De wolken gleden door het meer
En boten sneden spetters rond
Een eendenpaar zwom op en neer
Verenigd met de avondstond
Verankerd aan de waterlijn
Bedacht ik slechts dat wat ik zag
Te denken aan het samenzijn
Met wie dan ook, op welke dag
Gevoel van ontoereikendheid
Verstarde daar de avond
En wolken vlogen in de tijd
Die mij haar tranen…
Prille populieren omlijnen de wijde polder
gelijkmatig gegroepeerd liggen oeroude boerderijen
schilderachtig stil in het rustieke landschap
Kale boomtoppen wiegen in de wilde westenwind
zilvermeeuwen tegen een meervoudiggrijze wolkenlucht
enkele eendenparen kiezen voor een vrije vlucht
aandachtig geniet ik een stukje stilte…
Zo oud niet of hun jeugd treurt in de wilgen,
het water spiegelt ze nooit rimpelloos,
het gladde blad en niet bladerloos,
het is een dak waarover zij zich spreiden,
waarop een eend in landschap weggezakt,
met een gevluchte in de grond bevriend,
laag water zoekt en boven water tracht
een nieuwe eend te vinden die haar dient…
kroost (zeven in getal)
en gade een tractor haalt me driftig
in chauffeur in overall maakt verderop
kabel vast aan personenauto in sloot
trekt vehikel moeiteloos de weg op
het water gutst naar buiten de boer
steekt sleutel in contact rijdt wagen
druipend naar de boerderij trekker
eerzaam achterlatend twee reigers
klapwieken geruisloos eendenpaar…