Alle inzendingen over een leeslint van blo

Rivier, kerk en Hollandse lucht mooie contouren van toren Decennia terug, leg- de men hetzelfde plaatje vast. Hoe- wel de Dijk niet was opgehoogd bomen stukken klei- ner waren kribben nog in ontwikke- ling en jij en ik samen vloeibaar…

Hoe serieus je ook je taak vervult, de kans dat je opeens als leraar afbrandt is groot. Maar dit geval is wel wat maf want waarom krijgt nu de school hiervan de schuld? In zo’n geval stuur je de rekening toch simpel naar je brandverzekering?…

Maar de nachtbleke dames spraken toch zo... In de cafés waar ik mijn voorpoten lik als ik weer eens ben overreden, daar hurkt een monnik op de tafel, zo eentje zonder convent en zonder convict. Hij likt zijn wijsvinger nat, en slaat aandachtig de dagen om. Groot gelijk. Rondom ons zitten vrouwen, zwaar, gebogen, door gebeden verstikt…

Een pauw kom je veel tegen in glasramen, De oudheid zit daar voor veel tussen. Om geliefden in hun overspel te sussen. Zodat ze altijd terug naar hun vrouw kwamen. Zeus de oppergod was niet monogaam Hij had een minnares zonder schaam Zijn vrouw liet haar betoveren en bewaken door de reus met honderd ogen.. Hij werd vermoord en de minnares…

Stond daar in de regen Een pad, kruislings langs de bomen Ik kom er namen en getallen tegen Stenen tonen het einde onzer dromen. Wandelend, wenend met kop en staart De hoofden in treurnis gebogen Gaan allen, zo stond het op de kaart In kleurloos zwart; de dood is opgetogen. Aan het einde: het is toneel Lachen, grienen, een traan een stem…

De steen valt in de vijver, en verdwijnt in de diepte. De rimpels, dat zijn wij. De rimpels beginnen na te denken. Over wat menselijk is. Over wat mensen angstig maakt. Wat hartelijk. Wat blij. Narcisten kijken in het rimpelloze water. Zij zien alleen zichzelf. Harteloos als steen.…

De steenkoude trappen waar ik op zit, zij weren mij, zozeer ontbeer ik jou. De tederheid waarnaar ik zucht, ik bezit slechts mijn handen die ik amper vertrouw. Ik stel mij voor, jouw geur, jij als de vrouw die, innig zacht en trots, mij tot zich laat, een vloed van rust, waarin wij nog bestaat. Dit hunkeren naar jou, mijn hoofd is moe van het…

Zonlicht aan mijn venster in 1973, Het was nog vroeg in de ochtend, mama was al beneden. Een hoog geluid van de oude koffiemolen aan de muur deed mij ontwaken. Het clowntjesgordijn keek mij aan... Ik sprong uit mijn laken. Ja! Vandaag is het zo ver! Eindelijk was er dan kermis in de west..... Gestommel, geratel , zonlicht, koffie, en gedartel…

het was niet dat ze zijn stem niet hoorde ze voelde alleen de kilte die haar lijf bekroop het was niet dat ze zijn gezicht niet waarnam ze kon slechts staren naar een pratende mond het was niet dat ze niet op hem reageerde ze glimlachte wat knikte ja knikte nee het was niet dat ze na het gesprek bleef zitten…

In jouw ogen staat nimmer verwijt - de dingen zijn zoals ze gebeuren - maar een band betekent iets voor altijd, dus elk vertrek zul jij diep betreuren. Met verdriet en toch zonder te zeuren kijk jij dan toe hoe wij mensen dwalen, hoe vermoedens onze weg bepalen, hoe dom wij doen, ons gevoel vergeten, hoe wij praten, opgaan in verhalen. Jij…

Je leeft je leven, als een voorstelling. Keurig in kostuum, betreed je het toneel. De eerste acte keurig opgedoft. Je spreekt en kiest je woorden. Gelukkig voor jou, heb je ze ingestudeerd. Je gebruikt je handen ter ondersteuning. Met gebaartjes, die je hebt afgekeken. Een aangeleerd maniertje, dat je tot iemand maakt.…

Beminnen is een werkwoord Wanneer heb je lief? Als je wakker wordt, iemand graag ziet, kust, streelt ? Liefhebben is niet zozeer iets van doen of laten, maar er zijn om iemand te beminnen, dag liefje zeggen, zijn en jouw kleren neerleggen. Beminnen doe je altijd ergens, in een land, een stad, een bed, of op de oever van een rivier.…

De meeste boomers zullen het nog weten Een flink pak voor je broek was heel normaal En protesteren heette toen brutaal Wat op je bord lag, moest schóón opgegeten Men stuurde meisjes naar de huishoudschool De vrouw was enkel echtgenote van Werd huisvrouw, huishoudster van eigen man Met gele stofdoek als haar aureool Soms noemt men…

Het schilderij "De man met rode pet" Werd aan een onbekende toegeschreven En dus wou niemand er een cent voor geven; Men vond het maar een waardeloos portret. Maar nu het aan Van Gogh is toegewezen Wordt het toch hoog geprijsd en hoog geprezen.…

In cotton club geen cosy coffee corner Geen eetcafé au lait mit milch olé Nu modezaak met jeans en spiekerboksen Quadrupelsound surround uit speakerboxen Ooit zong Ella (elle l'a!) haar hit black coffee Nu associeert L.A. met zwarte thee En wodka kaviaar met reuzelobster Als rode mexicaanse golf in zee Honing druipt van panama kotowa…

