Alle inzendingen over ei OR ik OR keuken

Ei,ei, 't was in de Mei, ja, ja. En achter gindse heuvelen, voor 't vallen van de nacht, antwoord de koekoek zacht. Koekoek, koekoek.…

Wie was er eerder De kip of het ei Een half ei is geen ei Een heel is een paasei 'k Weet niet, zei 't kuiken Ik was er niet bei 't Schiet ook nooit op Met zo'n legbatterei Een half ei is geen ei Een heel ei een paasei Maar wie is er eerder De paashaas of wei?…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

het moet gezegd een ei wordt gelegd de kip was er zelf bij ei…

Een ei uit Eierland wist zelf niet hoe: Ik ben dus basta! zei dat blije ei Dus iedereen viel stil door haar gevlei En zei: de waarheid lijkt verdraaid een koe De kop? Het ei? Wat eerst komt móét je weten: De hen is nodig om een ei te eten.…

Een dierminnende consument uit Hindeloopen Ging bij de boer scharreleieren kopen Thuis onderzocht hij ei na ei Maar hij was helemaal niet blij Daar de eieren schàrrelden noch krópen…

hij loopt gewoonlijk met een wijde boog rond de rekken in de supermarkt waar wel honderd potjes lonken naar het niet zo kennersoog van de te zware keukenpiet liever blijft hij uren hangen in de marge van de winkelstraat waar in groene geuren wordt geschreeuwd dat zijn neus te zeer gevoelig is zijn ogen altijd worden verzocht het juiste kruid…

Niemand kan het geloof staven van de ander Men kan alleen eigen geloof uitstralen naar die ander Maak het maximaal zuiver met maximaal respect van en door beiden Want geen 2 mensen zijn het zelfde een ieder is uniek…

Je moet niet aan leiden lijden Soms de meiden mijden Aandacht aan de weiden wijden Zoals ze van alle zijden zeiden Je moet niet naar nijgen neigen Soms een steiger bestijgen De pijlers goed kunnen peilen Langs de zijlen kunnen zeilen Je moet geen vijlen veilen Soms je vermeien vermijden niet tijdens de reien rijden iemand die vleit nooit…

niets beweegt, in het stiltebeeld van vlekjes in miljoenen kleuren groen, met witte, gele, rode spaarzaam uitgestrooide stipjes bloem niets beweegt het stille zilverwaas van haast afwezig water, net verlaten door de avondschemering van vermiljoen niets beweegt niets te horen nergens in de Oostgracht leven op dit schemeravonduur, waar…

de gedachtenloze dag begint geen woord, geen lied verwacht een zin, geen metafoor verstoort mijn stille dromen, weg van waar de woorden stromen…

kijk, daar staat mijn naam al op een graf, dezelfde naam die men mij gaf die van mijn opa, naamgenoot, een maand voor mijn geboorte dood er was in dertig, veertig jaar haast niemand die nog omkeek naar dit simpel graf, een steen, wat grind, betreden door geen vrouw, geen kind een man, een vader indertijd, rest jou alleen vergetelheid je…

aarzelend gaan je laden door de nacht je kast gaapt beurtelings met al zijn deuren je koude spiegel twijfelt aan de kleuren die ’t opengaand gordijn niet had verwacht ze wekken met hun ruziënd gefluister mijn aandacht voor jouw zijdezachte rug terwijl jij in mijn ogen veel te vlug je aankleedt in het grijze halfduister mijn adem daalt bevangen…

boven zilveren golfjes van de avondzee de langste wolk ooit, wij, met zijn tweeën op het zachte, lege strand pap kijk, die gouden bovenrand zo mooi, denk jij ook niet, hé pap, denk jij ook niet dat dít de allerlangste is, de langste ooit? ik zwijg gedwee, verstrooid pak ik je hand als nooit genietend van jouw erfenis, hoe jij na…

zeventien ganzen schrijven vrijheid in de lucht vlucht van de seizoenen…

onverdraaglijk stille linten druipen huilend langs de kist, door witte rozen neergevlijd voor haar wier tijd verstreken is jouw stem verkleedt ons leed in vreemde, plechtige clichés, tekortgeschoten woorden smorend in verwacht gemis, verloren in een bloemenzee en ongehoorde treurmuziek maar waar is ons verdriet? het blijft verdrongen…

om jouw gezicht het regenlicht van duizend druppels op de ruit terwijl jij rustig schrijft, schiet mijn geboeid verlangen uit naar zachte huid onder mijn handen, verken ik met mijn tong je warme rondingen en randen, gaan golven van gedroomd genot omlaag vanuit mijn lichte hoofd het weerbericht belooft, zeg jij, vandaag niet veel voor…

dertien kalveren, getekend, maar gespaard gebleven twee bestuurders, de één, ook zij is zwaar gebrandmerkt voor het leven de ander, als altijd klaar om een gedempte put te geven besturen in het jaar tweeduizend zeven…

Het ei tussen mijn oren Vol toekomst maar nog niet gebroken Broedend vol van woorden Die groeien naar zachte zinnen Steeds wil ik je lezen Maar eerst moet je breken Voor het leven je kan aanschouwen Toen zag ik jou En het is gebeurd De schil viel in snel tempo op mijn hart De liefde is geboren Nu de zinnen zijn te lezen Zing ik ze…

mij werd een voorpagina beloofd want ik had zonet een gedicht, in het holst van de nacht, verzonnen, ik dacht dat mijn pad werd verlicht doch ik werd van mijn zinnen beroofd ik verkondig nu wereldwijd ik kan hier mijn ei niet kwijt…

na het driftig schrobbelen en liefdevol scharrelen gaan ze kakelen.…

Het is een "eitje", wanneer iets makkelijk gevonden wordt Het is een "ei" als ie een beetje dom is niet meteen snapt wat er wordt gezegd. Zo’n vers gekookt zacht eitje met een tikkie zout, niet te versmaden op de zondagmorgen! Maar: wanneer is het nou een stink-ei?…

Een pracht van een ei een bloemetje uit duizend 't is pasen…

Of was er al een kip om ’t ei te baren met ook nog eens een keer een haan erbij aanwezig als bevruchtende partij? De vraag zal mijn gemoed niet echt bezwaren: Ik lust zowel de kip alsook het ei. Adriaan van Dam…

Het danst van links naar rechts Van boven naar onder Maar slechts Een lichtfits en donder Niks wordt bepaald in realiteit Wie spreekt er van waarheid En de vogel spreekt een taal Waar zich geen bevind, verhaal De cirkels in het graan Zeggen meer Als dat dit woord zou moeten Gaan…

Ik heb last van mijn ei dat is heel vervelend, ik voel van alles maar kan er niet bij. Dat ei schiet en knalt door mijn hele lijf, ik krijg het niet te pakken, zit hier maar te zitten als tijdverdrijf. Voel allerlei prikkels om met dat ei wat te doen, kom echter niet in beweging, zit met mijn hoofd in "vroeger", in "toen".…

Hoe dit alles de keuken verruimt. Hoe kinderen de minuten tellen. Moet dan de betekenis nog worden opgezocht als de lucht over de messen waait en moeder rokend in de keuken staat als een braambos, als de slag bij Waterloo?…

Hoe de dweil zich in de keuken weet te herhalen met broodkruimels en uienschillen over onbekende voetstappen is een raadsel voor de stofzuiger die werkeloos toe ziet hoe de dweil zich weet te herhalen in de keuken met herinneringen.…