25389 resultaten.
To BN or not to BN
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 69 De ‘influencers’, oftewel BN’ers
met zoveel duizend volgers op het web,
doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”,
roepen klimaat- en pandemie-ontkenners.
Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na:
Komt influencer van influenza?…
to grunge or not to grunge
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 102 Hij was niet goed genoeg voor het echte werk,
dus nu speelt hij enthousiast in de kerk.
Met skinny jeans, lang haar
en semi-akoestisch gitaar.…
Eenzaamheid
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 160 Eenzaamheid is een monddode stem
die vertelt zonder iets te zeggen
de grafpreek zonder iets uit te leggen
de stilte dood langzaam maar adrem.…
ontwenning
hartenkreet
5.0 met 10 stemmen 315 die hem beschermde
heeft hij
op leven en dood
verslagen
vooralsnog
nu de lange
de eenzame
strijd
tegen die
hij werd beschermd…
Jouw geheugen vergat mij
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 989 geproefd
die ons samen moest brengen in onze zoete dromen
maar die door geheugenverlies doch vergeten bleek
waardoor de koningin in haar eenzaamheid verstreek…
Spiegels
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 806 Vreemde ogen in
eenzame spiegels
dwalen zonder
gezichten
waar iedereen
vergeet waarom
de spiegels
zoveel op
hun dromen lijken.…
Vergeten tranen
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 1.111 zwijgzaam vergaan de dagen
gevangen in eenzaamheid
in de schemer van haar leven
huilt zij vergeten tranen
tot de nacht ze verstilt
met een vredig slapen…
eenzaamheid
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 1.058 Laat jou de dood verjagen.
Die koude duisternis
mag ons niet komen halen.
Dans in het licht
Laat jou de eenzaamheid verdrijven.
Zodat zelfs op de mistigste vlaktes,
de zon me nog kan halen.
Dans in het licht.
Laat jou de woede sussen.
De woede over de eenzaamheid
die de dood heeft gebracht.…
Kussen
poëzie
3.0 met 19 stemmen 3.736 Als de diepe blauwe heemlen
Duren over zee en landen,
Duren over dood en leven, -
Over liefdes dood en leven
Duurt der zielen kus.
Toch, ons zielen konden nimmer
Tot elkaar in ogen reiken,
Konden niet uw warme lippen
Mijne warme lippen kussen,
Hadden niet mijn rode lippen
Uwe rode mond gekust.…
Droom-Huis
poëzie
3.0 met 20 stemmen 3.729 U bedenken daar is u beminnen
Zuiverder dan met de blijde zinnen,
Op een dieper en ontroerder wijs
Dan u nacht of dagen kunnen geven: -
Weet ook gij dat schemerlicht paleis
Tussen dood en leven?…
Eindeloos
poëzie
3.0 met 21 stemmen 3.487 Wij die onze eenzaamheid
Droegen als goden,
Wij kunnen minnen
Eindeloos!…
Winter-stad
poëzie
3.0 met 22 stemmen 2.432 In het koele gouden bad
Van het fijne winterlicht
Rijst de grote mensenstad
Tot een droomvervlucht gezicht:
- Al de gangen, al de zalen
- Waar de ziel in droom mag dwalen.
Boven glansgewassen pleinen
Waar de stille mensen lopen,
Juichen klokken uit haar open
Torens zuiver door de reine
- Luchten naar verrukte dromer
- Al de hartstocht van…
Nocturne
poëzie
4.0 met 10 stemmen 2.879 ,
Geen inniger en dieper smaken
Van de eeuwigheid in aardes brood,
Geen naadre weg tot God te naken,
Geen zachter peluw voor de lange dood. . .…
Invocatio amoris
poëzie
4.0 met 10 stemmen 1.915 Lust en smart in uwe banden
Werd hetzelfde hemels brood:
Eindloos zoet uit uwe handen
Laav' de laatste teug, de dood.…
Een luttel aarde, een luttel hemel
poëzie
3.0 met 14 stemmen 3.588 Een luttel aarde, een luttel hemel
Heeft ziel als haar bezit gewonnen,
Een luttel aarde, een luttel hemel
Tot eigen heerlijkheid gelouterd
In uwer ogen spiegeling.
Maar weinig zuivre gouden woorden
Reeg ziel tot snoer en morgenbede,
Maar weinig zuivre gouden woorden,
Klinkklare sterren neergevallen
Uit de gelukverstilde nacht.
Groot zijn…
Rijk gemis
poëzie
4.0 met 4 stemmen 1.800 Als onwisselbare schat
Draagt de ziel heur rijk gemis
Door de bonte wildernis
Van de grote mensenstad:
Heel de volheid van haar hart,
Nardus in zijn broos albast -
O te liefelijke last
Voor dees markt van vreugd en smart!
Stil, want hier of nergens woont
't Jong en uitverkoren hoofd
Wie uw balsem is beloofd,…
In de mist
poëzie
1.0 met 3 stemmen 2.312 De zon wordt onverbeeldbaar schoon
Boven de mist die houdt omhangen
Der wereld windestille woon
In dit vertederd dagenlang verlangen.
