Alle inzendingen over eikenhout OR blaren OR kippen

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

z'n kippen gaat Met grote vaart rijden ze het erf op Al voor de Pasen ja zelfs voor maart Komen ze in drommen: van TV en ook de Krant De laatste wil met vetgedrukte kop: 'KIPPEN AAN DE LEG' Wat is er aan de hand? Wij...kippen zijn heel trouw Worden niet graag door Pers belaagd Persen er gewoonweg een Paasei uit.…

het zit gewoon zo kippen leggen eieren een haan kan dat niet…

Op het boerenerf geur van varkens en kippen spek met eieren…

Mijn buurman Nico heeft van eikenhout een kleine ruimte voor zichzelf gebouwd waarin hij toch nog ongestoord kan paffen. Als u hem binnenkort een keertje mist dan ligt hij hoogstwaarschijnlijk in zijn kist.…

Zo kakelden alle kippen naarstig door elkaar Maar de ongekleurde pauw die keek er enkel naar Hij dacht al zou ik voor die kippen mijn kleuren aan gaan doen dan nog zouden ze kakelen want ze kennen geen fatsoen…

De blaren goud, de blaren geel, De herfstwind doet ze vallen, Zij zinken na wat wild gespeel, Zij zinken, zinken, allen.…

GroenLinks wil de rechten van dieren grondwettelijk verankeren om het welzijn van kippen en proefdieren te verbeteren ...…

Bandidosleden raken overstuur Door het gepest van vele burgervaders Vaak zonder reden aangezien voor daders Ze maken hun het rijdend leven zuur Wat racet er door het bronsgroen eikenhout? Het zijn de.....ach welnee ik zag het fout…

Nieuwslezer deelt mee zestigduizend kippen verbrand niemand is gewond…

zij is weggegaan hoe kon een wereld die eeuwen lang tussen eikenhout werd aanbeden met kruis en kralen worden gesust Veurne riep ze steeds gij mijn uitzicht op de brakke kreken geen steen is zonder een gebed op elkaar gestapeld zij is weggegaan…

Een zachte 'g' moet kennelijk verhullen Dat de provincie Limburg welbeschouwd Meer misdaad biedt dan bronsgroen eikenhout, Als jij daar van asperges zit te smullen. Al wil je daar als stad of streek niet staan, Soms sta je op een ranglijst bovenaan.…

elke stap die ik neem brengt me verder van iets vandaan maar daarentegen steeds dichterbij naar waar ik heen wil gaan afstand nemen is vaak goed om dingen te verklaren maar soms raak ik uit de koers en geeft het enkel blaren…

Hoe taandet ge al, gij, die aanwezig waart, Bij wat mij Eén, van ver nog, liet verwerven: De donkre blik, mij volgend overal, Maar lichter toch dan 't goud op gouden blaren; Erinnering aan zachter haren val, Verdoffend de' inn'ge glans op bruine blaren.…

waarom zou ik je nog tonen waar de wind schuilt in huis wanneer het bulderen begint het kind hokt in hoeken tussen niet goed en verkeerd verdunt zich in woorden en wat het bloed met haar doet het raam houdt de nacht vast drijft de meeuwen uit haar hoofd ik was de maan en het galmen van het water terwijl het zeezout…

Dan lacht hoop en herinnering Boven ons hoofd, in de blaren.…

zacht is de nasmaak van het eikenhouten vat waaraan zij zich rijpte tot rond in fles gebotteld als de zon aan de horizon is de atmosfeer gloeiende waar brandend haar beleving zich in mijn gorgel welt ik proef de ochtendmist die als sluiers geslagen de schotse hooglanden als haar wieg openbaart soepel walst zij de weg via de nippende…

wandelend door het bos ruik ik de wierookgeuren de krachtige balsems van den, beuk en eikenhout langs de paden een zee van varens als in een woud geniet ik van de grijsgroene tot roestbruine kleuren in één nacht van regen en wind kan veel gebeuren als de dagen zonder licht worden, kort en koud wandelend door het bos ruik ik de wierookgeuren…

Leverde strijd, alleen om zichzelf ten opzichte van hanen te bewijzen Kippen bleven hun eieren gewoon spon- taan leggen Onderhuids speelden echter gevoelens die de onderlinge sfeer nou niet be- paald positief hebben veranderd Waarom tokken kippen en kraait de haan...?…

Anne’s kippen Er zitten 3 kippen op stok in de nok van hun hok op en top te slapen tot de morgen en dat midden in het hartje van ecologisch, economisch Nederland URECHT Maar bij het krieken van de dag vroeg vlot uit de veren “Aan het werk, sta maar op, sta maar op” roept Anne voorop en na wat koffiemokken tokken, tokken, tokken…

De boer had slechte oren hij had het niet verstaan en tussen de kippen in het hok nog een hen gedaan…

Een Japannertje drie kakelende kippen zorgen voor file (op weg naar Zeeuwse stranden)…

Blaren op het pad: glimmend herfstkleurenpalet. Een slippertje dreigt.…

Blaren vielen in de plooien van mijn kleed. Ik merkte het niet, Totdat ik opstond en mijn kleed straksloeg, Toen vielen de blaren rondom, Zodat ik mij afvroeg: "Heb ik gebloeid zonder het zelf te weten? Kon ik genieten en heb ik het niet gedaan? Vervloekte wijnroes!…

de tafel het raam terug in de tijd toen stilte nog bestond de punt van de pen in inkt gedoopt het wit dat wachtte vond de tafel en stoel van eikenhout waren nog één geheel ik telde de kralen hoe roetste het raam met rood en groen en geel…

Geen kans voor ons vandaag, alle kippen zijn van de leg. De dames roken onheil, Oh oh wat een pech.…

In rood opvliegend stof de kleur van hun lippen zijn het kakelend witte kippen pikkend uit een römertopf. Poreus gesmoorde verhalen waar geen greintje vet aan zit Laat mijn gedachten dwalen, besef dat ik meer heb dan dit.…

De klant krijgt kippenvel van kippenvlees, er liggen enge ziektes op de loer met als gevolg dat menig kippenboer een flinke veer moet laten, naar ik vrees. In plaats van daar zijn pluimvee vet te mesten zit die nu, vleugellam, zélf in de nesten.…

Ik ben blij met mijn kip ik kan nu eens deftig de hartkleppen open zetten en me aan het genot van het schelden bezatten ‘Gij rechtgeaard kieken!’ zonder al te veel emotionele schade aan te richten, ’t afkatten tot kunst verheffen ’t is het waard een beetje slaaf te zijn van het uitmesten, denk ik dan de investering verdient zichzelf terug…

somernag in die kaap, êrens rus die wind teen ‘n eikeboom se blare waar in die reën mag ek haar naam weer vind? waar in haar gelaat sal sy my gesig weer roep tot kind?... êrens ritsel die blare.…