Je speelt alleen met zwevende vonken
op je gitaar, om nooit te hoeven landen.
Maar ja, ook op een gitaar breekt wel
eens een snaar, kwetsbare plekken zijn er altijd.
Kan dominantie ook bestaan door kwetsbaarheid
te tonen, afschrikwekkend maar ook scheurend tergend
Hoe lang moet je spelen om de mooiste noot te horen?
Het is een kwestie van…
Laag op laag
van sporen in de verte
evenwijdig aan een romp
loodrecht op een hoofd
dat scheef hangt van verbeelding
afgetekende bergen
op de vlakte van herkenning
als een gewei-van fractalen
vogels in V-formatie
bomen strekkend in lange latten
het Noorderlicht
de boodschapper van de zon
ergens het zuchten
van een mens op papier
schepsels…
bestaan
ik bewoon een wereld van gewoontes waarin relaties verworden
de omgeving heeft staar en we staan verstard in de wachtrij
de samenleving is wit, is achtergrond, is mijn blik, ben ik zelf
waar ik een applicatie open word ik argument in de werkelijkheid
ik ben een wereld van losse punten die ik tot lijn moet rechten
de netwerken van fractals…
Megatonnen
splijten het heelal
één ogenblik
tot onnoemelijke fractalen.
Het niets zuigt leven weg
en braakt dan chaos uit
waar eens een stad was.
Opdracht voltooid seint laconiek de operator
terwijl een monsterbloem zich openvouwt
over Hiroshima.
Plots ben ik wakker
starend in het duister
het nabeeld zindert nog.…
235
Bezig met laden