Alle inzendingen over een oktoberdag

Hoe schrijf ik je Teerbeminde aan de rand van de Styx dat ik veer in het oeverriet ieder uur de stof van vrede als een engel van geduld onzichtbaar met elkaar verbind Hoe schrijf ik je Teerbeminde met een blad voor mijn mond dat ik me in afgemeten tijd ademloos vasthoud aan deze stengel de enige die ik heb aan de oever van de Styx…

Er komt een Facebookrage aangezet ('t Is wat voor Vlaamse antiheld Lambik Die zet Sidonia snel op de kiek) Doe als een plank en toon dat op het net De stunts gaan stevig door, ze gaan ervoor Zes planken is tot dusver het record…

Hoe serieus je ook je taak vervult, de kans dat je opeens als leraar afbrandt is groot. Maar dit geval is wel wat maf want waarom krijgt nu de school hiervan de schuld? In zo’n geval stuur je de rekening toch simpel naar je brandverzekering?…

een vlaag gebroken wind verschraalt contouren van een boom, zo naakt nu stramme kou zijn takken kraakt en bloemen uit hun zomer haalt de wereld huilt wat vogels op een kaal terras verborgen achter vuil en steen hun veren door de vorst uiteen slechts dievend tussen blad en plas een kruimel dood in hoogtes glanst turquoise lucht een zachte…

Was het toeval of voorzien, Was het toen lust of liefde? Op afstand keken wij elkaar plotseling in d'ogen Een heel mooie tijd van nazomeren onderweg naar Binnenkort in de maand mei, leggen verliefde vogels in meervoud hun ei Ook al was het toen eerder op afstand Het maakte mij blij…

Kijkend door het vuile keukenraam zie ik haar wroeten in de vochtige aarde gestaag en aanklampend maar bovenal wijdbeens, zo heeft haar vader haar geleerd. En later op de dag opkijkend van mijn boek staat hij daar, onveranderlijk in zijn blauwe kiel vraagt hij met ijle stem hoe het nu gaat met de kinderen en of de merels nog patrouilleren…

een mooi wit roosje verrassing in een doosje mijn liefde voor jou!…

Langzaam kom je zijn leven binnen zonder te vragen of hij dat wil 'Waar liggen de sleutels nou?' Soms ben je weg denkt hij dat je niet terug komt dat het een vergissing was 'Hoe kan ik dát nu vergeten zijn?' Opeens ben je er weer dwingend aanwezig 'Wat was die náám ook al weer?' Je bent ongemerkt binnen in hem geslopen neemt…

op een open plaats verscholen in een bos steunt een stil figuur op een houten ros verenigd met een stronk en één met zijn schalmei laat hij muziek dromen voor al wie komt ... langszij eenzaam is de nacht zonder al zijn sterren en tevens ook die man ... die geen woorden spreken kan!…

Stond daar in de regen Een pad, kruislings langs de bomen Ik kom er namen en getallen tegen Stenen tonen het einde onzer dromen. Wandelend, wenend met kop en staart De hoofden in treurnis gebogen Gaan allen, zo stond het op de kaart In kleurloos zwart; de dood is opgetogen. Aan het einde: het is toneel Lachen, grienen, een traan een stem…

Als m'n bloed er net zo 'uitSPUIt als de clientvriendelijkheid 'all in', alhier aan de SPUIstraat in Amsterdam-Centrum dan komt het goed Lekkere koffie!…

God Ik voel mij schuldig ik voel mij klein het is of niemand bij mij wil zijn hoe is dat toch gekomen dat ik mij zo zonder u en de mensen verloren waan? Er huist onrust en ook pijn van het gevoel niet gewenst te zijn Wie houdt mij vast omarmt mij met liefde en staat mij bij? Ben ik het zelf die niet ontvangt, die de liefde…

Ze vliegen midden in de winternacht En hopen door hun vlucht het licht te zien Ze dalen uit de hemel neer, misschien Dat hen daarna wel de verlossing wacht Als straks die ezels weer de lucht in gaan Dan kunnen ze er mooi weer tegenaan…

Na veel getouwtrek en onenigheid Is toch Europa's grondwet aangenomen En dat die grondwet van de grond zal komen Noemt Balkenende een historisch feit. Nog voor de wet in werking is getreden Behoort ze dus goddank tot het verleden.…

Europa, het is eindelijk gelukt: Al heb ik dan ook niet voor u gestemd (Dan stond Jan-Peter nogmaals in zijn hemd) En bent u mij dus door de strot gedrukt Toch ben ik door dit volkslied uitverkoren Alsnog mijn stem voor u te laten horen.…

