Alle inzendingen over feest OR dichters eten mee OR ruilhandel

Zwoegend zoek ik naar wat woorden Ben vandaag niet goedgebekt Zinnen die finaal ontspoorden Of waarvan de clou was uitgelekt Ik stootte maar wat ijle kreten Taal valt toch altijd op zijn plaats Maar het is kwaad kersen eten Met een dichter, achttienkaraats…

vandaag is het een bijzondere dag ik heb namelijk besloten om mezelf te vieren het wordt vast een succes ook al ben ik een naamloze dichter een mens van weinig gewicht toch ziet u, zelfs zonder top enige wildgroei van het licht dat, gedoodvierd en geverfd, mij ontslaat van enige plicht kom, feest mee en laat het vieren beginnen hang…

nimmer was ik dichter dichter bij jou zoals zonnestralen dansten op de golven van de zee voelde ik me almaar lichter lichter dan ik wou zoals de wolken met me sjansten wilde ik eigenlijk met je mee nimmer was ik dichter dichter bij jou ben ik dankbaar voor 't even samen maar blijf voorlopig nog benee…

ik word kleiner dan de woorden vanzelf minderen ze met me mee ik groei dichter naar de aarde zoveel dichter dan voorheen ik word ruimer dan de woorden ze ruimen rustig met me mee ik leef lichter op de aarde zoveel weidser dan voorheen ik word stiller dan de woorden ze ademen geruisloos met me mee even leef ik in vertraagde…

Het script zal zich vandaag opnieuw ontrollen Mijn kinderen komen eten als gewoon Ik ben hun vader maar nog steeds zijn zoon Ik zie hem voor me langs de vloedlijn hollen Hoe verder weg hoe dichter komt hij nader Nog een keer naar het strand toe met mijn vader.…

een aap is niet geboren om voor ons met kettingen om te werken afschaffen dat slechte gedoe ook niet enigszins beperken teken de petitie alsjeblieft lieve dichters Wij willen toch eerlijke kokosbrood eten alvast dank voor de steun dit om nooit te vergeten…

Geef mij een feestelijk gedicht hier op dit nieuwetijdsgewricht het hart, de lever en het bloed willen bezieling, frisse moed Kom, vul je nieuwjaarsvers met licht Schets ons een zonnig vergezicht dat is je dichterlijke plicht tover juwelen uit je hoed poëetjelief wees braaf en zoet Geef mij een feest..…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Mijn tong lapt mijn bord leeg, opa vindt het niet goed – want ik meen het niet.…

Hij is dan wel te klein voor tafellaken, Maar toen Wim Kok er zelf om had gevraagd Heeft het de grote drie alsnog behaagd Dat hij hun etentje ook mee mocht maken. Toch is het zo - hij had het kunnen weten - Dat als je kok bent, je niet mee mag eten.…

Kom vrienden, drink eens uit, maak pret, ga dansen, Ga eten buitenshuis, vier vrolijk feest, Hang eerst de vlag uit en daarna de beest, Kom, grijp nu het nog kan uw laatste kansen! Straks zeggen wij, althans naar ik vermoed: Wat hadden wij het voor de oorlog goed!…

En geloof me daar is moeders vast ook heel blij mee.…

Wie doet er mee dit jaar? Zuipen met carnaval! Hossen! Verkledingen! Brullen! Alaaf! Feest voor de dommen en Intelligentsia Maar niet voor Merel en Jelle En Aaf…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

te veel en te vaak heeft de te jonge taal het voor 't zeggen de oude dichters ondergeschoffeld in een tuin van woorden de oogst totaal mislukt lijden wij straks weer aan hongerklap eten wij morgen alles wat er zoal voorhanden is in een soort van hongerwinter maar dan van taal...…

laten we ons aanmatigen de mist met handen en voeten eten, het land voorbij de grens betreden in dubbelgang voortgaan doorwaadbaar, hadden we al een vliegende schotel gevangen, dichter dan nabij naar een mateloos helder- laten we verblijven, hier, nu…

Ik eet als ik me rot voel Ik eet aan 1 stuk door Ik stop als alles op is Voel mij dan vreselijk goor Ik eet om te vergeten Mijn zorgen iedere dag Maar weet dat als ik niets eet Ik mezelf belonen mag Dan eet ik weer van alles En weg is weer mijn doel De walging is nog groter Een vreselijk gevoel Ik eet als ik me rot voel…

de waarheid wel ergens vinden na heel veel strijd maar die happen zijn zo snel genomen 't kwaad was dan alweer geschied voelde ik me alweer schuldig maar dat hielp me niet ik leefde in een vicieuze cirkel in de spiegel zag ik mezelf dan staan vol afkeer keek ik naar mezelf en at er vervolgens weer wat kilo’s aan van stilte ging ik eten…

Die eten ook werkelijk niets van wat wij vinden dat zij te eten hebben. En al die oude koek, daar lachen zij om. Courgettes, jij durft! Of aubergines, het moet niet gestoorder worden. 'Zoon snijdt gezicht uit raapje' (Er stak een tong door, zijn tong en tot zover was de maaltijd overzichtelijk bedorven.)…

Als zij te weinig te eten heeft wordt zij boos, hij houdt zijn mond. Toen hij honger had dacht hij niet meer aan waar hij ooit wegging. ---------------------------------- uit: 'Parmentier', 13, 2004.…

theedoek op tafel, melk in het glas aardappelen afgegoten en de bonen van het gas vla in het schaaltje, de vork naast het mes vitrage half gesloten, net kwart over zes dan boven het bord, onder het schemer van de lamp schuif ik alles van mij af, vol afschuw van de damp…

De schijf van vijf telt niet voor de hoorn van Afrika.…

Als u wist waar ze eten van maken Zou het u nauwelijks nog smaken. U bent uw leven niet meer zeker Eet daarom alleen nog keker. U bent van die ellende verlost, Als u kiest voor vegetarische kost.…

Heel lief zei ze en heel enthousiast, “ik neem je mee, ik hou van jou.” Zij vergeet nooit een datum, die relateert aan ‘belangrijkheid’. Voor haar geldt ook geen ultimatum, dit is gewoon haar, ‘modaliteit’. “Ik neem je mee uit eten, vandaag is toch weer heel bijzonder.”…

Laatst ging ik eens uit eten Omdat ik honger had Ik nam 3 kroketten en 2 frikadellen met extra patat. Nee, ik nam geen mayonaise Omdat ik heb geleerd Al dat vet bij je eten Is helemaal verkeerd.…

spruitjes glimmend van een vleugje olijfolie witlof heeft een zekere trots als je er gedachtenloos naar kijkt ergens zwom een vis tegen de stroom en die ligt nu op je bord met kappertjes de regens slaan het aardappelland beetje schillen of niet,met wat jus de asperges zwemmen in boter en niet te vergeten veel peper en zout 'mon…

De laatste keer dat ik mij in die treurnistempel heb gewaagd, werd ik betrapt op een glimlach en staarde iedereen mij verbijsterd aan: eten was ernst en niet gediend van zoveel schaamteloze lichtzinnigheid.…

Daar zag ik een feestmaal Wild op een schaal Van de mensen om hem heen kende hij er geen Hij zette een streep onder 't eten en vond de droom terug Dat schreef hij voor mij op, heel vlug…