Na je geboorte word je in een kinderwagen rondgereden, zelf en je ouders zijn hierover zeer tevreden. Het is in feite een rijdend display, om te laten zien, kijk ik doe vanaf nu ook mee. Zodra je wat kan lopen mag je in een wandelwagentje plaatsnemen, heerlijk recht opzittend alles om je heen waarnemen. De volgende fase via een driewieler…

De toren die ik bouwde steen per steen van binnenuit en om me heen uit het zicht en uitzichtloos is ingestort de koperen koepel die hem kroonde weggebliksemd door hevig hemelvuur, woeste storm- en hagelbuien vlammende tongen verkruimelen de wankele muren van mijn zekerheden ik ben herboren, uit chaos en verwoesting in…

in het holst van de nacht drijft een bootje stuurloos stroomafwaarts naar het onzekere onbekende als maanstralen priemen door een gat tussen de wolken verbleekt de nacht tot onwezenlijkheid want maneschijn is schijn weerspiegeling die terugkaatst op het zwarte water op de linkeroever blaffen honden op de rechter huilen wolven…

Hoe vaak zegt er iemand als ze een schilderij bekijken, och, het zijn maar lijnen, dat kunnen wij ook. Al lijkt het gemakkelijk een abstract schilderij maken, het is veel uitdagender dan je denkt. Er is veel aandacht nodig, je moet visie hebben en vertrouwen in je doek hebben. De kunstenaar doorbreekt de regels, net een gesloten omslag…

Wat een gemis....wat een pijn. Kan er niet bij, waarom het zo moest zijn. Elke dag wakker worden met een brok in de keel. Dacht dat hoe langer het duurt, tijd alles heelt. Het besef wordt sterker en de pijn steeds meer. Het gegrief, waarom het zo moest zijn komt terug.....keer op keer.…

van nature ben ik lui zoek een plaatsje in de zon laat mijn lompe lijf verwarmen opdat snelheid komen zou duik dan in het water diep laat mij zakken tot mijn ogen blijf lekker drijven roerloos stil en heb ik alles in de gaten met mijn huid goed aangepast aan de kleuren van het water ben dan moeilijk op te merken speur ik naar de oever…

I. Nog niet al wordt het avond ga niet weg laat bladeren verdorren rood goud is in je haar verweven dat ik streel tot aan je ingevallen lendenen de nacht kan je nog niet verzwelgen want de flonkerendste sterren zijn je ogen toe, ga niet weg je maakt je mooi je blijft II. Koestering niet de seconden tellen tot ze lijdt…

De vlinder had haar ei gelegd op een groen eikenblad er kroop een piepklein rupsje uit dat at en at en at het at het hele blaadje op en nam er nog een paar het spon zich daarna in als pop toen was het rupsje klaar er na een hele tijd een nieuw seizoen begon kroop daar een kleine vlinder uit die straalde in de zon ze dartelde de wereld…

rimpels op het water nochtans is het windstil geritsel in de struiken reeds in de maand april want een koppel wilde eenden peddelen vroom en vrij plonzen in de vijver ze maken elkander blij een woerd met groene kop zwemt naarstig rond zijn wijfje zo maakt hij haar het hof en ja …zij vindt dat tof!…

Kleine witte wolkjes drijven langs de hemelboog. De ondergaande zon kleurt ze hier en daar wat roze tegen het zachte blauw. Het wordt avond. De zon zakt achter de huizen aan de overkant. Nog even, en de schemer verdeelt zich over bos en veld De merel zingt nog zijn jubelend lied. zwart tekent hij zich af in het schaarser wordend licht…

Het zou u sieren wanneer u niet zo onverschrokken praat als iemand z'n punt wil maken. Uw mening heeft ook z'n tijd gehad. Het zou u sieren wanneer u vaker uw mond zou willen houden. Luister als een reservoir... De ander zou zich thuis gaan voelen. Ook zou het u sieren wanneer u ruiterlijk zou willen toegeven dat u een schuiver maakte…

Goed jongens, we beginnen met de kring Wat hebben we gehoord, gezien, bekeken Dat jullie met de klas willen bespreken Een blote vrouw waar een tampon uit hing? Wie is dat die zich uit het raam wil gooien? Dat is het zoontje van Heleen van Royen.…

De wijn krijgt zij geleverd God, wat zou jij stoppen List en leugen slechts bedrog Jij maakt spotbeeld van jouzelf Over jouw eigen grenzen heen Aan grenzen van een ander Heb jij tota- le lak Zij komt afspraken niet na Verwelkt op de com- posten Nagekomen afspraken: geen…

Kijk zo graag in de spiegel Naar m’n ‘ eige’ M’n ‘eige’ porum Mijn eigen ik Spiegeltje, spiegeltje aan de wand Wie is het schoonste in het land En dan antwoord ik: Ik, ik en nog eens ik Niet alleen aan de wand Neen aan iedere kant spiegels Zelfs met een verlopen gezicht Helpen de spiegels mijn evenwicht Want ik zie, wat jij…

Een oude baas van bijna zevenenzeventig jaar, liep met een keppeltje op zijn schaars geworden haar, in Amsterdam en wilde graag de straat oversteken bij een zebrapad na goed te hebben uitgekeken. Er naderde een jonge man op een scooter heel snel, maar voor een man met zoveel jaren stopt men meestal wel. De jongen had in snelheid verminderen…