Deze ziekte kwam op mijn levenspad. Mijn lot is veel pijn en een vage toekomst. Moet ik dankbaar zijn over mijn vroegere functioneren? Moet ik deze ziekte accepteren omdat ik ouder ben? Mijn pijn kan zó ondraaglijk zijn, dan ben ik kwaad en heb angst! Hoelang hou ik deze ellende nog vol? Wat als ik er niet meer ben? Al deze vragen doen zoveel…

Rontonde, ijskimo, begaande grond Lamptaarn, trots als een paus, kakafonie Luidbundig, broterham, triologie Versnelding, strookbreed en prins bernhardhond Dit zijn verhaspelingen, allemaal Ze klinken echter heel “fundamentaal”!…

De koe die hier in Tallinn zit te wachten Op aandacht die zij – nogal wiedes – krijgt, Is fraai gebronsd, heeft goede zin, maar zwijgt, Al heb ik een idee van haar gedachten: “In Frankrijk hebben ze ‘la vache qui rit’, De Esten hebben mij, het liefst bien cuit.”…

Mijn leven is maar een wandeling, een rusteloze reisverhandeling. Ik surf op wilde emo-baren van liefheid maar mijn jeugdliefde echoot in reinheid. Ik wandel en zoek immer naar haar om, eens alleen en dan eenzaam, hyperdom speuren naar een nieuw begin. Mijn leven blijft een wandeling.…

Een laagje verf maakt meestal alles beter Het houdt ook nog eens langer op den duur Een dameslach, spontaan en puur natuur Is voor de man concreter en completer Zo'n lach is gratis, eindeloos en echt Dat kan van al die smeersels niet gezegd…

Phillippe.. Mag ik even naast je liggen ik zal je niet aanraken want dan verbreek ik m'n diepste emotie m'n diepste gevoelens: opgaan in jouw stem! Mag ik, even maar?…

Het is een kans van één op de miljard Als je gezellig rauwe oesters eet Doch ongemerkt heb je een virus beet Waarmee je per abuis het noodlot tart Maar voor hetzelfde geld heb je geluk En gaat je kroon slechts door een parel stuk…

Waar je bij mij zelfs van mijn vloer kon eten, Daar eet je nu sinds kort ook van mijn muur. Want een banaan, bevorderd tot sculptuur, Die schreeuwt erom te worden opgegeten. Geloof maar dat dit kunstwerk aandacht trekt, Als eerste heeft de fruitvlieg het ontdekt.…

Beminnen is een werkwoord Wanneer heb je lief? Als je wakker wordt, iemand graag ziet, kust, streelt ? Liefhebben is niet zozeer iets van doen of laten, maar er zijn om iemand te beminnen, dag liefje zeggen, zijn en jouw kleren neerleggen. Beminnen doe je altijd ergens, in een land, een stad, een bed, of op de oever van een rivier.…

Mijn tuin een stille winteraquarel waarin de zilverspar zich koning waant der bomen nu maagd’lijk witte sneeuw op hem is neergekomen en mezen bij hem schuilen voor de koude hel.…

Echt waar, ze zijn er nog Aardige mensen Echt waar; ze bestaan nog Lieve collega's Eerlijk waar; aanwezig en wel. Ik maakte een fout, Een domme fout Werd erop geattendeerd in de mail Zo lief, en van mij, zo stom! Maar ze zijn er nog, de ridders van nu Want de fout is weggehaald als de sodeju Dank je wel, ridder.…

Al sla ik niet met woorden, de gedachten zijn er ooit en die voel ik soms steken in de vijver van verlangen. Veel liever zou ik jou met vrolijk feestgezang omhangen dan dat ik die gedachten hier zo rustig hou gekooid. Zovelen zijn er hier en elders die nog moeten wachten tot iemand naar hun vragen hoort, hun droeve blikken ziet en zelf ervaar…

het was een witte lege dag in een slapend gehucht ik betrad het sobere kerkje of ik de deur achter me wilde sluiten ik las je ingemetselde naam op de vale muur: Gaston Bellot 1939-1945 mort en captivité het was een lege droeve dag…

De meeste boomers zullen het nog weten Een flink pak voor je broek was heel normaal En protesteren heette toen brutaal Wat op je bord lag, moest schóón opgegeten Men stuurde meisjes naar de huishoudschool De vrouw was enkel echtgenote van Werd huisvrouw, huishoudster van eigen man Met gele stofdoek als haar aureool Soms noemt men…

Gewassen verdienen onze bescherming. Planten moeten we volop water geven. En zonder gewasbeschermingsmiddelen, kunnen gewassen echt niet leven. Wie durft beschadigd fruit te eten, dat wormstekig in de winkel ligt? Ook mensen willen beschermd worden. Tegen eng en smerig ongedierte. Zonder beschermingsmiddelen, worden mensen onbeschermd ziek…