Weer blankt de boskamp, een besloten zaal,
Een witte kamer die de bruid verwacht,
In smetteloze glanzeloze praal
Op uit de zwarte nacht.
't Berijpte hout van alle kanten
In gaasgeplooiden…
Nacht
poëzie
4.0 met 6 stemmen 2.256 Vind ik u eindlijk, broeder Nacht?
Hoe heb ik dag en nacht gesmacht
Naar 't water uwer ogen.
Wel viel de dauw der donkerheid,
Maar neevlen dicht en kimmewijd
Hielden uw blik betogen.
Nu aan de open hemel staat
De vaste rust van uw gelaat
Zo sterrestil gerezen -
Tot grauwe dag de vooglen wekt
En met zijn floers uw glans betrekt…
Bij de lamp
poëzie
2.0 met 14 stemmen 2.525 .:
Door bezonken wolkepracht,
Heel de dag om u herdacht,
Gaat de ziel in tot haar nacht:
Door zo helder avondrood
Naar een nacht zo diep en groot
Als uit leven naar de dood:
Of ge al zonder morgen ging
Buiten levens duistre ring
Rusten in verheerlijking,
Wijl ik hier bij 't lampelicht,
De ogen naar…
NAMEN
poëzie
3.0 met 19 stemmen 5.456 Wat is u of mij een naam,
Werelds prijs of werelds blaam,
Als de ziel de dingen weet en mint
Dieper dan hun naam, mijn kind?
Elk ding krijgt zijn gouden naam
Eens in schoonheids vol verzaam
Als al schone dingen zijn
Zonneklaar en zonder schijn.
Daar vervalt het schone woord
Hem wie reeds de zaak behoort,
Die haar diepst heeft liefgehad…
Sterrenhemel
poëzie
3.0 met 11 stemmen 2.802 Nu kunt gij veilig slapen gaan,
Nu al de heemlen openstaan:
Ziel, wier verlangen elke donkre wand
In ster aan ster doorzichtig brandt,
En in de schoonheid van dit tijdlijk land
Al minnen moet uw eeuwig lot,
Daar uw verrukking uitziet tot
De troon van God.…
Eervolle zachte
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 322 Een kopje schuin en wijs,
haar feestzaal, de straat
Steeds dansend op reis,
in veel vergeten ornaat
Ze spreekt om te vragen,
haren krijgen de wind
Straal je weer met vlagen,
de gedachte blijft bemind
Je kon je leven niet kleuren,
dus dans je telkens onrijp
En de reis zal blijven zeuren,
tot ik oud en wijs begrijp
Een traan hoopt op…
Ziin Shirt
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 357 Een oud verwassen shirt maar heel dierbaar
ik trek het aan om in de tuin te werken
In mijn herinnering ruik ik zijn geur
en alles krijgt weer kleur
Vijf maten te groot maar dat maakt niet uit
even dat gevoel van zijn
Dan gaat hij in de was en belandt in de kast
tot hij totaal is versleten
En dan wordt ook deze herinnering vergeten…
Haagse Harry ondâh ‘t gras
snelsonnet
4.0 met 4 stemmen 378 'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag
Toch hep ik steids wat met die gas gehad
Maah ja, ik ben getauge in die stad
Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag
Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held
Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…
Ik wil niet herinnert worden
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 229 ik wil niet herinnert worden
na mijn crematie en ook geen urn
tijdens mijn leven waren mensen
mij al vergeten, al lang vergeten
dus ik wil niet herinnert worden
na mijn dood, na mijn verlijden
na mijn overlijden, na mijn lijden
want vergeten zijn doet pijn, zeer
doet grote pijn, doet lijden,
doet levenspijn lijden
dus ik wil niet…
het is over
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 1.391 mijn hart is eenzaam
het schreeuwt om jou
Mijn ziel is bevangen
door een bittere kou
Je zegt : vergeet me,
ga door met je leven
Maar zonder jou kan ik niet
Ik heb je nog zoveel te geven…
herdenken
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 80 men begraaft
de herinneringen
met de doden
men moet vergeten
wat men met
eigen ogen zag
men witwast
de geschiedenis
ruimt de graven
men leest witte
bladzijden men moet
vergeten hoe het was
ik moet onthouden
dat ik herdenk en
niet vergeten zal…
Bevrijden
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 858 Van de dood die een uniform had en altijd koude worden sprak.
Maar die door de toekomst werd verjaagd.
Waar ogen elkaar weer vinden en de tijd vergeten
en ons niets meer vragen dat we niet meer weten.…
Vreemde stilte
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 231 heeft vergist
ik voel de vreemde stilte
alsof ik dood ben in een kist
wanneer ik denk aan mijn geliefde
blijft er niets anders over dan zwijgen
en proberen de herinneringen te vergeten
in alles omhelzende vreemde stilte.…
Moedeloosheid
poëzie
4.0 met 2 stemmen 940 Als men vermoeid en levensmoede,
Voorbij een eenzaam kerkhof gaat,
Waar soms een zandig terpje oprijst,
En hier en daar een kruisje staat,
Dan haakt het hart in stom verlangen,
Na zoveel lijden doorgestreefd,
Om ook te rusten onder de aarde,
Bij hen, die men vergeten heeft.…