separeer, Kamer met betonnen Bed en zwaar Rubberen matras, Wc-pot waar ik Niets aan vernielen kan, Zelfs mezelf niet - Nog nooit heb ik Me zo geïsoleerd Gevoeld, mens in Een betonnen kooi Opgejaagd door Zijn eigen wanen - Ik moet iets bedenken Om deze hel te overleven, En in mijn gepijnigde…

Verdoofd door alles Wat in het gezin Haar raakte, en toch ook Min of meer voorbijging, Een vader die niet Haar vader was, Een moeder die haar Moeiteloos had weggegeven - Ze wilde wel huilen, Af en toe, maar de tranen Wilden gewoonweg niet komen, Ze spaarde ze voor later, Wanneer zij ze in vrijheid Zou kunnen laten gaan,…

Met de handen ben je Aan het plafond, jouw Plafond, genageld - Hoger kun je niet Vooral ook omdat Jouw grens bereikt is Bovendien is het nog Niet eens van glas gemaakt, Je ziet er niets door heen, Weet niet wat er op volgt, En je benen bungelen In de lucht, alle contact Met de aarde Ben je verloren Ongemakkelijke vrijheid…

Uitgeteld lig ik onder De spiksplinternieuwe Scan naar het plafond Te staren terwijl mijn eerste Bestraling plaatsvindt - Twee laboranten bevinden zich In de ruimte naast me, zij Besturen met kundige hand Het apparaat dat alle Kwaadaardige restanten Uit mijn lichaam verdrijven moet - Ze hebben mij gerustgesteld, Ik voel me veilig…

Vier keer achter elkaar Hetzelfde stapeltje Washandjes recht leggen, Zes keer dezelfde sleutel In het slot alleen maar Om zeker te zijn Dat het klopt voor mij, Voor mij, vandaag, Zoals ik elke dag alles In gedwongen regelmaat Moet doen Om vrede te houden Met mezelf - maar Het verlangen blijft Naar een leven zonder Angst…

Vandaag is alles anders, De warme bakker geeft Het liefste kind Een verbrande krentenbol, En de ambachtelijke slager Een stuk niet meer zo verse Metworst aan het lieftallige Meisje met de blonde krullenbol, En, werkelijk de wereld op zijn kop, Steekt de rijlesinstructeur Tijdens het werk naar de fietser Zijn middelvinger op…

Een constant heden En Alzheimer die Hem stevig in Zijn greep heeft Dus is het voor Hem altijd vandaag, Is er geen morgen Of middag, alleen Vandaag. En is het Voortaan altijd Nu. Met soms een echo Nog uit een ver verleden…

Was door de bodem Gezakt - voelde de Grond onder mijn voeten Niet meer en verdween In het ondergrondse duister Waar alleen de pieren nog Van alles kunnen zien, en in De diepte van het donkerste duister Zakte ik langzaam weg toen ik Merkte dat er ook hier geen leven Meer was - inmiddels was ook de Aarden tunnel met het grondwater…