jarenlang stond er
op de blinde muur
van de fietsenstalling
met witte verf
'heb vertrouwen in jezelf'
thans jaren later
is de tekst weggevaagd
wellicht vanwege
een chronisch gebrek
aan zelfvertrouwen…
Wanneer vind ik een fietsenstalling
met een fijngebouwde stallingsknecht
die daar eigenlijk niet past,
mij zegt dat hij dit werk alleen maar doet
omdat zijn vader leverklachten heeft
en zijn moeder rouwt?…
En dan is de stad wit
boom, fietsenstalling, container en kerk
dwingen om weer bekeken te worden.
De weg wordt weer een weg vanwege ons bewuste gaan
De bedekte stad maakt de stad wat het werkelijk is.
Containers en kerken zonder symboliek, gedachte en doemscenario.…
oogvocht stroomt over
het kind kijkt me aan
een traan
glijdt vol glans
langs een guitige glooiing
gekruld tussen wang en neus
zilt een zoete lippendans
een fietsenstalling spreidt
met grote pret omlijst
kirt een roze tong
vrolijkheid spat en springt
over van de natte mond
ontregelt beide handen
zelfs de voeten draaien rond…
de wind speelt
met de blonde krullen
van het meisje
in de fietsenstalling
haar ogen diepgroen
als zij mij een knipoog geeft
of onhandig tegen het zonlicht in kijkt,
ze glimlacht wel naar me
ik wil vragen of
ik haar haren
aanraken mag,
haar gouden lokken
draaien met haar gedachten mee
ze is een denker
ze loopt langs me
zegt 'hoi…
ontmoet je de mens
zoals de mens zou moeten zijn
in een warme omarming
slenteren over het Rembrandplein
de dappermarkt,
een bakkie doen in zo maar
een intiem restaurantje
pizza eten vlakbij het Leidscheplein
wat kan er heerlijker zijn
dan een dag in Amsterdam vertoeven
dank je wel
Maria, Peter en ook Harry
en zeker ook de heer bij de fietsenstalling…