Alle inzendingen over en wel tot het ontwi

Ik had je wel een croissantje willen geven in Brive, of zo’n heerlijke café au lait. En ik had je daar in Estartit gerust mijn toetsenbord wel willen lenen.…

Alles helder en voor elkaar Dan komt het Het is niet waar Ook nog dat Ach ja, het lijden doorstaan De vragen blijven bestaan Ware liefde Ik wel, het is wat…

gezin dat niet op een gezin lijkt, familie die niet op een familie lijkt, liefde die niet op liefde lijkt, maar verdriet, dat is de werkelijkheid…

Jij. Die ronde gezondheid. Dat tevredene leven. Dat welzijn. Die welverdiende rust onder de dempende deken van de droom. Weerloos, als het monster komt, met zijn bebloede vacht. Die klauwen in de nacht.…

Natuurlijk is het beter zo natuurlijk was ze oud genoeg natuurlijk was er weinig niemand die ze herkende niemand waar ze om vroeg. Natuurlijk is het beter zo natuurlijk is haar kamer leeg natuurlijk is er niks meer over dat ze nu voorgoed toch zweeg zegt men: is beter. Natuurlijk doet het hartstikke zeer natuurlijk stierf ze veel te…

Bang is hij nooit geweest – kwaad was hij wel. Het waarom is een vraag die hij liever vermijdt. Liever houdt hij zich bezig met het onmisbaar genoegen, een steeds terugkerende pijn die hem telkens voorziet van een nieuwe lading onzekerheden. Krachtig is hij niet – moedig des te meer.…

Zo veel onnodige overlast ondergaan Tot de grens meer dan bereikt was - Als ik je daar mee confronteer Haal je alleen maar je schouders op En zegt dan slechts Dat ik daar wel zelf bij ben geweest En had je misschien liever wel gehad Dat ik je voorgoed de rug had toegekeerd, Dat was tenminste duidelijk geweest En had je tenminste geweten…

Jij, je bent toch wel voor altijd in mijn gedachten. Je zit in mijn hart en gevoel en botten, zelfs kan ik jouw levensstroom in mijn bloed, in mijn aderen niet beknotten.…

Ik moet wel…

Nu de vroegte veel te laat zijn verslapen dag begroet is het ontbijt de lunch voorbij zijn krant bevat oud nieuws hij heeft vandaag een afspraak met zichzelf dat wel om zich nergens aan te houden hij neemt de tijd voor het te laat van toen…

Ik wil ook wel lekker bekakt kakelen over de nieuwe kunstaanwinsten en het culinair genot bij toonaangevende topkoks daar en daar. Ik wil ook wel.…

Ik wil wel graven naar poëzie, maar niet te diep. Je weet hoe ik dichter ben bij de gratie van aardoppervlak hemelbodem ook wel genoemd. Daar staan mijn handen nu eenmaal naar. Dus wandelaar en zwartziener, geen delver maar werper van stenen, laatste en eerste.…

Er zal altijd wel wat zijn. Waar mensen samenleven. Tussen groot en klein is er geen geestelijk leven onbeschreven.…

Ik wil wel graven naar poëzie, maar niet te diep. Je weet hoe ik dichter ben bij de gratie van aardoppervlak hemelbodem ook wel genoemd. Daar staan mijn handen nu eenmaal naar. Dus wandelaar en zwartziener, geen delver maar werper van stenen, laatste en eerste.…

Misschien hebben ze wel behoefte aan dijken… Oh, ze hebben ze al, zelfs kunstmatige eilanden! Is er nog wel reden om te landen? Ze halen hun drinkwater nog uit rivieren en meren… Ja, maar het lijkt er ook op dat ze zich tegen ons zullen keren!…

Hier zit ik dan, Niet alleen maar wel eenzaam... In een door mijzelf gekozen ongelukkig leven Met tranen in mijn hart, die niet over mijn wangen mogen vloeien Mijn tranen om jou... Tranen om het vuur dat er tussen ons is ontstaan.. dat niet mag branden.…

Ik zal je gaan missen... Nu jij de beslissing hebt genomen mij te kunnen missen...…

Zomaar gaan zitten. Concentreren zonder concentratie. Voelen zonder emoties. Zien zonder kijken. Verstaan zonder horen. Gedenken zonder gedachten. Kennen zonder kennis. Begrijpen zonder begrip. Doen zonder daden. Vinden zonder zoeken. Dit gewaar zijn komt en gaat. Zoals de wind. Zoals ook de wind bestaat.…

Wanneer is gezegd en gezwegen. Voorzitters naar huis zijn gegaan. Wanneer deelnemers nog blijven, begint een bijeenkomst pas goed. Nazitters vatten vaardig samen, want ze hebben goed geluisterd. Wakkere nazitters zijn slimmer, dan slapende voorzitters weten. De nazitter schrijft en schenkt zich thuis nog eens nuchter in. De voorzitter…

O Heer, leer ons toch altijd raak te schieten Die lui van IS, ze deugen voor geen meter Verdelg ze toch, dat maakt de wereld beter en pak ook Al-Shabaab, het zijn bandieten Maak ook de Houthi’s af, dat zijn rebellen De rest zal ik U morgen wel vertellen…

Het is niet gebeurd, dat herinner je je niet! Want zo was ik niet!…

En ook al is er wel eens een dag die niet gaat zoals je het graag zag, we hebben een ongeschreven, niet door de Kamer aangenomen wet, ga nooit zonder welterusten te zeggen, naast elkaar te bed!…

vroeg ik zeldzaam serviel en kuste de zorgen uit je ogen van kostbaar groen opaal, jouw kinderen waren weer eens ziek, je man van mos leek wel verdwaald in werk en matinale dronkenschap.…

Ik zie niks meer, geen licht of duisternis slechts jouw knieval jouw haren jouw mantel, jouw gezicht door jouw geloof ontstond mijn geloof jouw licht is mijn licht waarvoor ik kniel in de grond van mijn ziel.…

haar hart doet pijn bij het zien van al dat vreselijke lijden haar fluister vol van wanhoop in de wind Lieve God waarom deed U juist die dag Uw ogen dicht wendde U Uw blik af en liet hun wereld instorten…

Kijk voorbij de horizon droom en kom vallen in mijn armen haar huid zo bleek haar dialect zo zacht omdat jij begrijpt dat het bloeit alsof de hemel groeit het is begonnen wij dromen en drukken het af op papier gerecycled omdat het mag omdat het leeft het schrijft en beleeft rustig in een sneltreinvaart…

Alweer een nacht zijn wij samen alleen Mijn hart met rouwrand brandt binnen zijn kader Klopt wel door en soms bloedend vervolgt het mijn weg van soms hopeloos Ons verdriet samen…

jij tevoorschijn uit die fata morgana jij streelt mijn hartstreek met heel jouw wezen ik voel ons samen in heimelijke verbondenheid een thuiskomen die haar weerga niet kent je kunt alleen maar de pure liefde zijn die zo spreekt zonder ook maar één woord ik luister stil hoe het in het huidige klopt bron van vreugde jij liefdevolle wel…

gevolgd door een chat een nieuw avontuur gevolgd door gesprekken, elkaar leren kennen slechtst in een seconde de kracht dat was hij, in een beweging recht naar mijn huis toe in zijn armen langzaam gelegen vertrouwd veilig, thuis voelde ik zijn kracht maar langzaam kwam de leegte krachtig en doorgaand een foutje niet bedoeld, een…

Luister Je echt Hoor Je me wel Zie Je me wel Luister Ik wel echt Hoor Ik mezelf wel Zie Ik mezelf wel Zou dat het zijn Waarom ik word genegeerd…